ျမန္မာအကၡရာသမိုင္း
လူသားေတြစာေရးဖုိ႔ ဗ်ည္းအကၡရာ တည္ထြင္ခ့ဲၾကရာမွာ တုတ္ေခ်ာင္း ၊ ပဲပင္ေပါက္စသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အေျခခံခ့ဲၾကေပမ့ဲ ကမ ၻာမွာ ဗမာလူမ်ိဳးတမ်ိဳးတည္းသာ ဝလုံးကိုအေျခခံတည္ထြင္ေရးသားခ့ဲၾကသည္ဟု ဖတ္ဖူး မွတ္ဖူးပါသည္၊ ဟုတ္ပါသလား။
ျမန္မာအကၡရာသမိုင္း
ဘီစီ ၅၀၀ နဲ႔ ေအဒီ ၃၀၀ ၾကားမွာစတင္ေပၚခဲ့တယ္။ ျဗာဟၼီအေရးအသားကေနလာတယ္။ ျဗာဟၼီဆိုတာ အိႏိၵယႏိုင္ငံကေန လာတယ္။ ျမန္မာအကၡရာတည္ေဆာက္ပံုက ဗ်ည္းအကၡရာ၊ ဗ်ည္းတြဲသေကၤတ၊ သရအကၡရာနဲ႔ သရတြဲသေကၤတေတြ ေရာထားတယ္။ ေသးေသးတင္နဲ႔ ဝစၥေပါက္ေတြလည္းပါတယ္။
အိႏိၵယႏိုင္ငံကေန ကေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ေပၚေပါက္ေနတဲ့ ပ်ဴ၊ ျမန္မာ၊ မြန္နဲ႔ ရခိုင္ ျမိဳ႕ျပႏိုင္ငံေတြဆီေရာက္လာတယ္လို႔ ယူဆရတယ္။ ရခိုင္၊ ပ်ဴ နဲ႔ မြန္ေနာက္မွသာ ျမန္မာစာျဖစ္လာတယ္။ ပါဠိနဲ႔ သကၠတ (ဆန္းစ္ကရစ္) ဘာသာေတြလည္း ေရာေႏွာေနတယ္။ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲလာတာေတြရွိတယ္။ ျမန္မာစာေနာက္မွာ ျမန္မာစာအေျချပဳ ကရင္၊ ပအိုဝ့္၊ ရွမ္း၊ တိုင္းရင္းသားစာေတြလည္း ေပၚထြန္းလာတယ္။
လက္ရွိ ျမန္မာစာမွာ ဗ်ည္း ၃၃ လံုးပါတယ္။ ဗ်ည္းတြဲသေကၤတေတြကေတာ့ ရရစ္၊ ယပင့္၊ ဝဆြဲနဲ႔ ဟထိုး။ အဲတာေတြ ၂ မ်ိဳးေပါင္းတာလည္းရွိတယ္။
အသတ္ဗ်ည္း (၁၀) ခုရွိတယ္။ ကသတ္၊ ငသတ္၊ စသတ္၊ ညေလးသန္၊ ညၾကီးသတ္၊ တသတ္၊ နသတ္၊ ပသတ္၊ မသတ္၊ ယသတ္။ လက္ရွိသံုးေနေတာေတြက က္၊ ခ္၊ ဂ္၊ င္၊ စ္၊ ဇ္၊ ဥ္၊ ည္၊ ဋ္၊ ဌ္၊ ဏ္၊ တ္၊ ထိ၊ ဒ္၊ ဓ္၊ န္၊ ပ္၊ ဗ္၊ ဘ္၊ မ္၊ ယ္၊ ရ္၊ လ၊ ဝ္၊ သ္၊ ဟ္၊ ဠ္။
ျမန္မာသရအကၡရာမ်ား
အေျခခံ (၁၂) လံုးရွိတယ္။ အ၊ အာ၊ ဣ၊ ဤ၊ ဥ၊ ဦ၊ ဧ၊ အဲ၊ ၾသ၊ ေၾသာ္၊ အံ၊ အို။
၏၊ ၍၊ ၌ တို႔က အတိုေရးသေကၤတ ၃ ခုျဖစ္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ေလ့လာမိသေလာက္သာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာစာဟာ ႏွစ္ကာလရွည္တယ္။ အေျခခံခိုင္မာတယ္။ ပြါးစည္တယ္။ ေျပာင္းလဲတယ္။ ပိုျပီး ရွင္းလင္း လြယ္ကူေအာင္သာေျပာင္းရိုးရွိတယ္။ မ်က္စိေအာက္မွာ ေျပာင္းခိုင္းတာေတြက မွန္ေနတာကို လြဲေစေအာင္၊ ရွင္းေနတာကို ရႈေအာင္ ခက္ေအာင္ လုပ္ခိုင္းတာသာျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သေဘာမတူတာ တခ်ိဳ႕ရွိတယ္။ ေဆာရီး။ ကန္ေတာ့။
အသတ္အေၾကာင္းက နက္နဲတယ္။ ဝဏၰေဗာဓနသတ္အင္းကို ၁၉၆၁ ခု ဇြန္လမွာ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝခဲ့တယ္။ ေညာင္ရမ္းေခတ္မွာ ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ အရွင္ဥကၠံသမာလာက ျပဳစုထားတာကို ဦးတင္ဧက တည္းျပတ္တာ ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆယ္တန္း (၁၉၆၄-၆၅) မွာ လက္စြဲစာအုပ္ျဖစ္တယ္။ ေပၚလစီ တစသတ္ေတြ မွားေနတာကို အဲဒီ သတ္အင္းနဲ႔ တိုက္ၾကည့္ရင္ သိတယ္။ အဲတာေၾကာင့္ ဒိုင္ခံေထာက္ျပေနတာ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃၁-၈-၂၀၁၉
ျမန္မာအကၡရာသမိုင္း
ဘီစီ ၅၀၀ နဲ႔ ေအဒီ ၃၀၀ ၾကားမွာစတင္ေပၚခဲ့တယ္။ ျဗာဟၼီအေရးအသားကေနလာတယ္။ ျဗာဟၼီဆိုတာ အိႏိၵယႏိုင္ငံကေန လာတယ္။ ျမန္မာအကၡရာတည္ေဆာက္ပံုက ဗ်ည္းအကၡရာ၊ ဗ်ည္းတြဲသေကၤတ၊ သရအကၡရာနဲ႔ သရတြဲသေကၤတေတြ ေရာထားတယ္။ ေသးေသးတင္နဲ႔ ဝစၥေပါက္ေတြလည္းပါတယ္။
အိႏိၵယႏိုင္ငံကေန ကေန႔ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ေပၚေပါက္ေနတဲ့ ပ်ဴ၊ ျမန္မာ၊ မြန္နဲ႔ ရခိုင္ ျမိဳ႕ျပႏိုင္ငံေတြဆီေရာက္လာတယ္လို႔ ယူဆရတယ္။ ရခိုင္၊ ပ်ဴ နဲ႔ မြန္ေနာက္မွသာ ျမန္မာစာျဖစ္လာတယ္။ ပါဠိနဲ႔ သကၠတ (ဆန္းစ္ကရစ္) ဘာသာေတြလည္း ေရာေႏွာေနတယ္။ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲလာတာေတြရွိတယ္။ ျမန္မာစာေနာက္မွာ ျမန္မာစာအေျချပဳ ကရင္၊ ပအိုဝ့္၊ ရွမ္း၊ တိုင္းရင္းသားစာေတြလည္း ေပၚထြန္းလာတယ္။
လက္ရွိ ျမန္မာစာမွာ ဗ်ည္း ၃၃ လံုးပါတယ္။ ဗ်ည္းတြဲသေကၤတေတြကေတာ့ ရရစ္၊ ယပင့္၊ ဝဆြဲနဲ႔ ဟထိုး။ အဲတာေတြ ၂ မ်ိဳးေပါင္းတာလည္းရွိတယ္။
အသတ္ဗ်ည္း (၁၀) ခုရွိတယ္။ ကသတ္၊ ငသတ္၊ စသတ္၊ ညေလးသန္၊ ညၾကီးသတ္၊ တသတ္၊ နသတ္၊ ပသတ္၊ မသတ္၊ ယသတ္။ လက္ရွိသံုးေနေတာေတြက က္၊ ခ္၊ ဂ္၊ င္၊ စ္၊ ဇ္၊ ဥ္၊ ည္၊ ဋ္၊ ဌ္၊ ဏ္၊ တ္၊ ထိ၊ ဒ္၊ ဓ္၊ န္၊ ပ္၊ ဗ္၊ ဘ္၊ မ္၊ ယ္၊ ရ္၊ လ၊ ဝ္၊ သ္၊ ဟ္၊ ဠ္။
ျမန္မာသရအကၡရာမ်ား
အေျခခံ (၁၂) လံုးရွိတယ္။ အ၊ အာ၊ ဣ၊ ဤ၊ ဥ၊ ဦ၊ ဧ၊ အဲ၊ ၾသ၊ ေၾသာ္၊ အံ၊ အို။
၏၊ ၍၊ ၌ တို႔က အတိုေရးသေကၤတ ၃ ခုျဖစ္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ေလ့လာမိသေလာက္သာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာစာဟာ ႏွစ္ကာလရွည္တယ္။ အေျခခံခိုင္မာတယ္။ ပြါးစည္တယ္။ ေျပာင္းလဲတယ္။ ပိုျပီး ရွင္းလင္း လြယ္ကူေအာင္သာေျပာင္းရိုးရွိတယ္။ မ်က္စိေအာက္မွာ ေျပာင္းခိုင္းတာေတြက မွန္ေနတာကို လြဲေစေအာင္၊ ရွင္းေနတာကို ရႈေအာင္ ခက္ေအာင္ လုပ္ခိုင္းတာသာျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သေဘာမတူတာ တခ်ိဳ႕ရွိတယ္။ ေဆာရီး။ ကန္ေတာ့။
အသတ္အေၾကာင္းက နက္နဲတယ္။ ဝဏၰေဗာဓနသတ္အင္းကို ၁၉၆၁ ခု ဇြန္လမွာ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝခဲ့တယ္။ ေညာင္ရမ္းေခတ္မွာ ေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ အရွင္ဥကၠံသမာလာက ျပဳစုထားတာကို ဦးတင္ဧက တည္းျပတ္တာ ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆယ္တန္း (၁၉၆၄-၆၅) မွာ လက္စြဲစာအုပ္ျဖစ္တယ္။ ေပၚလစီ တစသတ္ေတြ မွားေနတာကို အဲဒီ သတ္အင္းနဲ႔ တိုက္ၾကည့္ရင္ သိတယ္။ အဲတာေၾကာင့္ ဒိုင္ခံေထာက္ျပေနတာ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃၁-၈-၂၀၁၉
Comments
Post a Comment