ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသဝဏ္လႊာ

ျပည္သူ႔ေန႔စဥ္ ကနဦး ကမ႓ာစသလိုပ၊
သည္ယခု ယေန႔ပင္ ဦးစြာအစတြင္ျဖင့္၊
ဘီလူးပမာဏ၊
ႏွစ္ဦး ႏွစ္ျဖာ ႏွစ္ဝ ျမန္မာ့တံခြန္ ရတနာေတြကို ေနာ္ကြယ္။
အထူးသဒၶါ ဗလဝရယ္ႏွင့္၊
ဆရာ့ သဝဏ္လႊာ။

(အို) ေမာင္ေအာင္သန္းတို႔ရဲ႕၊
အေဆာင္ေဆာင္ နန္းေတြ ၾကငွန္းေတြနဲ႔၊
အေခါင္ ျမန္းမကြဲ႔လို႔၊
ေအာင္ပန္းတႀကိဳင္ႀကိဳင္ႏွင့္၊
ေညာင္ရမ္းပိုင္ အညာခ်ီေတာ့၊
အာဇာနည္မွ တကဲ့အာဇာနည္ဆိုတဲ့
မဟာေထရ္ဘားမဲ့ ဆရာတို႔ထုံးလိုပ၊
ဘာမထီညာမထီ ႏြားရဲ႕ပမာသို႔
အားနဲ႔ ဆရာ႐ုန္းသျဖင့္၊
အလုံးစုံ လြတ္႐ွာၾကေသာ္လည္း၊
ဝဋ္ၾကမၼာ ဘဝပို႔စရာ တခ်ိဳ႕ သတၱဝါတည္းဟူေသာ
တို႔ဗမာ သခင္ဗဟိုဝယ္
တို႔သာလ်ွင္ တဗိုလ္က်မဟဲ့ဆိုတဲ့ အလိုမငယ္
ဆို႐ွယ္လစ္ ကယ္ႏွင့္၊
တံခြန္တလူလူ ကြန္ျမဴနစ္ ကယ္တို႔၊
မခ်စ္သာ ေမတၱာကင္းျပန္သနဲ႔၊
အခ်င္းခ်င္းပင္ တျငင္းထဲ ျငင္းျငင္းၿပီး၊
မင္းပြဲအတုမွာ ထမင္းပြဲလုခါ လယ္မ်ိဳခဲပါလို႔၊
ပြဲခ်င္းၿပီး အေသအေၾက တအူအူ အသံဗလံႏွင့္
တဆူဆူ တညံညံ ကိုက္ၾက,တိုက္ၾက,မိုက္ၾကေတာ့၊
ဘဏ္တိုက္ အေျခအေန ထိျပန္သနဲ႔၊
ေငြမရိွျပန္လ်ွင္ အေဖ၏သဏၭာန္ ကဲ့သို႔ေသာ
အေမရိကန္တို႔ အဂၤလန္တို႔မွာ ေခ်းရတဲ့
ေႂကြးမ်ိဳးစုံ ကုေဋကုဋာႏွင့္၊
ေျပရြာမွာ ေသတာေလာက္မေကာင္းၿပီမို႔၊
အေပါင္းေသာ အမ်ိဳးသားတပဲ့ မညီလိုသျဖင့္
မၾကည္ညိဳလ်ွင္၊
ယိုးဒယားနဲ႔ သီဟိုဠ္ကၽြန္းရဲ႕ျပင္၊
(ဪ) သို႔ကေလာက္ ေက်ာ္ေပ ေမာ္ေပတဲ့၊
ငတို႔ ေပါက္ေဖာ္တို႔ရဲ႕ တ႐ုပ္နီ တည္းဟူေသာ
တ႐ုပ္ျပည္ကိုေတာင္
တသုတ္တခ်ီ ျမန္းေရာ့မယ္လို႔၊
မွန္းဆခါခါေပေနာ္ကြယ္၊
တႏြမ္းႏြမ္း တလ်လ်၊
မခ်မ္းျမပါတဲ့၊
(ဪ) ကမၼဌာန္း ဒကမ၊
ပန္းလွ,လွၾကတဲ့ ဘန္းမ်ားဆရာ။

(ဪ) အေမကူပါ အေဖကူပါနဲ႔ေႏွာ၊
ေျပသူတကာ မသာ အ႐ိႈ႐ိႈပြဲတြင္မွ၊
ထမေရပူအလာ လ်ွာကို လႊဲတယ္လို႔၊
ဒါလိုဘဲေျပာၾကမွာ၊
ေလာကဓမၼတာရဲ႕ ေျပာခြင့္မလိုတမ်ိဳး၊
(ဝါ) လိုတမ်ိဳးလည္းဟူ၏၊
(အိုကြယ္) ေတာရဝါသနာႏွင့္ ေတာျဖင့္ခို၍ ဖိုမထိုး။

ေအးေခတ္မေပၚ
ေဘးျဖစ္ေအာင္ မေတာ္မေလ်ာ္ႏွင့္၊
ေလးႏွစ္ေက်ာ္ ငါးႏွစ္အဆင္းတြင္ျဖင့္၊
တရားစစ္ခင္းမည္ တဖုံၾကံလို႔မို႔၊
ဂဠဳန္ပ်ံ ဒီပနီမွာလို မမွားေပမည့္၊
ဥဳံ အရဟံ မေထရ္ဘုရားတို႔ႏွင့္၊
တျပည္သား နယ္ခ်ဲ႕ အစြန္းရန္ကို၊
တကယ္တကဲ့ တြန္းလွန္ဘို႔အေရးကလဲ မေဝးေတာ့ၿပီမို႔၊
အေရးႀကီးလ်ွင္ျဖင့္၊
ေသြးစည္းၿပီး ေသြးနီးရာဆိုသည့္အတိုင္း၊
ကိုင္း ထထႂကြႂကြႏွင့္ ဝိုင္းၾကေပေရာ့လို႔၊
မိႈင္းမကာ တသုတ္ေဟာခ်ိန္မို႔၊
စစ္ကိုင္းကဆရာ အဟုတ္ေျပာရမွာျဖင့္၊
ဗုေဒၶါေမ သရဏံ ယၾတာအေရးေတြႏွင့္၊
ကမ႓ာေအးေစတီ ဒါယကာ (ကိုေရႊႏု)တို႔ရဲ႕ျပင္၊
(ဪ) ေအာင္ေဇယတု ေအာင္ေဇယတုႏွင့္၊
ေအာင္ေျမ႐ႈစရာ ဗဟိုပလႅင္ပ်ံႏွင့္၊
ေတာင္ေျခတခုမွာ ဗိုလ္ဝင္ခံၾကသမို႔လဲ၊
ဟိုအရင္ယမန္ ထပိုးတဲ့တဲ့ ထမ္းခဲ့ၾကတဲ့
(စိုး) နဲ႔ (သန္း) တို႔ကိုလဲ၊
တမ်ိဳးကြဲ႔လြမ္းသူ ဆရာဖေအက၊
မာပါေစ,သာပါေစ,လာပါေစ ဆုမြန္ေတာင္းလိုက္ကဲ့၊
ကဝိကူေဘာ္ တပည့္သူေတာ္ေကာင္းရယ္တို႔၊
ဇာတ္ေပါင္းကာ အတည္က်လ်ွင္ေတာ့၊
(အမယ္မင္း) တည္တည္ပပ ညီညီမ်ွမွ်ႏွင့္
ျပည္ျမန္မာ့ အလံမညႇိဳးမူ၍
(ဪ) အႏွီသမယ၊
အျပည္ျပည္ကေတာင္ ခ,ရေပမည့္၊
(အို တပည့္တို႔ရဲ႕) ထိုတကဲ့ ပထဝီဇယ မႏၲာန္တန္ခိုး။

အေတာ္မ်ားမ်ားက ကဗ်ာေလးခ်ိဳးႀကီးကို ကိုယ္ပိုင္သတ္ပံုေတြနဲ႔ ေရးတင္ၾကတယ္။ ထုတ္ေဝေရာင္းခ်ၾကတယ္။ မလိုအပ္ပဲ တစ္လုပ္ထားတာ စုစုေပါင္း (၁၇) လံုးပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းကို အေတာ္အားနာေနမိတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ