Controversial issue ပညာေပးမွာ အျငင္းပြါးစရာ
ကြ်န္ေတာ့္ပို႔စ္တခု = Advice for Water festival သၾကၤန္တြင္းၾက ယူၾကံဳးမရမျဖစ္ရေအာင္
ကြန္မင့္တခု= Saw Minn Htun ဆရာ ညစ္ညမ္းေဆးအမည္ေတြကို အတိအက်မေဖာ္ျပေပးေစခ်င္ပါ။ နဂိုေဆးနာမည္ မသိေသးတဲ့သူေတြ သိသြားၿပီး လက္တဲ့စမ္းမွာ စိုးရိမ္မိလို႔ပါခင္ဗ်ာ။ အကယ္၍မ်ား ကြၽန္ေတာ္ဟာ မသမာသူ တေယာက္ဆိုရင္၊ ခုဒီေဆးနာမည္ေတြကို လိုက္႐ွာဝယ္ေနမလား မေျပာတတ္ပါ။ ယခု post လိုမ်ိဳး ေဆးအမည္ မေဖာ္ျပပဲ သတိေပးတာက ပိုၿပီးသင့္ေလ်ာ္တယ္လို႔ထင္မိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ အမွားတစ္စံုတစ္ရာပါခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ဒီလိုစာေရးတိုင္း သည္အတိုင္းေျပာတဲ့သူမ်ိဳးေပၚစျမဲ။ ဒီကြန္မင့္ကေတာ့ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း စိုးရိမ္တဲ့ဖက္ေနေရးပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ကြ်န္ေတာ့္ကို သူခိုးလမ္းျပတဲ့။ ကိုယ္တိုင္စမ္းသံုးျပီးျပီလားဆိုသူကိုေတာ့ ဘေလာ့လိုက္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ဘယ္မွာဝယ္ရမလည္းတဲ့။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ေျပာပါအုန္း ဒါမွေရွာင္ႏိုင္မွာတဲ့။ ရဲထက္ သူခိုးဓါးျပက ပိုကြ်မ္းက်င္တယ္။ သူတို႔ဆီကေန သခၤန္းစာယူရတယ္။ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ ဘယ္လို သတ္ၾကျဖတ္ၾက၊ ဗံုးထာင္ဗံုးခြဲၾကသလည္းကို ေလ့လာျပီး ႏွိမ္နင္းေရးနည္းနာေတြ ရွာၾကံၾကရတယ္။ သင္တန္းေတြေပးရတယ္။ မုဆိုးလည္း စိုင္ကသင္တယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ ေလွ်ာက္လႊဲခ်က္ကေတာ့ အႏုျမဴအေၾကာင္းကို ေက်ာင္းေတြမွာ အလယ္တန္းကစသင္ေပးလာရတယ္လို႔။
ဆရာဝန္ေတြက အဲလိုလူမ်ိဳးေတြေနာက္ကေန လိုက္ေရးရတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာဝန္ေတြထဲမွာ အလိုတူအလိုပါေတြ ရွိပါတယ္။ ဥပမာ ဟစ္တလာရဲ႕ ေအာ့ႏွလံုးနာစရာ နာဇီ ေဆးပညာစမ္းသပ္မႈၾကီးမွာပါတဲ့ ဆရာဝန္ေတြကေတာ့ Dr. Josef Mengele (ေဒါက္တာ ဂ်ိဳးဇက္ မင္ဂေလး)၊ Dr. Carl Clauberg (ေဒါက္တာ ကားလ္ ကေလာဘဂ္)၊ Dr. Herta Oberheuser (lady) (ေဒါက္တာ ဟာတာ အိုဘာေဟာ္ဆာ) နဲ႔ Dr. Karl Brandt (ေဒါက္တာ ခါးလ္ ဘရန္႔) တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ စာတပုဒ္ေရးထားပါတယ္။
ကေန႔ေခတ္မွာ ဘယ္ပညာမဆို အင္တာနက္မွာ တိတိက်က် အကိုးအကား အေထာက္အထားေတြကို စာသား၊ ရုပ္ေသပံု၊ ဗီဒီယိုေတြနဲ႔ ရွာႏိုင္ၾကတယ္။
အဲေတာ့ ဆရာဝန္ေတြက တိတ္တိတ္ေလး ၾကိတ္ပုန္းပညာေပးလို႔ မရေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က စာေတြကို အဆင့္ေတာ့ ခြဲထားပါတယ္။ တခ်ိဳ႕စာေတြကို လူမႈေရးကြန္ရက္ေတြမွာ မတင္ပါ။ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ခ္မွာသာ တင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အဲလိုလုပ္တာ ၁ဝဝ% မွန္တယ္ေတာ့ မေျပာလိုပါ။ စာေၾကာင့္ အျပစ္မရွိတဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္ေလာက္ကို အရွက္ကေန ကာကြယ္ရာေရာက္တယ္ဆိုရင္ ေက်နပ္ပါတယ္။
Nazi Medical Experiments ေအာ့ႏွလံုးနာစရာ နာဇီ ေဆးပညာ စမ္းသပ္မႈၾကီး http://dts-medicaleducation.blogspot.com/2014/03/nazi-medical-experiments.html
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၁-၄-၂ဝ၁၆
ကြန္မင့္တခု= Saw Minn Htun ဆရာ ညစ္ညမ္းေဆးအမည္ေတြကို အတိအက်မေဖာ္ျပေပးေစခ်င္ပါ။ နဂိုေဆးနာမည္ မသိေသးတဲ့သူေတြ သိသြားၿပီး လက္တဲ့စမ္းမွာ စိုးရိမ္မိလို႔ပါခင္ဗ်ာ။ အကယ္၍မ်ား ကြၽန္ေတာ္ဟာ မသမာသူ တေယာက္ဆိုရင္၊ ခုဒီေဆးနာမည္ေတြကို လိုက္႐ွာဝယ္ေနမလား မေျပာတတ္ပါ။ ယခု post လိုမ်ိဳး ေဆးအမည္ မေဖာ္ျပပဲ သတိေပးတာက ပိုၿပီးသင့္ေလ်ာ္တယ္လို႔ထင္မိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ အမွားတစ္စံုတစ္ရာပါခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ဒီလိုစာေရးတိုင္း သည္အတိုင္းေျပာတဲ့သူမ်ိဳးေပၚစျမဲ။ ဒီကြန္မင့္ကေတာ့ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း စိုးရိမ္တဲ့ဖက္ေနေရးပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ကြ်န္ေတာ့္ကို သူခိုးလမ္းျပတဲ့။ ကိုယ္တိုင္စမ္းသံုးျပီးျပီလားဆိုသူကိုေတာ့ ဘေလာ့လိုက္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ဘယ္မွာဝယ္ရမလည္းတဲ့။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ေျပာပါအုန္း ဒါမွေရွာင္ႏိုင္မွာတဲ့။ ရဲထက္ သူခိုးဓါးျပက ပိုကြ်မ္းက်င္တယ္။ သူတို႔ဆီကေန သခၤန္းစာယူရတယ္။ အၾကမ္းဖက္သမားေတြ ဘယ္လို သတ္ၾကျဖတ္ၾက၊ ဗံုးထာင္ဗံုးခြဲၾကသလည္းကို ေလ့လာျပီး ႏွိမ္နင္းေရးနည္းနာေတြ ရွာၾကံၾကရတယ္။ သင္တန္းေတြေပးရတယ္။ မုဆိုးလည္း စိုင္ကသင္တယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ ေလွ်ာက္လႊဲခ်က္ကေတာ့ အႏုျမဴအေၾကာင္းကို ေက်ာင္းေတြမွာ အလယ္တန္းကစသင္ေပးလာရတယ္လို႔။
ဆရာဝန္ေတြက အဲလိုလူမ်ိဳးေတြေနာက္ကေန လိုက္ေရးရတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာဝန္ေတြထဲမွာ အလိုတူအလိုပါေတြ ရွိပါတယ္။ ဥပမာ ဟစ္တလာရဲ႕ ေအာ့ႏွလံုးနာစရာ နာဇီ ေဆးပညာစမ္းသပ္မႈၾကီးမွာပါတဲ့ ဆရာဝန္ေတြကေတာ့ Dr. Josef Mengele (ေဒါက္တာ ဂ်ိဳးဇက္ မင္ဂေလး)၊ Dr. Carl Clauberg (ေဒါက္တာ ကားလ္ ကေလာဘဂ္)၊ Dr. Herta Oberheuser (lady) (ေဒါက္တာ ဟာတာ အိုဘာေဟာ္ဆာ) နဲ႔ Dr. Karl Brandt (ေဒါက္တာ ခါးလ္ ဘရန္႔) တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ စာတပုဒ္ေရးထားပါတယ္။
ကေန႔ေခတ္မွာ ဘယ္ပညာမဆို အင္တာနက္မွာ တိတိက်က် အကိုးအကား အေထာက္အထားေတြကို စာသား၊ ရုပ္ေသပံု၊ ဗီဒီယိုေတြနဲ႔ ရွာႏိုင္ၾကတယ္။
အဲေတာ့ ဆရာဝန္ေတြက တိတ္တိတ္ေလး ၾကိတ္ပုန္းပညာေပးလို႔ မရေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က စာေတြကို အဆင့္ေတာ့ ခြဲထားပါတယ္။ တခ်ိဳ႕စာေတြကို လူမႈေရးကြန္ရက္ေတြမွာ မတင္ပါ။ ကိုယ္ပိုင္ဘေလာ့ခ္မွာသာ တင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အဲလိုလုပ္တာ ၁ဝဝ% မွန္တယ္ေတာ့ မေျပာလိုပါ။ စာေၾကာင့္ အျပစ္မရွိတဲ့ မိန္းကေလးတေယာက္ေလာက္ကို အရွက္ကေန ကာကြယ္ရာေရာက္တယ္ဆိုရင္ ေက်နပ္ပါတယ္။
Nazi Medical Experiments ေအာ့ႏွလံုးနာစရာ နာဇီ ေဆးပညာ စမ္းသပ္မႈၾကီး http://dts-medicaleducation.blogspot.com/2014/03/nazi-medical-experiments.html
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၁-၄-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment