လူမႈေရး

ကြ်န္ေတာ္ လူမႈေရးတာဝန္ မေက်တာေတြ မ်ားမ်ားလာတယ္။ သာေရး နာေရးေတြကို အစံုမေရာက္ႏိုင္ပါ။ ေဆာရီး။ ကန္ေတာ့။ ကေန႔ အလႉရဟန္းခံတခုရွိတယ္။ ရခိုင္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း မေရာက္ဖူးေသးလို႔ပါ ေရာက္ခ်င္ေပမဲ့ မသြားျဖစ္။

ေဒလီမွာေနစဥ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးပြဲေတြသာမ်ားတယ္။ တခ်ိဳ႕ပြဲေတြမွာ သဘာပတိတြဲထိုင္ရမဲ့ လူစာရင္းၾကည့္ျပီးမွ တက္တယ္။ ဗ်ိဳးဟစ္ဖိတ္တာဆို မသြားခဲ့ပါ။

အခုေတာ့ အခ်ိန္နဲ႔ သြားစရာယာဥ္။ ကေန႔ပြဲသြားခ်င္ရင္ လာေခၚေပးပါမယ္လို႔ မိတ္ေဆြတေယာက္က ညကတည္းက ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ ေက်းဇူး။

စကားေျပာဘက္ကလည္း အခ်က္တခု။ ကီးကိုက္မွ ေတးသံသာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က လူၾကီးအရြယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္ေျပာတာ ေအာင့္အီးနားေထာင္ရမဲ့သူေတြကိုလည္း အားနာရေသးတယ္။

အဲလိုနဲ႔ လူမႈေရး မေက်ေတာ့ပါ။ လူမႈေရးဆိုတာ အသြားရွိမွ အျပန္ရွိသတဲ့။ မတတ္ႏိုင္ပါ။ ေဆာရီး။ ကန္ေတာ့။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၈-၆-၂၀၁၉

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ