Pelican and Fish ဗ်ိဳင္း ငါးဖမ္း ပံုျပင္
ကိုယ့္ဖါသာ တေယာက္တမ်ိဳးစီ စဥ္းစားႏိုင္ၾကပါတယ္။ စဥ္းစားတာေတြကတလည္း တေယာက္တည္းမွာ တခါတမ်ိဳး ထြက္ေကာင္း ထြက္ႏိုင္ၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ အထက္တန္းျမန္မာစာဆရာကို ကာမျပန္ပါ။
၂။ သခ်ာၤနာမဝိေသသနမွန္သမွ် တစ္လုိ႕ ေျပာင္းသုံးတာ ပုိမမွန္ဘူးလား။ က်ေတာ္ ကုိ ကြ်န္ေတာ္လုိ ေျပာင္းျခင္းရဲ႕ ေနာင္ကြယ္မွာ နာမ္ႏွိမ္တာ ဘာညာရွိနုိင္ေပမယ့္ တ ေတြကုိ တစ္ေျပာင္းတာရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က နာမ္ႏွိမ္တာေတြ ဘာေတြမေတြ႕မိသလုိ ေလာ့ဂ်စ္ကယ္လီး မွန္သလုိပါပဲ။ "၄င္း" ဆုိတာကုိလည္း အရင္ကသုံးေပမယ့္ ခုမသုံးေတာ့ဘူး။
ကိုယ့္ဖါသာ တေယာက္တမ်ိဳးစီ စဥ္းစားႏိုင္ၾကပါတယ္။ စဥ္းစားတာေတြကတလည္း တေယာက္တည္းမွာ တခါတမ်ိဳး ထြက္ေကာင္း ထြက္ႏိုင္ၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ အထက္တန္းျမန္မာစာဆရာကို ကာမျပန္ပါ။
၎ကို သံုးေနၾကပါတယ္။ ကီးဘုတ္မွာ ထည့္ေပးထားတယ္။ လည္းေကာင္း = ၎၊ ထို၊ ယင္း၊ အႏွီ၊ ဤ နည္းတူ။ ေသာ္လည္းေကာင္းနဲ႔ ၎ မတူပါ။
ေရတြက္လို႔ရရင္ တစ္၊ မ ေနာက္က ဘဲ လိုက္ဆိုတဲ့ ေဖၚျမဴလာေတြက ေနာက္ေပၚေတြ။ အရင္က မရွိခဲ့ပါ။ ျမန္မာစာမွာ သိပၸံနဲ႔ သခ်ၤာမွာလို ပံုေသနည္းေတြ အသံုးမ်ားေကာင္း မ်ားေပမဲ့ ေဖၚျမဴလာလို သံုးမရပါ။ နမူနာေတြ တေထာင္ေလာက္ တင္ျပထားပါတယ္။
ဆရာကာျပန္ အာေခါင္လွံစူးတဲ့ ပံုျပင္ရွိတယ္။ စူး နဲ႔ ဆူး အေတာ္ကိုမွားၾကတာေတြ႔လို႔ ေရးထားတယ္။
ငါးကိုဖမ္းယူ၊ အေပၚေျမွာက္ျပီး ေအာက္ကေန ႏႈတ္သီးနဲ႔ ပိုင္ႏိုင္ က်င္လည္စြာ ဖမ္းတဲ့ဗ်ိဳင္းဆီကေန လွံသမားက ပညာယူတယ္။ ေလ့က်င့္တယ္။ တတ္ေျမာက္လာေတာ့ လူပံုအလယ္မွာ လွံကို အေပၚေျမွာက္ျပီး သူ႔ပါးစပ္နဲ႔ ဖမ္းျပတယ္။ ပရိသတ္က ခ်ီးမြမ္းၾကတယ္။ ဒီအတတ္ကို ဘယ္ကေန သင္ယူခဲ့ပါသလဲ ေမးေတာ့ ဗ်ိဳင္းတပည့္လို႔ အေျပာမခံခ်င္တာနဲ႔ သူ႔ဖါသူတတ္တာလို႔ ေျပာလိုက္သတဲ့။ ေနာက္တခ်ီမွာေတာ့ အာေခါင္ လွံစူးရွာပါသတဲ့။
ျမန္မာစာမွာ အရင္က ေရးသားခဲ့တဲ့အမွန္သတ္ပံုေတြကို ျပင္ေရးေနသူေတြဟာ အရင္က ဆရာေတာ္ေတြ၊ ဆရာေတြ၊ ေရးသားခဲ့တာေတြကို ဖတ္ခဲ့ၾကသူေတြသာျဖစ္တယ္။ အတတ္စူးၾကတယ္။ အာေခါင္ လွံမစူးၾကပါေစနဲ႔။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၇-၆-၂၀၁၉
Comments
Post a Comment