Food plate သံုးေဆာင္ပါ
ကြ်န္ေတာ့္စာေတြကို ခြင့္ေတာင္းျပီး သံုးေပးၾကတာရွိသလို မသိပဲသံုးေနၾကတာက ပိုမ်ားတယ္။ သံုးခ်င္ပါတယ္ေျပာတိုင္း အမ်ားဖတ္ေစ သိေစခ်င္လို႔ေရးတာ ယူသံုးပါလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ က်မတို႔က ထုတ္ကာစမို႔ စာေရးခမေပးႏိုင္ပါဆိုလည္း ရပါတယ္ခင္ဗ်ားေျပာပါတယ္။
ဝဘ္ဆိုက္ဆိုလို႔ ကြ်န္ေတာ္သေဘာတူထားတာ HIM ေခၚတဲ့ HIV ပညာေပးတခုကိုသာျဖစ္တယ္။ သူ႔မွာ NGO အကူအညီရတံုးက စာတပုဒ္ဘယ္ေလာက္ဆိုျပီး ေပးဖူးတယ္။ အခုေတာ့ သူလည္းေငြမရေပမယ့္ ဆက္လုပ္ေနရတာမို႔ ကြ်န္ေတာ့္စာေတြလည္း အားလံုးအမဲ့ျဖစ္သြားျပီ။
ေနာက္ပိုင္းမွာ စာေရးေပးဖို႔ေတာင္းတာလည္းရွိတယ္။ စာေရးခေပးမယ္ေျပာတာလည္းရွိတယ္။ ေပးတာလည္း ရွိသလို မွတ္ထားပါမယ္လည္းရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ မမွတ္အားပါ။ တခ်ိဳ႕က အေတာ္စနစ္က်တယ္။ လကုန္တာနဲ႔ အယ္ဒီတာကေန ေငြစာရင္းဌာနကို အေၾကာင္းၾကားတဲ့ အီးေမးလ္ေကာ္ပီကို ကြ်န္ေတာ့္ဆီပါပို႔တယ္။
မိတ္ေဆြတေယာက္ေန သူ႔အသိဂ်ာနယ္တခုကို ကြ်န္ေတာ့္စာေတြသံုးဖို႔နဲ႔ သူမ်ားေပးတာထက္ပိုေပးေအာင္ပါ ေျပာေပးေသးတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ သံုးလား မသံုးလားေတာ့ ခုထိမသိေသးပါ။
စာေရးခေပးတာထက္ အေရးၾကီးတာရွိလာတယ္။ ဘယ္မီဒီယာမွာ ေဖၚျပမလည္း။ မီဒီယာကို ဘယ္သူပိုင္ထားလို႔ ဘယ္မူနဲ႔လုပ္ေနတာ မတူၾကပါ။ မိတ္ေဆြရင္းေတြက ေစတနာနဲ႔အသိေပးလာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေရးတာေတြကို ဟိုလိုဟာ သည္လိုဟာေတြကေနယူသံုးခံရရင္ အထင္လြဲ အထင္ေသးခံရမွာကို စိုးရိမ္ေပးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က စာေပနယ္ကိုမသိပါ။ သိဖို႔လည္း မၾကိဳးစားေသးပါ။ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။
စာအုပ္ထုတ္ဖို႔ၾကိဳးစားေနတာ ၃-၄ ႏွစ္ရွိျပီ။ စစ္အစိုးရလက္ထက္ကတည္းကပါ။ စာေရးဆရာမဟုတ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ကေလာင္နာမည္မရွိပါ။ နာမည္ဝွက္နဲ႔ထုတ္ဖို႔နဲ႔ သတ္ပံုကိုလည္း စစ္အစိုးရအလိုက်သာလုပ္မွ ထုတ္ေဝခြင့္ရမွာကိုပါ က်ိတ္မွိတ္သေဘာတူခဲ့ရဖူးတယ္။ မထုတ္ျဖစ္ပါ။ ေနာက္မွာလည္း ၃-၄ ေယာက္နဲ႔ အဆက္ရတယ္။ ေအာင္သြယ္ေတြ ေက်းဇူးနဲ႔ပါ။ အဲတာေတြလည္း ခုထိအဆင္မေျပေသးပါ။
ေနာက္ဆံုးပဲေျပာရမလား ကမ္းလွမ္းလာသူတဦးရထားျပီ။ စာအုပ္တိုက္ကိုလည္း သေဘာက်တယ္။ သတ္ပံုသာမက အယ္ဒီတာကာင္းေတြလည္းရွိတယ္။ အခု ကြ်န္ေတာ္ကေန စစ္ေဆးစုဆည္းျပီး ပို႔ေပးရမယ္။ အခ်ိန္ရွာေနပါတယ္။
သပိတ္ထဲေလာင္းေတာ့ ဆြမ္း။ ဖက္ခြက္နဲ႔ဆို သဘင္သည္စားဖို႔။ ငွက္ေပ်ာရြက္နဲ႔ေကြ်းေတာ့ ခ်စ္တီးထမင္းေခၚၾကတယ္။ ခုေခတ္မွာ (ေပၚလီအက္သလင္း) အိတ္နဲ႔ (ေပၚလီစတိုင္ရင္း) ထည့္စရာခြက္ေတြသံုးၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ေၾကြပန္းကန္ေလးနဲ႔သာ ေကြ်းခ်င္ေနတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၇-၈-၂ဝ၁၅
Comments
Post a Comment