Religious Literature ျမန္မာစာ ပါဠိ အဂၤလိပ္စာ
ဦးဇင္းလို႔လည္း ေရးၾကတယ္။ ဘုန္းဘုန္း နဲ႔ ဖုန္းဖုန္းလို႔လည္း ေရးၾကတယ္။ ဘံုးဘံုးဆိုရင္ ဘံုးကနဲ လဲက်တာ။ ဗံုးဗံုးဆိုတာ ဗံုးခ်တာ။
ဆရာေတာ္ေတြ၊ ဘုန္းၾကီးေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါင္းတာေတြ႔ရတယ္။ ေတာင္ျမိဳ႕ဆရာေတာ္ၾကီး ေစာေစာကထုတ္တဲ့ စာအုပ္ေတြမွာ ဥဴး လို႔ေတြ႔တယ္။ ေနာက္ပိုင္းဘုန္းၾကီးေတြက ဦး သံုးတာမ်ားတယ္။ ရွင္ နဲ႔ အရွင္ လည္းသံုးတယ္။ ဦး ကို ပါဠိအဘိဓာန္မွာမေတြ႔ပါ။ ဥဳးလို႔လည္း ေတြ႔တယ္။ ျမန္မာစာမွာေတာ့ (ဳ) နဲ႔ (း) တြဲတာ မရွိပါ။
တခ်ိဳ႕က Reverend (Rev.) လို႔သံုးတယ္။ အဲတာက အဂၤလိပ္လို အလားတူရွာရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သတိထားဘို႔က အဲတာဟာ ခရစ္ယန္တရားေဟာဆရာေတြက သံုးတာ။
ဗုဒၶဘာသာအသံုးေတြကို အဂၤလိပ္လိုေရးရတာ အဆင္မေျပတာမ်ားတယ္။ Monk ဘုန္းၾကီး၊ Abbot, ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းၾကီး၊ Novice ကိုရင္၊ Sabbath ဥပုသ္၊ Pagoda ဘုရား၊ Temple ပုထိုးေတာ္၊ Monastery ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၊ Stupa ေစတီ၊ Meditation တရားထိုင္ စတာေတြဟာ နီးစပ္ရာကိုသာယူတာမို႔ အစြန္းသိပ္မလြတ္ပါ။ အေျခခံျခင္း၊ အသြင္ျခင္း၊ အဓိပၸါယ္ျခင္း မတူၾကပါ။
ကြ်န္ေတာ္က ျမန္မာစာကို ဆရာလုပ္ႏိုင္ေအာင္မတတ္ပါ ပါဠိဆို တတ္ကိုမတတ္ပါ။ သတ္ပံုအေၾကာင္းကို ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆနဲ႔ မတင္ပါ။ အေထာက္အထားအကိုးအကားကိုသာရွာျပီး ဘယ္တုန္းက၊ ဘယ္ထဲမွာ၊ ဘယ္လိုေရးၾကတယ္လို႔ တင္ျပပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က တခုတေလသာဖတ္ျပီး ျမန္မာစာ၊ ပါဠိ၊ အဂၤလိပ္နဲ႔ ျငင္းခ်က္ထုတ္ၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အမ်ားဆံုးကိုးကားတဲ့ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းျပဳ ပညာရွင္ေတြလည္း ျမန္မာစာ၊ ပါဠိ၊ အဂၤလိပ္စာ တတ္ၾကမွာပါ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁ဝ-၈-၂ဝ၁၆
၁ဝ-၈-၂ဝ၁၉
Comments
Post a Comment