Japan model ဂ်ပန္နမူနာ

ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ ကြ်န္ေတာ့္ေမြးရက္ ၁၉၄၅ မွာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ နာဂါဆာကီျမိဳ႕ အႏုျမဴဗံုးခ်ခံရတယ္။ လူေပါင္း ၃ သန္း ေသတယ္။ ၉ သန္းကေနစရာအိမ္မရွိေတာ့ပါ။ ျမင္ျမင္သမွ် ျပားခ်ပ္ကုန္ျပီ။ ဂ်ပန္ေတြ ဘာလုပ္ခဲ့ၾကသလဲ။

ကမာၻမွာ ခ်မ္းသာေနတဲ့ႏိုင္ငံေတြ ဘယ္လိုကေနဘယ္လို ခ်မ္းသာလာၾကသလဲက စိတ္ဝင္စားဘို႔ အလြန္ေကာင္းတယ္။ ေဖ့စ္ဘြတ္လိုေနရာမွာ စာတမ္းလိုေရးရင္ ဘယ္သူမွဖတ္မွာ မဟုတ္ပါ။ အဲဒီေမးခြန္းကို ခပ္ေသာေသာနဲ႔ ေျဖခဲ့ဘူးတယ္။ အဲလိုခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံကလူေတြဟာ အရင္က ပင္လယ္ဓါးျပေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္လို႔။ ေနာက္စိတ္ဝင္စားဘို႔ ေကာင္းတာတခုက ဂ်ပန္ဟာ ဒုတိယကမာၻစစ္မွာ မရႈမလွ အရွံဳးၾကီးရွံဳးခဲ့ရာကေန ကေန႔မွာ ဘာလို႔ခ်မ္းသာလာသလဲ။

ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြဟာ ငတ္မြတ္မႈထဲကေန၊ ရတာကိုစားျပီး ဗိုက္ျဖည့္ၾကတယ္၊ အလုပ္လုပ္စရာမရွိခ်ိန္မွာ မီးခိုးေခါင္းတိုင္ကေန အေငြ႔ထြက္သလို ေဆးလိပ္ေသာက္ၾကတယ္၊ ဒီၾကားထဲကေန ကမာၻမွာ လူတိုင္းက ေလးစားအားက်ရတဲ့အဆင့္ကို မရရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ျပႏိုင္ၾကတယ္။ (ေမဂ်ီ) ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေခတ္တံုးကလို သႏၷိ႒ာန္နဲ႔ စည္းကမ္းကိုျပန္ျပီးစြဲကိုင္လိုက္ၾကတယ္။ ၁၉၄၆ ကေန ၁၉၈၉ အထိသာ ၾကာလိုက္ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ ျဖစ္ႏိုင္မယ္လို႔မထင္မွတ္တဲ့ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမႈနဲ႔အတူ ထိုက္တန္တဲ့ဂုဏ္သိကၡာကို စုစုစည္းစည္းနဲ႔ အရယူႏိုင္လိုက္ၾကပါတယ္။ အနာဂတ္အတြက္လဲ ၾကီးမားတဲ့ ေမွ်ာ္လင္ခ်က္ကို ရေစလိုက္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔တေတြဟာ ငတ္မြတ္မႈထဲကေန၊ ရတာကိုစားျပီး ဗိုက္ျဖည့္ၾကရတဲ့ ဂ်ပန္ေတြဘဝနဲ႔ေတာ့တူေနပါျပီ။ ဒီကေနတက္ဘို႔ရာ ကြ်န္ေတာ္တို႔တေတြမွာ ဂ်ပန္ေတြနဲ႔ ဘာေတြမ်ားတူလို႔၊ ဘာေတြမတူေနပါသလဲ။ မီးခိုးေခါင္းတိုင္ကေန အေငြ႔ထြက္သလို ေဆးလိပ္ေသာက္ၾကတယ္။ ၾကြက္တြင္း ေရေလာင္းလို႔ မျပည့္ႏိုင္သလို အရက္ေသာက္ၾကတယ္။ (ေမဂ်ီ) လိုဘဲ ကေနာင္မင္းသားၾကိဳးစားဘူးတာရွိတယ္။ သႏၷိ႒ာန္ဆိုတာ (မဆလ) ေခတ္က ေက်ာင္းတိုင္းမွာအဆိုခိုင္းတဲ့ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ယံုၾကည္ခ်က္မဟုတ္ပါ။ စစ္အစိုးရကတည္းက ေနရာတိုင္းမွာထိပ္ကပါေနတဲ့ ဒို႔တာဝန္အေရးမ်ားမဟုတ္ပါ။
စည္းကမ္းဆိုတာ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီကို ေျပာတာမဟုတ္ပါ။

ဂ်ပန္ေတြက (၁၉၄၆ - ၁၉၈၉) ၄၃ ႏွစ္နဲ႔ကမာၻ႔ထိပ္အထိ တက္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ (၁၉၆၂ -၁၉၈၇) ၂၅ ႏွစ္နဲ႔ ကမာၻ႔ေအာက္အထိ ဆင္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ LDC ဘဝကေန တက္လမ္း မျမင္ရေသးပါ။ ကြာျခားခ်က္ ေနာက္တခုကေတာ့ ဂ်ပန္လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ယူနီေဖါင္းဝတ္ေတြ မထိုင္ပါ။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေရးမွာ ယူနီေဖါင္းခြ်တ္ေတြက ဦးစီးမထားပါ။ ေနာက္ဆံုးျဖစ္လာတဲ့ ဂ်ပန္ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး (တိုမိုနီ အင္နာဒါ) က အရပ္သူျဖစ္တယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၉-၈-၂ဝ၁၄
၈-၈-၂ဝ၁၆

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ