ညီမေလးရယ္ စိုးရိမ္မိတယ္
ေမရီ၏မ်က္ႏွာေလးမွာ နီရဲသြားကာ စာရြက္ေခါက္အျပာေလးအား ေလွကားထက္မွ ေအာက္သို႔ပင္ ပစ္ေပါက္ခ်လိုက္၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေလွကားေျခရင္းသို႔ ေရာက္ရွိေနျပီျဖစ္ေသာ လူငယ္မွာ ေျခလွမ္းတံု႔သြားလ်က္ စာရြက္ေခါက္ေလးအား ျပန္ေကာက္ယူလိုက္သည္။ ေမရီသည္ သူ႔အား အမွတ္မျပဳသည့္ဟန္ မ်က္ႏွာေလးကို အသာပင့္လ်က္ စာၾကည့္တိုက္ အေပါက္ဝမွ ေၾကာ့ေၾကာ့ေမာ့ေမာ့ပင္ မွန္မွန္လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္လာခဲ့သည္။
ခဏခ်င္းမွာပင္ လူငယ္မွာ မွီလိုက္လာကာ ေနာက္တၾကိမ္ စာရြက္ေခါက္ေလးအား ရင္၌ပိုက္ထားေသာ ေမရီ၏ စာအုပ္ၾကားထဲသို႔ ထည့္လိုက္ျပန္သည္။ ေမရီသည္ ပတ္ဝန္းက်င္အား လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
လူပုပု ဆံပင္စုတ္ဖြားႏွင့္ မ်က္ႏွာတြင္ ဝက္ျခံမ်ားထူလပ်စ္ရွိေသာ ေက်ာင္းသားတဦးသည္ ကရင္လြယ္အိတ္ အနီၾကီးတခုကို လြယ္လ်က္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္တစီးအား အဓိပတိလမ္းတေလွ်ာက္ ေျမာက္မွေတာင္သို႔ အခ်ိဳးမက်စြာ အျပင္းေမာင္းစီးလာရာမွ ေမရီတို႔စံုတြဲအားျမင္ေသာအခါ ေမွးေသာ ေပြးမ်က္လံုးကိုျပဴးလ်က္ က်ယ္ေသာပါးစပ္ကိုျဖဲလွ်က္ သမင္လည္ျပန္ လွည့္ၾကည့္သြားသည္။
ဂ်ပ္ဆင္ေက်ာင္းဝင္းဘက္မွ အဓိပတိလမ္းကိုျဖတ္ေက်ာ္လာေသာ ကတံုးဆံေတာက္ ေရႊမ်က္မွန္ဝင္းဝင္းႏွင့္ အရပ္ရွည္ရွည္ ပိန္ပိန္လူငယ္တဦးက ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေပၚမွ ေက်ာင္းသားအား လွမ္းေနာက္လိုက္သည္။
“ဟ ေကာင္ၾကီး ႕႕႕ သုဘရာဇာညြန္႔၊ ပစပ္က သေရေတြ ဓာတ္ဆီအိုးထဲဝင္ေတာ့မယ္ ႕႕႕”
မွတ္ခ်က္ (၁)
အဲဒီစာကေတာ့ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ေရးတဲ့ ညီမေလးရယ္ စိုးရိမ္မိတယ္ဝတၳဳစာအုပ္ထဲကျဖစ္ပါတယ္။
စာတစ္ေစာင္ကို မဟုတ္။
ေနာက္တစ္ၾကိမ္ မဟုတ္။
ေက်ာင္းသားတစ္ဦးသည္ မဟုတ္။
ကရင္လြယ္အိတ္ အနီၾကီးတစ္ခုကို မဟုတ္။
ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္တစ္စီးအား မဟုတ္။
မွတ္ခ်က္ (၂)
တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ဟာ သူ႔ေခတ္နဲ႔သူ နာမည္အလြန္ၾကီးျပီး ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားအၾကိဳက္စာေတြ ေရးသားခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုစာအုပ္ကို ကြန္ျမဴနစ္ဆန္႔က်င္ေရးနဲ႔ (မဆလ) အစိုးရအၾကိဳက္ ေရးသားတာျဖစ္ေနလို႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြက ညီမေလးရယ္ အေမရိကသြားခ်င္တယ္လို႔ စာကပ္တာ ခံလိုက္ရပါတယ္။
တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္ေရးခဲ့တဲ့စာအုပ္ေတြ အားလံုးေလာက္ ထပ္ထုတ္ၾကတယ္။ ေနာက္စာအုပ္ထုတ္ေဝသူေတြကလည္း တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္နဲ႔သြားတူေနတာက သတ္ပံုေတြကို စစ္အစိုးရအလိုက်သတ္ပံုေတြနဲ႔သာ ျပင္ထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ စာအုပ္အဖံုးေတာင္မရွိေတာ့တဲ့ အခုစာအုပ္ေဟာင္းကိုသာ ကိုးကားလိုက္ရပါတယ္။
ေဖၚလံဖား စာေရးဆရာမ်ားလက္ထဲက ျမန္မာစာေလးရယ္ စိုးရိမ္မိတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၄-၈-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment