Conference table စားပြဲလည္း အေရးၾကီးတယ္
ဇႏၷဝါရီ ၂၅ ရက္ေန႔မွာ ဘယ္သူကမွမေျပာတဲ့ (၅) နဲ႔ (၅) စကားေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ + ဒုတိယတပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ (ၾကည္း) ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး စိုးဝင္း + ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ရံုး (ၾကည္း) ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေက်ာ္ေဆြ + ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျမထြန္းဦး + ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲေအာင္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ + ဦးဝင္းထိန္ + ဦးဝင္းျမင့္ + ေဒါက္တာေဇာ္ျမင့္ေမာင္ + ေဒါက္တာတင္မ်ိဳးဝင္း။
လႊတ္ေတာ္မွာ အဆိုျပဳခဲ့တာက ၂ဝ၁၄ ႏိုဝဘၤာလကတည္းကျဖစ္လို႔ အဲဒီေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ဖို႔ရာ (၆) လၾကာခဲ့တယ္။ စားပြဲအခင္းအက်င္းေၾကာင့္လားလို႔ ကြ်န္ေတာ္ကေတြးမိခဲ့တယ္။
ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲကာလအတြင္း ေတာင္ဗီယက္နမ္နဲ႔ ေျမာက္ဗီယက္နမ္တို႔ကို ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၾကဘို႔ ၁၉၆၈ ႏွစ္မွာ အေမရိကန္သမတ ဂြ်န္ဆင္ကၾကိဳးပမ္းခဲ့စဥ္က အေသးအမႊားေလးကအစ ႏွစ္ဖက္သေဘာမတူၾကလို႔ ေဆြးေႏြးပြဲကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔မစႏိုင္ခဲ့ပါ။ ေတာင္ဗီယက္နမ္က အလံနဲ႔ နာမည္ကပ္ေရးတာ၊ ဘယ္သူကစေျပာမလည္း၊ ကြန္ဖရင့္ရဲ႕ အသြင္အျပင္ အေနအထား စတာေတြကို တင္လိုက္တယ္။ အဲတာထဲမွာ စားပြဲပံုစံလည္းပါတယ္။ ေျမာက္ဗီယက္နမ္က ေလးေဒါင့္ပံုစားပြဲကိုသာ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ေလးပြင့္ဆိုင္မွာ NLF ကိုပါ သာတူညီမွ်ျဖစ္ခ်င္လို႔တဲ့။ အေမရိကန္ကေတာ့ ႏွစ္ဖက္တည္းသာပါတဲ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္စားပြဲကိုလိုလားတယ္။ ၂-၁-၁၉၆၉ ေရာက္မွသာ စားပြဲဝိုင္းသံုးၾကဘို႔ သေဘာတူခဲ့ၾကပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေတြးခဲ့တာက အဲလိုအျဖစ္အပ်က္ရွိလို႔သာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ စားပြဲေၾကာင့္ မဟုတ္။ ကုလားထိုင္ေၾကာင့္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၉-၃-၂ဝ၁၈
Comments
Post a Comment