What not to do ျပန္လာဘာလုပ္ (၂)
Black list အမည္မည္းစာရင္းထဲကေနေတာ့ ၂ဝ၁၂ ကတည္းကျဖဳတ္ေပးခံရလို႔ ဗီဇာေလွ်ာက္ရင္ ရေကာင္းရႏိုင္ျပီလို႔ ေျပာႏိုင္လာပါတယ္။
အလည္ျပန္တယ္ဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရးမွာဘာလုပ္လို႔ရမွာလည္း။ ေနာက္ကေန တေကာက္ေကာက္နဲ႔ အလိုက္ခံေနရမွာ။ ကိုယ္ကေတာ့ လြတ္ေကာင္းလြတ္ႏိုင္ပါရ့ဲ။ သူမ်ားႏိုင္ငံအစိုးရမ်က္ႏွာနဲ႔။ ကိုယ့္လာေတြ႔သူေတြကို ရန္မရွာဖူးမေျပာႏိုင္ပါ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအစိုးရရ့ဲ အာဏာစက္နဲ႔။
ျပန္လာရင္ မဲေလးတျပားေတာ့ေပးခ်င္တယ္။ ဘယ္သူေကာင္းသလည္းကိုသိလို႔။ ဒါမွမဟုတ္ ၾကက္ေျခခတ္ရခ်င္တယ္။ ဘယ္သူဆိုးသလည္း ေကာင္းေကာင္းသိလို႔။ ဒါေပမယ့္ အေရြးခံခြင့္လည္းမရ၊ မဲေပးခြင့္လည္းရွိမွာမဟုတ္ပါ။
မရရေအာင္လုပ္ပါျပီတဲ့ ႏိုင္ငံေရးမွာလည္း ဂ်င္နေရးရွင္းရွိတယ္။ ကေန႔လူရြယ္ေတြက ၁၉၉ဝ ေခတ္လိုမဟုတ္ၾကေတာ့ပါ။ လူၾကီးလို႔မျမင္ လူအို-လူပိုလို႔သာ ျမင္ၾကမယ္။ သူတို႔အဆိုးမဟုတ္ပါ။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ေခတ္ကိုကိုယ္စားျပဳရမယ္။
အခုေရာက္တဲ့တိုင္းျပည္မွာေနရတာက တရားဝင္။ တရားဝင္ေနလို႔ အျပင္ထြက္ရင္လည္း တရားဝင္မွရတယ္။ အခုေနရာကေနျမန္မာျပည္ျပန္ရင္ ထြက္ေျပးရတံုးကလို နယ္စပ္ကေနေျခလွ်င္ေလွ်ာက္လို႔မရပါ။
၂၅ ႏွစ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
၁၉၇၃ ကေန ၁၉၈၈ အထိ အစိုးရအမႈထမ္းဆရာဝန္လုပ္ခဲ့တယ္။ ၂၇-၅-၁၉၉ဝ မွာ NLD ပါတီရ့ဲ ပုလဲမဲဆႏၵနယ္ (၂) ကေန အေရြးခံရတယ္။
စစ္အစိုးရကေနလာဖမ္းတာကို တိမ္းေရွာင္ရာကေန ၂၁-၁၂-၁၉၉ဝ ေန႔မွာ အိႏၵိယမွာကူးေျပာင္းေနထိုင္ဖို႔ ေရာက္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးခိုလံႈခြင့္ေလွ်ာက္တယ္။ တရားဝင္ကေတာ့ UNHCR ဒုကၡသည္အေနနဲ႔ေနခဲ့ရတယ္။ NCGUB စင္ျပိဳင္အစိုးရမွာ ဖ်က္သိမ္းတဲ့အထိ တာဝန္ယူရတယ္။ NLD/LA ပါတီထဲမွာလည္း သက္တမ္းကုန္ကာနီးအထိ တာဝန္ရွိခဲ့တယ္။
၁၈-၈-၂ဝ၁၄ (စစ္အာဏာသိမ္းႏွစ္ပတ္လည္) ေန႔မွာ ယူအက္စ္ကို ေရြ႕ေျပာင္းေနထိုင္ခြင့္နဲ႔ ေရာက္ေနပါတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၇-၇-၂ဝ၁၅
Comments
Post a Comment