Cereal မနက္စာ
ဆရာဝန္ျဖစ္ေတာ့ မနက္စာရဲ႕ အာဟာရတန္ဖိုး တြက္တတ္လာတယ္။ အင္နာဂ်ီ ေခၚ အားရမယ္။ သြားႏိုင္လာႏိုင္၊ ေျပးႏိုင္ေဆာ့ႏိုင္တယ္။ လိုတာေတြက ရွိေသးတယ္။
ဘရိတ္ဖတ္
ျပည္ပထြက္ရေတာ့ ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားရတယ္။ သူမ်ားတိုင္းျပည္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ဘရိတ္ဖတ္စ္အမ်ိဳးစံုနဲ႔ ၾကံဳရတယ္။ ေဟာ္တယ္ေတြမွာဆိုေတာ့ ဘရိတ္ဖတ္စ္ေတြက ဘယ္ႏိုင္ငံေရာက္ေရာက္ ခပ္ဆင္ဆင္ေတြခ်ည္းပဲ။ ေဖၚျမဴလာလို လုပ္ထားတယ္။ အသီးေဖ်ာ္ရည္ တခုခု၊ အမ်ားဆံုးကေတာ့ လိမ္ေမာ္ရည္။ ၾကက္ဥပါတယ္။ ေပါင္မုန္႔က အမ်ိဳးမ်ိဳး။ ေပါင္မုန္႔ကို အရင္က အေရာင္ေရာ အေတြ႔အထိပါ ႏုေနတာကိုသာ ေကာင္းတယ္ထင္တယ္။ ခုေခတ္မွာ ေပါင္မုန္႔ညိဳသာ ေခတ္စားလာတယ္။ ဆန္တို႔ ဂ်ံဳတို႔ကို ေဖြးသြားေအာင္လုပ္မထားမွသာ အာဟာရတန္ဖိုး အျပည့္ရမယ္။ စားျပီးရင္ ေကာ္ဖီလား၊ လက္ဖက္ရည္လားေမးမယ္။ အဲတာမွာလည္း သၾကားျဖဴက ေခတ္မစားေတာ့ပါ။ သၾကားညိဳတာလည္း လူတိုင္းအတြက္မဟုတ္ပါ။ သၾကားအစားထိုး အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိလာတယ္။ အခ်ိဳဓါတ္ ေလ်ာ့စားရမယ့္သူေတြအတြက္ပါ။
အေမရိကန္ဘရိတ္ဖတ္စ္ကေတာ့ ပံုစံနဲ႔။ ေပါင္မုန္႔နဲ႔ ၾကက္ဥ မက်က္တက်က္ေၾကာ္။ ဝက္အူေတာင့္။ ဝက္ေပါင္ေျခာက္ ေခၚ ေဘကြန္ပါတယ္။ အဲတာက ငန္တယ္။ ေပါင္မုန္႔ကို ေထာပတ္သုပ္မယ္။ သူတို႔ဘရိတ္ဖတ္စ္က ကိုလက္စေထာ မ်ားလို႔ ႏွလံုးေရာဂါနဲ႔ ေသြးေၾကာက်ဥ္းသူေတြနဲ႔ မသင့္တာကိုေျပာလာရတယ္။ ေရာဂတ္ ေခၚ ဒိန္ခ်ဥ္စားဘို႔ အားေပးတယ္။ ႏြားထြက္အစားအစာကို ပရိုဘိုင္ေအာတစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားတာ။ အစာလမ္းအတြက္ေကာင္းတယ္။
ဆီရီရယ္
က်န္းမာေရးနဲ႔ညီညြတ္တဲ့ ဘရိတ္ဖတ္စ္ထဲမွာ ဆီရီရယ္ကို အသားေပးလာပါတယ္။ မပါမျဖစ္ ျဖစ္လာတယ္။ ႏြားႏို႔နဲ႔ ေဖ်ာ္ေသာက္ရတယ္။ ေက်ာင္းေတြမွာလည္း ေကြ်းတယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္နဲ႔ ႏို႔တိုက္မိခင္ေတြကိုလည္း စားေစတယ္။ ဆီရီရယ္အမည္က Ceres ေခၚ ရိုမန္ စိုက္ပ်ိဳးေရးနတ္သမီးကေန လာတယ္။
ဆီရီရယ္ဆိုတာ လူေတြစားသံုးႏိုင္တဲ့ ေကာက္ႏွံေတြကိုေခၚတယ္။ Caryopsis ျဖစ္တယ္။ ရုကၡေဗဒလို အင္ဒိုစပမ္၊ ဂ်မ္နဲ႔ ဘရန္ေတြပါတဲ့အေစ့အဆံျဖစ္ပါတယ္။ အႏွံတခုလံုးနဲ႔လုပ္ထားမွသာ ဆီရီရယ္ေခၚတယ္။ ဗီတာမင္ေတြ + ဓါတ္ဆားေတြ + ကာဗြန္ဟိုက္ဒရိတ္ ေခၚ ကစီဓါတ္ + အဆီနဲ႔ဆီ + ပရိုတင္းဓါတ္ေတြ အစံုပါတယ္။ ေကာင္းတယ္။ ဆန္၊ ဂ်ံဳ၊ ေပ်ာင္းဖူး၊ အႏွံစားေပ်ာင္း၊ လူး၊ ဘာလီ၊ ဆပ္ေတြကို စားၾကတယ္။ ဆီရီရယ္မွာ အဲတာတမ်ိဳးမ်ိဳးကေန လုပ္ထားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အစဥ္အလာစားသံုးတာေတြက ျဖဴေဖြးေနေအာင္ခြ်တ္ထားလို႔ အင္ဒိုစပမ္သာက်န္တယ္။ အျပင္က ဂ်မ္နဲ႔ ဘရန္ ေခၚ ဖြဲႏုမက်န္ေတာ့လို႔ အာဟာရအစံုမရေတာ့ပါ။ သြားႏိုင္လာႏိုင္၊ ေျပးလႊားႏိုင္ရံုသာရမယ္။ ဗီတာမင္ေတြ မစံုေတာ့။ ခုခံအားနဲ႔ အနာက်က္ဘို႔ အားနည္းမယ္။
မနက္စာ အေရးပါ
မနက္စာလြတ္သူေတြရွိတယ္။ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာလုပ္တဲ့ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ သုေတသနတခုမွာ အသက္ ၃၅ ႏွစ္ကေန ၅၄ ႏွစ္ရွိသူေတြထဲက ေယာက္်ား ၁၈% နဲ႔ မိန္းမ ၁၃% တို႔ မနက္စာမစားၾကပါ။ ဆီးခ်ိဳရွိလို႔ မနက္စာမစားဘဲေနတာ မေကာင္းဘူးလို႔ သုေတနသတခုက ဆိုပါတယ္။ ႏွလံုးေရာဂါရွိလို႔ မနက္စာမစားဘဲ မေနသင့္ပါ။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ခ်ခ်င္တာနဲ႔လည္း မစားပဲေနတာ ပိုမေကာင္းပါ။ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈတခုကို လူေပါင္း ၂၇ဝဝဝ ေယာက္ကိုလုပ္ေတာ့ က်န္းမာေရးနဲ႔ညီညြတ္တဲ့ မနက္စာ စားျခင္းကေန ႏွလံုးကို ကာကြယ္ရာက်တယ္လို႔ သိလာရတယ္။ လူ ၃ ေသာင္းကို ေလ့လာေတာ့ ဆီးခ်ိဳအမ်ိဳးအစား (၂) ျဖစ္ေစမွာ အခြင့္အလမ္းနည္းတာ ေတြ႔ရတယ္။ မနက္စာစားသူေတြက မစားသူေတြထက္ လႈပ္ရွားသြားလာတာ ပိုလုပ္ႏိုင္ၾကတယ္။ မွတ္ဉာဏ္နဲ႔ စိတ္ကူးစိတ္သန္းလည္း ပိုၾကတယ္။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ပိုမတိုးေစပါ။ မနက္စာကိုေတာ့ က်န္းမာေရးနဲ႔ညီပါေစ။ လိုတာထက္လည္း မပိုပါေစနဲ႔။
တေန႔မွာ ကယ္လိုရီ ၂ဝဝဝ လိုသူတေယာက္အတြက္ ဘရိတ္ဖတ္စ္ ဆီရီရယ္၏ အာဟာရတန္ဖိုးကို ဆီရီရယ္ (၈၁) ဂရမ္ တခြက္ကိုအေျခခံျပီး တြက္ခ်က္ျပပါမယ္။
ကလိုရီ = ၃ဝ၇ (၁၅႕၄%)
အဆီစုစုေပါင္း = ၅ ဂရမ္ (၇%)
ျပည့္ဝဆီ = ဝ႕၉ ဂရမ္ (၄%)
ေပၚလီမျပည့္ဝဆီ = ၁႕၉ ဂရမ္
မိုႏိုမျပည့္ဝဆီ = ၁႕၆ ဂရမ္
ဆိုဒီယမ္ဆား = ၅ ဂ၇မ္
ပိုတက္ဆီယမ္ = ၂၉၃ မီလီဂရမ္ (၈%)
ကာဗြန္ဟိုက္ဒရိတ္ = ၅၅ ဂရမ္ (၁၈%)
ဖိုက္ဘာ = ၈ ဂရမ္ (၃၂%)
သၾကား = ဝ႕၈ ဂရမ္
ပရိုတင္း = ၁၁ ဂရမ္ (၂၂%)
ကယ္လ္စီယမ္ = ၄%
သံဓါတ္ = ၁၈%
ဗီတာမင္ ဘီ-၆ = ၅%
မက္ဂနီဆီယမ္ = ၂၈%
ဗီတာမင္ ေအ၊ ဗီတာမင္စီ၊ ဗီတာမင္ဒီ၊ ဗီတာမင္ဘီ-၁၂၊ ကိုလက္စေထာ မရ။ အဲတာေတြလိုသူေတြက တနည္းနည္းနဲ႔ ျဖည့္ရမယ္။ ရာခိုင္ႏွဳန္းေတြက တေန႔တာလိုအပ္ခ်က္မွာ ရႏိုင္တာျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ဆီရီရယ္စားတဲ့အက်င့္ ပ်ိဳးေထာင္သင့္ၾကပါတယ္။ အရည္အေသြးမီတဲ့ ဆီရီရယ္ကို ျပည္တြင္းမွာပါ ထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ့အဆင့္ထိ ေရာက္ေစခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ၾကီးမားတဲ့အားနည္းခ်က္က စည္းစနစ္နဲ႔ အရည္အေသြးကို မလိုက္ႏိုင္ၾကေသးတာျဖစ္တယ္။ အဲေတာ့ သူမ်ားပဲ အားကိုးေနရတုန္းပဲ။ ေစ်းကြက္ထဲမွာ ႏို႔ေရာ၊ ႏွံစားသီးႏွံေတြေကာပါဆိုတဲ့ Bear Brand စီရီရယ္ကိုေတြ႔ရလို႔ ဒီစာေရးျဖစ္တာပါ။
က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့မ်ိဳးဆက္ေတြကို တိုင္းျပည္က အားထားခ်င္ေနတယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြမွာ ဆြမ္းတကာ မရွိတဲ့အခါ အာရံုဆြမ္းအျဖစ္ ဆြမ္းနဲ႔ ပဲျပဳပ္သာဘုန္းေပးၾကရတယ္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြ လွဴစရာမွာ ဆီရီရယ္ပါသင့္တယ္။ အရပ္သားေတြက ထမင္းၾကမ္းခဲနဲ႔ စစ္သားေတြက ကုလားပဲစိမ္းသာစားၾကရတဲ့ေခတ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ၾကရေအာင္။
ဒီစာကို ဆီရီရယ္ကုမၸဏီတခုအတြက္ ေရးေပးတာ။ သူတို႔ေၾကာ္ျငာမွာ သတ္ပံုကို ကြ်န္ေတာ့္မူနဲ႔ မတူ။ ေဆာရီး။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၅-၃-၂ဝ၁၇
၁၅-၃-၂ဝ၁၈
Comments
Post a Comment