Systemic Practice and Action ေဆးေရာင္း ေဆးဝယ္
ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ျပဳျပင္စရာေတြ၊ ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိတာထဲမွာ က်န္းမာေရးလည္းပါတယ္။ ဆရာဝန္လက္ေရး ဖတ္မရဆိုတာ အစဥ္အလာေျပာစမွတ္ရွိတယ္။ ေျပာလည္း ေျပာစရာပါပဲ။ ေဆးစစ္ခ်က္ေတြကို ဓါတ္ပံုရိုက္ျပီးေမးၾကတာ လက္ေရးနဲ႔ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္လည္း မဖတ္တတ္တာက မ်ားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေရးတာလည္း ဖတ္ရမွာမဟုတ္ပါ။
သူမ်ားေတြဆီမွာ ေဆးဝယ္ရတာ (၂) မ်ိဳးရွိတယ္။ တမ်ိဳးက OTC ေဆးေကာင္တာမွာ ျပထားတဲ့ေဆးကို ၾကိဳက္သလို ဝယ္ႏိုင္တယ္။ ေနာက္တမ်ိဳးက Rx ဆရာဝန္ေဆးလက္မွတ္နဲ႔သာေရာင္းတယ္။ ေဆးလက္မွတ္ဆိုတာက ျမန္မာျပည္မွာလို စာရြက္ေလးေပၚမွာ ဆရာဝန္ကေနေရးေပးျပီး (ဆမ) နံပါတ္ပါတဲ့ တံဆိပ္တံုးႏွိပ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။ ဆရာဝန္ကေန လူနာရဲ႕ေဆးမွတ္တမ္းမွာ ညႊန္တဲ့ေဆးေတြကိုေရး၊ လူနာကို ဘယ္ေဆးဆိုင္မွာ ဝယ္မွာလည္းေမးျပီး၊ အဲဒီေဆးဆိုင္ကို (အီး-ေမးလ္) နဲ႔ တခါတည္းပို႔လုိက္တယ္။ လူနာက ေဆးခန္းကေနအျပန္ ေဆးဆိုင္ဝင္ဝယ္ရတယ္။ နာမည္နဲ႔ ေမြးသကၠရာဇ္ပါ (အိုင္ဒီ) ျပတာနဲ႔ ေဆးဆိုင္က ေဆးထုတ္ေပးတယ္။ ေဆးပုလင္းမွာလည္း လူနာမည္နဲ႔ ေဆးေသာက္နည္းကို တခါတည္း (ပရင့္ထုတ္) ကပ္ထားျပီးသား။ မွားစရာမရွိဘူး။
အမွန္က စနစ္ပါပဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ နည္းပညာကေတာ့ လက္လွမ္းမီတဲ့ေနရာေတြမွာ မီလာျပီ။ စနစ္က်ေအာင္ေတာ့ အေတာ္လုပ္ၾကရမယ္။ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ ဂ်ပန္နဲ႔ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြကေန အကူအညီနဲ႔ ရင္းႏွီးျမွုပ္ႏွံမႈေတြ လာလုပ္လာၾကတာကို သေဘာက်တယ္ဆိုတာ သူတို႔ဆီကလုပ္ရင္ ဘာမဆိုစနစ္က်တာမို႔ အဲလိုေျပာရတာျဖစ္ပါတယ္။ တရုပ္၊ အိႏၵိယနဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံေလာက္ကိုသာ အားမက်နဲ႔။
ေဆးကုသေပးတဲ့ဆရာဝန္၊ ေဆးထုတ္တဲ့ကုမၸဏီ၊ ေဆးဆိုင္ေတြက စနစ္က်ရမယ္။ ဥပေဒကလည္းလိုတယ္။ မွားတဲ့သူကေတာ့ ခံရမယ္။ လူနာကပါ စနစ္က်မွသာ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္းခ်မ္းသာပါမယ္။ မွားရင္ လူနာပဲခံရမယ္။ လူနာတဦးနစ္နာရင္ လူဦးေရတခုလံုး နစ္နာတာနဲ႔အတူူပဲ။ စနစ္ေကာင္းေအာင္လုပ္ၾကစို႔။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၂-၄-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment