The great physician သမားေတာ္ၾကီး
ဘာသာေရး ေရးထားတာမို႔ လူငယ္လူရြယ္ေတြက စိတ္ဝင္စားနည္းၾကမွာပါ။ ကြ်န္ေတာ္လို အရြယ္အိုသူေတာင္မွ လံုးေစ့ပတ္ေစ့ မဖတ္ျဖစ္ပါ။
အဲလိုစာမ်ိဳး မဖတ္ဖူးလည္း စိတ္ထားေကာင္းတဲ့ဆရာဝန္ေတြ (ႏိုင္ငံျခားသားေတြအပါအဝင္) ဒုနဲ႔ေဒးရွိပါတယ္။ ဒါလုပ္တာ ေကာင္းတယ္လို႔ ဆရာေတြက သင္ေပးထားတိုင္းလည္း၊ စာေကာင္းေပမြန္ေတြကေနဖတ္ထားတိုင္းလည္း ေကာင္းတာကို လိုက္နာတဲ့သူက မမ်ားလွပါ။
ေကာင္း-မေကာင္းျဖစ္ဖို႔ရာ စာ-ပညာက အခယာေတာ့က်ပါတယ္။ ဗီဇ-ဝါသနာလည္းလိုတယ္။ ကံတရားလည္းရွိမွ ျဖစ္မယ္။ ပါရမီလည္းထည့္ေျပာရတယ္။
ဒါ့ျပင္ ကံေကာင္းသူနဲ႔ၾကံဳရဆံုရတဲ့ ကံတရားလည္းရွိေသးတယ္။ သမားေတာ္ဇီဝကဟာ သူကုသေပးတဲ့လူနာမွန္သမွ် အသက္မေသၾကဘူးလို႔ ေျပာစမွတ္ရွိတယ္။ မျဖစ္ႏိုင္ဖူးလို႔ ထင္တဲ့သူေတြကထင္ၾကမယ္။
သူနဲ႔ကုသခြင့္ရတဲ့ ကံတရားလိုလာတယ္။ ကံတရားလို႔မေခၚခ်င္ေနပါ။ ၾကံဳၾကိဳက္မႈေပါ့။ ေကာင္းတဲ့သူမ်ိဳးနဲ႔ ဆံုေတြ႔ ရင္းႏွီး ကြ်မ္းဝင္ရျခင္း အက်ိဳးေပးမႈဆိုတာ အလြန္မတန္ဆန္းက်ယ္တယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၉-၈-၂ဝ၁၅
Comments
Post a Comment