တိမ္စြန္ေလလွ်င္
နတ္ရွင္ေနာင္လို႔ ေရးၾကေပမယ့္ မူရင္းရာဇဝင္မွာ နတ္သွ်င္ေနာင္လို႔သာေရးပါတယ္။ နတ္ရွင္ေနာင္ဟာ အဘက္ဘက္မွာ ကြ်မ္းက်င္လိမၼာတယ္၊ သူရသတၱိႏွင့္လည္းျပည့္စံုတယ္၊ ပညာတို႔ကိုလည္း ရွာေဖြဆည္းပူးတယ္လို႔ ေရးတယ္။ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းမွာ စာဆိုဘုရင္နဲ႔ ရတုဖြဲ႔ဆိုရာမွာတံခြန္စိုက္သူလို႔လည္း အမႊမ္းတင္ထားပါတယ္။ သီဟသူရ ဘြဲ႔မည္ရင္းခံ ေတာင္ငူဘုရင္ နတ္သွ်င္ေနာင္လို႔ေရးထားတယ္။ နဝေဒးၾကီးက ရတုစပ္ဆိုရာမွာ သူ႔ထက္ ဗဟုသုတသာတယ္လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ၾကတယ္။ ေညာင္ရမ္းေခတ္ (၁၅၉၇-၁၇၅၁) မွာထင္ရွားခဲ့တဲ့ စာဆိုရွင္ (၁၄) ဦးထဲက တဦးျဖစ္တယ္။
နတ္ရွင္ေနာင္ကို ၁၅၇၈ ခုမွာေမြးတယ္။ သူ႔ဖြားသကၠရာဇ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး၊ အျငင္းပြားတယ္။ ဦးခ်မ္းျမ (ျမေကတု) က ၉၃၃ ခုႏွစ္လို႔ အေထာက္အထားေတြနဲ႔ျပတယ္။ သီဟသူက ၁၅၈၄ ခုမွာ ေတာင္ငူမွာ နန္းတည္တဲ့အခါ သားေတာ္ နတ္ရွင္ေနာင္ကို အိမ္ေရွ႕ဥပရာဇာေပးတယ္။ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားႀကီး၏သမီးေတာ္နဲ႔ ဇင္းမယ္ဘုရင္ အေနာ္ရထာမင္းေစာရဲ႕ ႏွမေတာ္ ရာဇဓာတုကလ်ာနဲ႔ လက္ထပ္ေပးတယ္။
ရာဇဓာတုကလ်ာကို ဘုရင့္ေနာင္ရဲ႕မိဖုရား ရာဇေဒဝီဘြဲ႔ခံ တပယင္း စတုဂါမဏိရဲ႕သမီး ရွင္ေထြးလွကေန ၉၂၁ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လဆန္း (၁၄) ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔မွာေမြးတယ္။ နတ္သွ်င္ေနာင္ထက္ (၁၃) ႏွစ္ ႀကီးတယ္။ အေဒၚနဲ႔ တူေတာ္တယ္။ ဓာတုကလ်ာရဲ႕ ပထမၾကင္ရာေတာ္ မဟာဥပရာဇာနဲ႔ နတ္သွ်င္ေနာင္က ဝမ္းကြဲညီအကိုေတာ္လို႔ မရီးနဲ႔ မတ္လည္းေတာ္ျပန္တယ္။ သူတို႔ထိမ္းျမားေတာ့ ရာဇဓာတုကလ်ာက (၄၃) ႏွစ္နဲ႔ နတ္သွ်င္ေနာင္က အသက္ (၃ဝ) ရွိျပီ။ သူတို႔ဟာ (၇) လသာ ေပါင္းဖက္လိုက္ၾကရရွာပါတယ္။
၁၆၁၃ မွာ ေပၚတူဂီ ငဇင္ကာ ေခၚ ဒီဗရစ္တိုနဲ႔ မုတၲမစား ဗညားဓလတို႔ကေန ေတာင္ငူကိုတိုက္ယူတယ္။ ေရႊနန္းေတာ္၊ ေက်ာင္း၊ ကန္၊ အိမ္ရာ အားလံုးကို မီးတိုက္တယ္။ ေတာင္ငူဘုရင္ခံ နတ္သွ်င္ေနာင္ကို ေလွေပၚတင္ျပီး သန္လ်င္ကို ေခၚေဆာင္သြားတယ္။
အင္းဝဘုရင္ အေနာက္ဖက္လြန္မင္း ေခၚ မဟာဓမၼရာဇာကေန သံလ်င္ကိုျပန္တိုက္ယူျပီး ငဇင္ကာေရာ နတ္သွ်င္ေနာင္ပါ ဖမ္းဆီးရမိတယ္။ ငဇင္ကာကို ၁၆၁၃ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔ သန္လ်င္ၿမိဳ႕လယ္မွာ တံက်င္တင္ျပီးသတ္တယ္။ ငဇင္ကာက ကက္သလစ္ဘာသာဝင္မို႔ ကားစင္နဲ႔ကြပ္မ်က္ပံုရတယ္။ အဲဒီေန႔မွာပဲ နတ္သွ်င္ေနာင္ကိုလည္း ရင္ကိုဖြင့္ျပီးသတ္တယ္။ သူ႔အေလာင္းကို မီးသၿဂၤဳိဟ္ျပီး၊ သန္လ်င္က်ိဳက္ေခါက္ေစတီ ေျမာက္ဘက္ေစာင္းတန္းအေနာက္မွာ ကုလားေက်ာင္းစံ အ႐ိုးအိုးေစတီ တည္ထားတယ္ဆိုတယ္။ နတ္လွ်င္ေနာင္ေသေတာ့ အသက္ ၃၅ ႏွစ္သာ ရွိေသးတယ္။
တိမ္စြန္ေလလွ်င္
ေပၚေႏြလလွ်င္၊ ေတာင္ကျခိမ့္ျမဴး၊ မင္းလြင္ဦးႏွင့္၊ ပ်ံ႕ပ်ဴးခ်ဳပ္ဆိုင္း၊ မုန္တိုင္းဆင္လို၊ တိမ္ညိဳမိႈင္းထပ္၊ ျပက္လွ်ပ္ျပကာ၊ စိမ္းဝါမိုးပန္း၊ ေထြေထြစြန္းက၊ ေရသြန္းသာၾကည္၊ ေပ်ာ္ရမည္ကို၊ ျမရည္သက္မွတ္၊ ေရာက္ခဲလတ္ဟု၊ ခ်စ္ထြတ္တင္သည္၊ ျပာစင္ရႊန္းလတ္၊ ျဖဴဝင္းမြတ္လွ်င္၊ ၾကာညႊတ္ဖေယာင္း၊ ေနရွိန္ေျပာင္းသို႔၊ ထပ္ေလာင္းလြမ္းဝွန္၊ ရွိလိမ့္ဟန္ကို၊ တိမ္ညိဳေလလွ်င္၊ ဖူးေရာက္ခ်င္သည္၊ ငွက္သြင္ပ်ံၾကြမတတ္ေသာ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
နတ္ရွင္ေနာင္ကို ၁၅၇၈ ခုမွာေမြးတယ္။ သူ႔ဖြားသကၠရာဇ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး၊ အျငင္းပြားတယ္။ ဦးခ်မ္းျမ (ျမေကတု) က ၉၃၃ ခုႏွစ္လို႔ အေထာက္အထားေတြနဲ႔ျပတယ္။ သီဟသူက ၁၅၈၄ ခုမွာ ေတာင္ငူမွာ နန္းတည္တဲ့အခါ သားေတာ္ နတ္ရွင္ေနာင္ကို အိမ္ေရွ႕ဥပရာဇာေပးတယ္။ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားႀကီး၏သမီးေတာ္နဲ႔ ဇင္းမယ္ဘုရင္ အေနာ္ရထာမင္းေစာရဲ႕ ႏွမေတာ္ ရာဇဓာတုကလ်ာနဲ႔ လက္ထပ္ေပးတယ္။
ရာဇဓာတုကလ်ာကို ဘုရင့္ေနာင္ရဲ႕မိဖုရား ရာဇေဒဝီဘြဲ႔ခံ တပယင္း စတုဂါမဏိရဲ႕သမီး ရွင္ေထြးလွကေန ၉၂၁ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လဆန္း (၁၄) ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔မွာေမြးတယ္။ နတ္သွ်င္ေနာင္ထက္ (၁၃) ႏွစ္ ႀကီးတယ္။ အေဒၚနဲ႔ တူေတာ္တယ္။ ဓာတုကလ်ာရဲ႕ ပထမၾကင္ရာေတာ္ မဟာဥပရာဇာနဲ႔ နတ္သွ်င္ေနာင္က ဝမ္းကြဲညီအကိုေတာ္လို႔ မရီးနဲ႔ မတ္လည္းေတာ္ျပန္တယ္။ သူတို႔ထိမ္းျမားေတာ့ ရာဇဓာတုကလ်ာက (၄၃) ႏွစ္နဲ႔ နတ္သွ်င္ေနာင္က အသက္ (၃ဝ) ရွိျပီ။ သူတို႔ဟာ (၇) လသာ ေပါင္းဖက္လိုက္ၾကရရွာပါတယ္။
၁၆၁၃ မွာ ေပၚတူဂီ ငဇင္ကာ ေခၚ ဒီဗရစ္တိုနဲ႔ မုတၲမစား ဗညားဓလတို႔ကေန ေတာင္ငူကိုတိုက္ယူတယ္။ ေရႊနန္းေတာ္၊ ေက်ာင္း၊ ကန္၊ အိမ္ရာ အားလံုးကို မီးတိုက္တယ္။ ေတာင္ငူဘုရင္ခံ နတ္သွ်င္ေနာင္ကို ေလွေပၚတင္ျပီး သန္လ်င္ကို ေခၚေဆာင္သြားတယ္။
အင္းဝဘုရင္ အေနာက္ဖက္လြန္မင္း ေခၚ မဟာဓမၼရာဇာကေန သံလ်င္ကိုျပန္တိုက္ယူျပီး ငဇင္ကာေရာ နတ္သွ်င္ေနာင္ပါ ဖမ္းဆီးရမိတယ္။ ငဇင္ကာကို ၁၆၁၃ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔ သန္လ်င္ၿမိဳ႕လယ္မွာ တံက်င္တင္ျပီးသတ္တယ္။ ငဇင္ကာက ကက္သလစ္ဘာသာဝင္မို႔ ကားစင္နဲ႔ကြပ္မ်က္ပံုရတယ္။ အဲဒီေန႔မွာပဲ နတ္သွ်င္ေနာင္ကိုလည္း ရင္ကိုဖြင့္ျပီးသတ္တယ္။ သူ႔အေလာင္းကို မီးသၿဂၤဳိဟ္ျပီး၊ သန္လ်င္က်ိဳက္ေခါက္ေစတီ ေျမာက္ဘက္ေစာင္းတန္းအေနာက္မွာ ကုလားေက်ာင္းစံ အ႐ိုးအိုးေစတီ တည္ထားတယ္ဆိုတယ္။ နတ္လွ်င္ေနာင္ေသေတာ့ အသက္ ၃၅ ႏွစ္သာ ရွိေသးတယ္။
တိမ္စြန္ေလလွ်င္
ေပၚေႏြလလွ်င္၊ ေတာင္ကျခိမ့္ျမဴး၊ မင္းလြင္ဦးႏွင့္၊ ပ်ံ႕ပ်ဴးခ်ဳပ္ဆိုင္း၊ မုန္တိုင္းဆင္လို၊ တိမ္ညိဳမိႈင္းထပ္၊ ျပက္လွ်ပ္ျပကာ၊ စိမ္းဝါမိုးပန္း၊ ေထြေထြစြန္းက၊ ေရသြန္းသာၾကည္၊ ေပ်ာ္ရမည္ကို၊ ျမရည္သက္မွတ္၊ ေရာက္ခဲလတ္ဟု၊ ခ်စ္ထြတ္တင္သည္၊ ျပာစင္ရႊန္းလတ္၊ ျဖဴဝင္းမြတ္လွ်င္၊ ၾကာညႊတ္ဖေယာင္း၊ ေနရွိန္ေျပာင္းသို႔၊ ထပ္ေလာင္းလြမ္းဝွန္၊ ရွိလိမ့္ဟန္ကို၊ တိမ္ညိဳေလလွ်င္၊ ဖူးေရာက္ခ်င္သည္၊ ငွက္သြင္ပ်ံၾကြမတတ္ေသာ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
Comments
Post a Comment