End of an Era ဆုေတာင္းရင္ျပည့္တယ္
ကြ်န္ေတာ္ဆီ ေမးလာ-ေရးလာသူေတြက အဘကို ဗံုးေပါလေအာသံုးေနၾကလို႔ အဘတို႔ေခတ္က်ဆံုးပါေစလို႔ ခဏခဏ (ခဏခဏ) ေရးေနခဲ့ရတယ္။ တႏွစ္အၾကာမွာေတာ့ နည္းလာပါတယ္။ အဘအေခၚခံခ်င္သူေတြလည္း ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ကုန္ျပီထင္ပါရဲ႕။
အကို၊ ဦးေလး၊ အဘ၊ ဘဘလို႔အေခၚခံရတာနဲ႔ စာေရးတဲ့သူကေန သား၊ သမီးလို႔ေရးတာေတြဟာ နားလည္ဘို႔ရာ အခက္အခဲေတြျဖစ္ေစတယ္။ ေရးတဲ့သူလား၊ သူ႔သားလား၊ ေရးတဲ့သူလား၊ သူ႔သမီးလား၊ သမီးရဲ႕သမီးလို႔ေရးရင္ သူ႔ေျမးမေလးလား စဥ္းစားရတယ္။ သားေကာင္မေလးဆိုရင္ သူ႔ေခြ်းမလား။ သမီးေကာင္ေလးဆိုတာ သူ႔သားမက္လား။ ကိုယ့္နာမည္ကို အဖ်ားဆြတ္ေရးတာလည္း နားလည္ရခက္တယ္။
ကိုယ့္အမ်ိဳးေတြ၊ ရင္းႏွီးသူေတြအခ်င္းခ်င္း ၾကိဳက္သလိုေခၚၾကတာ ဘာမွေျပာစရာမရွိပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ဆီေရးရင္ေတာ့ အဘလို႔လည္း မေခၚၾကနဲ႔။ ကိုယ္တိုင္လည္း အဘလိုလည္းမလုပ္ၾကနဲ႔။ အဘေခတ္ က်ဆံုးပါေစ။ ေတာင္သူေတြကို ဦးၾကီးလို႔ ေျမွာက္ပင့္ေခၚခဲ့တဲ့ ေခတ္လည္းက်ဆံုးခဲ့ျပီးပါျပီ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃၁-၃-၂ဝ၁၆
၃၁-၃-၂ဝ၁၇
Comments
Post a Comment