Aphasia ဝဋ္လိုက္တတ္တယ္
ျမန္မာ့အလင္းအယ္ဒီတာ = အသည္းေရာင္ (စီ) ဟာ ေလကကူးစက္တာတဲ့။
အမွန္ = ေသြးကတဆင့္ကူးတယ္။
ရန္ကုန္တိုင္းမီဒီယာ = ဗိုလ္တိုက္ခြ်န္းဟာ ေဂၚရခါးလူမ်ိဳးတဲ့။
အမွန္ = ခ်င္းအမ်ိဳးသားပါ။
သစ္ပင္ျပခန္းကစာတန္း = ထိုင္းမန္က်ီးခ်ိဳတဲ့။
အမွန္ = မန္က်ည္း။
ဗိုင္းနယ္လ္ (ဗီႏိုင္း မဟုတ္) တခု = လူမႈ႔ႏွင့္တရားမွ်တမႈ႔တဲ့။
အမွန္ = မႈ။
ဆံုးမစာတခု = ကိုယ့္ကိုကိုယ္တဲ့။
အမွန္ = ကိုယ့္ကိုယ္ကို။
စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုး (၁) = ဖိနပ္ေျခာက္ရန္ႏွင့္ အျခားစာစုမ်ား (အရိုး) တဲ့။
အမွန္ = ဖိနပ္ေျခာက္ရံ။
စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုး (၂) = လာခ်စ္သူ ႏွစ္ပါးတြားမယ္ (မိန္းကေလး) တဲ့။
အမွန္ = ႏွစ္ပါးသြားမယ္။
Aphasia (အေဖးဇီးယား) ဆိုတာ စကားမပီသတဲ့ေရာဂါျဖစ္တယ္။ ဦးေႏွာက္က စကားေျပာတာကိုထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ေနရာမွာ ခ်ိဳ႕ယြင္းေနလို႔ျဖစ္ရတယ္။ ေျပာတာေရာ ေရးတာပါမမွန္ၾကဘူး။ လူၾကီးေတြမွာပိုျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ (ဆထုပ္) ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာေရာဂါခံစားရျပီးရင္ျဖစ္တယ္။ ဦးေႏွာက္အက်ိတ္၊ ေခါင္းထိခိုက္မိတာနဲ႔ (ဒီမင္းရွား) ေရာဂါ မွာလည္း ျဖစ္ၾကတယ္။
အမ်ိဳးအစား (၄) မ်ိဳးရွိတယ္။
၁။ Expressive aphasia = ဘာေျပာမယ္ေတာ့သိေနတယ္။ ေျပာဖို႔ခက္ေနတယ္။
၂။ Receptive aphasia = ေျပာတာကိုၾကားတယ္။ ေရးထားတာကိုဖတ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စကားလံုးကို အာရံုမယူႏိုင္ဘူး။
၃။ Anomic aphasia = အရာဝတၲဳ၊ ေနရာ နဲ႔ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ဘယ္လံုးသံုးစြဲရမလဲမွာ ခက္ခဲေနတယ္။
၄။ Global aphasia = စကားကိုမေျပာႏိုင္ပါ။ စကားကိုလည္းနားမလည္ပါ။ စာလည္းမေရးႏိုင္ပါ။
စကားမပီသူေတြကို ယဥ္ေက်းမႈအရ ကဲ့ရဲ႕တာမ်ိဳးမလုပ္အပ္ပါ။ ဝဋ္လိုက္တတ္တယ္လို႔ လူၾကီးေတြက ဆံုးမၾကတယ္။ စကားပီသူေတြက ပီေအာင္မေျပာတာ၊ မေရးတာေတြကို အျပစ္တင္ခ်င္ပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈ ေပ်ာက္မွာစိုးလို႔။ ဝဋ္အျမဲ ငရဲအပလို႔လည္းရွိတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၅-၁-၂ဝ၁၆
၅-၁-၂ဝ၁၇
Comments
Post a Comment