ၾကက္သေရ ႏွင့္ က်က္သေရ
ျမန္မာအဘိဓာန္ စာမ်က္ႏွာ ၂၅
က်က္သေရ - အသေရႏွင့္အတူတူ။ (မြန္၊ ေက်ာက္ + သ၊ ျဂီ)
ျမန္မာစာလံုးေပါင္း အဘိဓါန္ခ်ဳပ္ ေခၚ ျမန္မာစာေရးထံုးက်မ္း၊ သီရိပ်ံခ်ီ ဦးသာျမတ္။ စာမ်က္ႏွာ ၂၈
က်က္သေရ - (မြန္) က်က္သေရမွာ ေရွးပညာရွိတို႔ေရးထားခဲ့သည့္ ေက်ာက္စာမ်ားမွာ အပင့္သာရွိသည္။ သကၠရာဇ္ ၁ဝ၉ဝ ေက်ာ္၊ ကန္ေတာ္မင္းေက်ာင္း ေမတၲာစာအေျဖမွာ ၾကက္သေရေခၚသည္ကား။ ၾကက္၌တည္ေသာ သေရဆိုလိုသည္ဟုေရးထားသည္ကို အဟုတ္အမွန္ထင္၍ ၾကက္သေရကို ရရစ္ႏွင့္ေရးမွတ္ၾကသတည္း။ ၾကက္ဟူ၍ေခၚေဝၚျခင္းအေၾကာင္း (ေဝါဟာရလိနတၲဒီပနီက်မ္း)
ကဝိဓဇသတ္ပံုက်မ္း၊ စာမ်က္ႏွာ ၃၆
ၾကက္သေရ
ေရွးေက်ာက္စာတြင္ က်က္သေရဟုရွိ၍ ေနာက္လူမ်ား အဟုတ္ထင္မွတ္ျပီးလွ်င္ ေရးေနၾကေၾကာင္း ေဝါဟာရလိနတၳ ဆရာဆို၏။ ၎ဆရာသည္ ယပင္းက်က္ကိုမသံုးမူ၍ က်မ္းဦးပဏာမ၌ ျမတ္ေသာအစိုးရျခင္း၊ ဘုန္းၾကက္သေရႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာဟု ရရစ္ၾကက္ကိုပင္ သံုးထားေတာ္မူ၏။ သကၠရာဇ္ ၈ဝဝ ေက်ာ္ေလာက္မွစ၍ ပညာရွိ အဆက္ဆက္တို႔သည္ သဒၶါဟူက မကင္းရ၊ ပဝတၲနိမိတ္ႏွင့္။ ဗ်ဳပၸတၲိမွာ အရရွာ၊ ၾကိယာျဖစ္သင့္ဟူေသာ နိယံႏွင့္အညီ၊ ရရစ္ၾကက္ကိုသာ အသံုးျပဳေတာ္မူသည္ကိုေတြ႔ရ၏။ ထိုသို႔ျဗဟၼာမင္း၏မ်က္စိကဲ့သို႔ ျမင္ေတာ္မူၾကကုန္ေသာ ေရွးပညာရွိတို႔သည္ ေက်ာက္စာအေရးအသားကို မျမင္ၾကမည္မဟုတ္၊ ျမင္ေတာ္မူၾကမည္ အမွန္ပင္တည္း။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကဲ့သို႔ ျဖဳတ္မ်က္စိျဖင့္ၾကည့္၍ အဆိုပါပုဂၢိဳလ္တို႔၏ ေရးထံုးေရးနည္းကို ဖ်က္ျပင္ရန္မဝံ့ပါေၾကာင္း။
ပါဠိ-ျမန္မာအဘိဓာန္မွာ
သိရီ = ဘုန္းၾကက္သေရ၊ ၾကက္သေရမဂၤလာ၊ တင့္တယ္ျခင္း လို႔ပါတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၅-၈-၂ဝ၁၇
၂၅-၈-၂၀၁၉
က်က္သေရ - အသေရႏွင့္အတူတူ။ (မြန္၊ ေက်ာက္ + သ၊ ျဂီ)
ျမန္မာစာလံုးေပါင္း အဘိဓါန္ခ်ဳပ္ ေခၚ ျမန္မာစာေရးထံုးက်မ္း၊ သီရိပ်ံခ်ီ ဦးသာျမတ္။ စာမ်က္ႏွာ ၂၈
က်က္သေရ - (မြန္) က်က္သေရမွာ ေရွးပညာရွိတို႔ေရးထားခဲ့သည့္ ေက်ာက္စာမ်ားမွာ အပင့္သာရွိသည္။ သကၠရာဇ္ ၁ဝ၉ဝ ေက်ာ္၊ ကန္ေတာ္မင္းေက်ာင္း ေမတၲာစာအေျဖမွာ ၾကက္သေရေခၚသည္ကား။ ၾကက္၌တည္ေသာ သေရဆိုလိုသည္ဟုေရးထားသည္ကို အဟုတ္အမွန္ထင္၍ ၾကက္သေရကို ရရစ္ႏွင့္ေရးမွတ္ၾကသတည္း။ ၾကက္ဟူ၍ေခၚေဝၚျခင္းအေၾကာင္း (ေဝါဟာရလိနတၲဒီပနီက်မ္း)
ကဝိဓဇသတ္ပံုက်မ္း၊ စာမ်က္ႏွာ ၃၆
ၾကက္သေရ
ေရွးေက်ာက္စာတြင္ က်က္သေရဟုရွိ၍ ေနာက္လူမ်ား အဟုတ္ထင္မွတ္ျပီးလွ်င္ ေရးေနၾကေၾကာင္း ေဝါဟာရလိနတၳ ဆရာဆို၏။ ၎ဆရာသည္ ယပင္းက်က္ကိုမသံုးမူ၍ က်မ္းဦးပဏာမ၌ ျမတ္ေသာအစိုးရျခင္း၊ ဘုန္းၾကက္သေရႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာဟု ရရစ္ၾကက္ကိုပင္ သံုးထားေတာ္မူ၏။ သကၠရာဇ္ ၈ဝဝ ေက်ာ္ေလာက္မွစ၍ ပညာရွိ အဆက္ဆက္တို႔သည္ သဒၶါဟူက မကင္းရ၊ ပဝတၲနိမိတ္ႏွင့္။ ဗ်ဳပၸတၲိမွာ အရရွာ၊ ၾကိယာျဖစ္သင့္ဟူေသာ နိယံႏွင့္အညီ၊ ရရစ္ၾကက္ကိုသာ အသံုးျပဳေတာ္မူသည္ကိုေတြ႔ရ၏။ ထိုသို႔ျဗဟၼာမင္း၏မ်က္စိကဲ့သို႔ ျမင္ေတာ္မူၾကကုန္ေသာ ေရွးပညာရွိတို႔သည္ ေက်ာက္စာအေရးအသားကို မျမင္ၾကမည္မဟုတ္၊ ျမင္ေတာ္မူၾကမည္ အမွန္ပင္တည္း။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ကဲ့သို႔ ျဖဳတ္မ်က္စိျဖင့္ၾကည့္၍ အဆိုပါပုဂၢိဳလ္တို႔၏ ေရးထံုးေရးနည္းကို ဖ်က္ျပင္ရန္မဝံ့ပါေၾကာင္း။
ပါဠိ-ျမန္မာအဘိဓာန္မွာ
သိရီ = ဘုန္းၾကက္သေရ၊ ၾကက္သေရမဂၤလာ၊ တင့္တယ္ျခင္း လို႔ပါတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၅-၈-၂ဝ၁၇
၂၅-၈-၂၀၁၉
Comments
Post a Comment