ဘုရားစင္ (၂)

Amen Taya ဘုရားစင္လို ့က်ေနာ္လည္းသုံးႏႈန္းေလ့ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္လို႔ေခၚမွ အမွန္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္ဆရာ။ စကားစပ္မိလို ဝင္ေျပာတာပါဆရာ။ က်ေနာ့္အျမင္ အေခၚအေဝၚကအဓိကမဟုတ္၊ ကုသိုလ္စိတ္သာ အဓိကလို ့ျမင္ပါတယ္။

ဒီလိုေရးလာတာ ဒီတခါမကပါ၊ ဘုရားစင္ပံုနဲ႔ စာတင္တိုင္းလာၾကပါတယ္။ နမူနာေတာ့ တခုသာထည့္ပါမယ္။

ဘုရားစင္မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္လို႔ ေခၚသင့္ပါတယ္႐ွင့္။ ဖိနပ္စင္ ပန္းကန္စင္ စာအုပ္စင္တို႔လို အရာဝတၳဳေတြတင္တ့ဲ စင္မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ျမတ္စြာဘုရား ကိန္းစံဝတ္စံျမန္းရာ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ပါ႐ွင့္။

ျမတ္စြာဘုရားဟာ ေဗာဓိေညာင္ပင္ေအာက္မွာ ဘုရားအျဖစ္ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ မဟုတ္ပါ။ သတၲဌာနမွာ ခုနစ္ရက္ခုနစ္လီ (၄၉ ရက္တိတိ) မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ကို စူးစိုက္ၾကည့္ေတာ္မူခဲ့တယ္။ ဘယ္ေက်ာင္းမွ မရွိေသးပါ။ အဲဒီေနာက္မွာ မိဂဒါဝုန္ကို ေျခလ်င္ခရီးၾကြတယ္။ လမ္းမွာ ေက်ာင္းလည္းမရွိပါ။ ဇရပ္ရွိတယ္လို႔ မဖတ္ဖူးပါ။

အေသးစိတ္ မေရးေတာ့ပါ။ ျမတ္စြာဘုရားဟာ သံဃာေတာ္တခ်ိဳ႕ကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး၊ ပလလဲေတာမွာ တပါးတည္း ဝါကပ္ေတာ္မူပါတယ္။ မီးတင္းကုပ္မွာလည္း သီတင္းသံုးဖူးေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုး ကုသိနာရုံ အင္ၾကင္းေတာမွာ ပရိနိဗၺာန္စံဝင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေတြမွာ မဟုတ္ပါ။

ကြ်န္ေတာ့္သားသမီးေတြ အိမ္ခြဲတိုင္း၊ တျပည္တရြာကို ေျပာင္းေရႊ႔တိုင္းမွာ ေရာက္တဲ့ေနရာ ဘုရားစင္အရင္လုပ္လို႔ သူတို႔အေမက အျမဲမွာေလ့ရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တသက္မွာ ေရႊေရာင္ ေငြေရာင္ေတြနဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ မရွိဖူးေသးပါ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ