Breakfast ဘရိတ္ဖတ္စ္

ကေန႔မနက္ ထံုးစံအတိုင္း ေဖ့စ္ဘြတ္ဖြင့္၊ ကြန္မင့္ေတြဖတ္၊ လိုက္ခ္ ျပန္လုပ္စရာေတြလုပ္၊ ေျဖလို႔ရတာေလးေတြေျဖ၊ စည္းကမ္းမက်ေမးၾကတဲ့ဆီ ေမးနည္းစည္းကမ္းပို႔။ အီးေမးလ္ကိုဖြင့္ ေမးတာေတြကိုေျဖ။ ခ်တ္ကိုဖြင့္ ေမးတာေတြကိုေျဖ။ မက္ဆင္ဂ်ာေတာ့ မဖြင့္အားေသးပါ။

အဲတာေတြလုပ္ေနရင္းမွာ ဖုန္းကလာ။ တနာရီေလာက္ စကားေျပာပါတယ္။ ဘရိတ္ဖတ္စ္က ေရွ႕မွာ၊ ေကာ္ဖီကိုသာ လက္တဖက္အားလို႔ ေသာက္ႏိုင္တယ္။ ေကာက္ညွင္းေပါင္းနဲ႔ ငါးေျခာက္ကိုေတာ့ ၾကည့္သာေနရ မစားရပါ။

လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ ကြ်န္ေတာ့္အေခၚ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ဆရာ။ ေဒါက္တာစိန္ဝင္းဆီကလာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေျပာၾကတာ အလႅာပသလႅာပ မဟုတ္။ အမနာပ မပါ။ ေနေကာင္းၾကလားကေတာ့ စၾကတာေပါ့။ စကားေျပာရတာက အေရးပါ၊ အားနာစရာ မရွိ။ စိတ္ဝင္စားတဲ့အေၾကာင္းအရာ အတိ။

အခုစာေရးေနခ်ိန္မွာေတာ့ ေကာက္ညွင္းပန္းကန္ေရာ ငါးေျခာက္ပန္းကန္ပါ ေျပာင္ျပီ။ စကားေျပာလို႔လည္းေကာင္း၊ စားလို႔လည္းေကာင္း။ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ထပ္လာေနတဲ့ ေမးခြန္းေတြဖြင့္ရပါေတာ့မယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၈-၈-၂ဝ၁၆

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ