Circumcision ေယာက္်ားပန္းအဖ်ား (သို႔) ခြဲစိပ္ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္ရင္

တထိုင္တည္းမွာ ေမးတာ ၂ ေယာက္။ တေယာက္ကေတာ့ ကုန္က်စရိတ္မ်ားလို႔ သက္သာမဲ့ေနရာေမးတယ္။ မသိပါ။ ေဆာရီး။ ကြ်န္ေတာ္သာ ပန္းအဖ်ားခြဲေပးတာေတြ အဲလိုသာပိုက္ဆံရခဲ့မယ္ဆိုရင္ျဖင့္ LDC ထဲကကင္းလြတ္တာၾကာျပီေပါ့။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြံ႔ျဖိဳးမႈအနည္းဆံုးႏိုင္ငံအဆင့္ကေန (၆) ႏွစ္ေနရင္ လြတ္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ မဂၤလာသတင္း ကေန႔ထြက္ပါတယ္။

ေခါင္းစဥ္ဖတ္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို ဆာဂ်င္လို႔မထင္ပါနဲ႔။ ရိုးရိုးဆရာဝန္ပါ။ အစံုသုပ္လို႔လဲေခၚတယ္။ ဖ်ားတာနာတာလာပါ၊ ခြဲစရာလဲခြဲေပး၊ ေမြးစရာလဲေမြး၊ ကေလး-လူၾကီး၊ အပ်ိဳ-အအို၊ အရိုးဆိုလဲရ၊ ၉၆ ပါးမကပါ။ ဒီေရာဂါကို ဘယ္ဆရာဝန္မဆို လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ဘယ္ဆရာဝန္၊ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္ေလာက္ကုန္ မသိပါ။

က်ားလိင္အဂၤါ ထိပ္ဖ်ားပိုင္းကို အေရျပားနဲ႔ ဖံုးေပးထားတယ္။ ငယ္တံုးမွာ အတြင္းပိုင္း သြားကပ္ေနတာကို အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္မွာ အေပၚဆြဲတင္ရင္ ပြင့္လာရပါမယ္။ ကေလးကို စမ္းၾကည့္တာနဲ႔ ဆြဲဖြင့္ရင္ ပြင့္လာႏိုင္ေျခကို သိတယ္။ အတင္းဆြဲဖြင့္မေပးရပါ။ အကုန္ ဖြင့္မရရင္ေတာ့ ပန္းငံုေနတယ္လို႔ ေခၚတယ္။ ခြဲစိပ္ေပးရလိမ့္မယ္။

ငယ္ေသးရင္ ဆီးသြာတာ ကေလးက နာလို႔ မငိုဘူးဆိုရင္ နဲနဲၾကီးေအာင္ ေစာင့္ႏိုင္ပါတယ္။ အညစ္အေၾကး ေအာင္းေနတတ္တယ္။ အဆီဥေလးေတြလဲ ျဖစ္လာတတ္တယ္။ အသာအယာ၊ လိုအပ္ရင္ ထံုေဆးနဲ႔ ရွင္းထုတ္ေပးရမယ္။ ပန္းေခါင္းေလးျပာေနတာ ေတြ႔လာရမယ္။ ေသြးေကာင္းေကာင္း မေလွ်ာက္ခဲ့ရလို႔ပါ။ လုပ္ေပးျပီး၊ ခ်က္ခ်င္း ေကာင္းသြားမယ္။

ပန္းအေရျပားျဖတ္လို႔ မေကာင္းက်ိဳးဆက္ရတာကို ေလ့လာရင္ ကိန္းဂဏန္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္။ ဝ႕ဝ၆% ကေန ၅၅% အထိ။ ေသြးယိုတာနဲ႔ ပိုးဝင္တာ။ ေနရာေဒသေတာ့ ကြာပါတယ္။ ၁၉၉၉ က ႏိုက္ဂ်ီရီးယားမွာ ကေလး ၄၈ ေယာက္ကို ဆန္းစစ္ေတာ့ ေသြးယိုတာ ၅၂%၊ ပိုးဝင္တာ ၂၁% ေတာင္ရွိတယ္။ အေမရိကားမွာ ကေလးေပါင္း ၃၅၄၂၉၇ ေယာက္ကို ေလ့လာေတာ့ ဝ႕ဝ၁ ကေန ဝ႕ဝ၂% ရွိတယ္လို႔ ထုတ္ျပန္တယ္။ အခုေျပာေနတာေတြက လက္ငင္း ဆိုးက်ိဳးေတြသာ ျဖစ္ျပီး၊ ရွားရွားပါးပါး ေနာင္မွာ ျဖစ္ႏိုင္တာေတြလည္း ရွိေသးတယ္။ တစ္ရွဴးေတြ ေရာင္တာ၊ ေသြးမေလွ်ာက္တာနဲ႔ အမာရြတ္ျဖစ္တာ၊ ထိပ္ဝက်ဥ္းသြားတာ။ တျခားဟာေတြလဲ ရွိေသးတယ္။

အေရျပားျဖတ္ရာမွာ မ်ားသြားတာနဲ႔ နည္းသြားတာ ျဖစ္တတ္တယ္။ မ်ားတာလဲ မေကာင္း၊ နည္းတာလဲ မေကာင္းပါ။ ကာကြယ္မႈနဲ႔ စိုစြတ္ေစတဲ့ အလုပ္ကို အနည္းနဲ႔အမ်ား ထိခိုက္မယ္။ ခြဲစိပ္ျပဳျပင္ျပီးတာနဲ႔ ျပန္ဆြဲဖံုးလိုက္ရင္ ၃ ပံု ၁ ပံု အုပ္ေနမွ ေကာင္းတယ္။ အေပၚဖံုးအေရျပားရဲ႕ ေအာက္ပိုင္း။ အလယ္တည့္တည့္မွာ လိင္တံရဲ႕ေခါင္းကို လာဆက္ထားတဲ့ ေနရာကို Frenulum လို႔ေခၚတယ္။ ဒီေနရာမွာ Meissner's corpuscles ေခၚတဲ့ စပါယ္ရွယ္ အာရံုေၾကာေတြ ေထာင္နဲ႔ခ်ီ ရွိတယ္။ အေရျပားျဖတ္ေပးတာ လုပ္လိုက္ရင္ ဒါမ်ိဳးေတြ အေတာ္ ပါသြားတတ္တယ္။ Frenulum ကို ခ်န္ထားမွ ေကာင္းပါတယ္။ ျဖတ္ျပီးျပီးခ်င္ ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ အဖုအထစ္ ရွိေနသလို ျမင္ရေပမဲ့ ခ်န္ထားတာ ေနာင္အတြက္ ေကာင္းတယ္။

ျဖတ္ေပးတာ နည္းရင္လဲ ကုေပးတာ အရာ မေရာက္ဘူး။ ထပ္လုပ္ခ်င္ လုပ္ရတတ္တယ္။ သိပ္ငယ္တဲ့ ကေလးကို လုပ္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ ျဖတ္ထုတ္မလဲ ဆံုးျဖတ္ရတာ ပိုခက္တယ္။ ထံုေဆးနဲ႔ခြဲရင္ ကေလးက ျငိမ္ေနတာ မဟုတ္လို႔ ပို ခက္တယ္။ ေမ့ေဆးေပးတာလဲ အထူးဂရုစိုက္ရတဲ့ အရြယ္ပါ။ ခြဲစိပ္အျပီး သန္႔ရွင္းေရးနဲ႔ ေဆးထည့္တာလဲ အေရးပါတယ္။ ခြဲျပီး ဂရုအစိုက္ နည္းရင္ မက်က္ေသးတဲ့ အေရျပားေတြက မေတာ္တဲ့ ေနရာခ်င္း သြားဆက္ေနရင္ တံတားလို ျဖစ္သြား တတ္ေသးတယ္။

ပန္းငံုတာျဖတ္ေပးရင္ လိင္တံပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေနတတ္တဲ့ (ဗက္တီးရီးယား ကြန္ျမဴနတီ) ကို ေျပာင္းလဲေစတာမို႔ HIV ကို ကာကြယ္ရာ က်တယ္လို႔ ဆိုတာတယ္။ အေၾကာင္းနဲ႔ အက်ိဳး ဆက္စပ္မႈ ဆိုတာ ပန္းငံုတာ ျဖတ္ျခင္းနဲ႔ HIV မွာ သိသာတယ္တဲ့။ စမ္းသပ္တာကလဲ ပန္းငံုတာ ျဖတ္တာ အေလ့နည္းျပီး၊ HIV အျဖစ္မ်ားလွတဲ့ ဆာဟာရ ေအာက္ပိုင္း ေနရာေတြမွာ။ သက္သာတာ ၄ဝ% ရွိတယ္။ ဆိုခ်င္တာက ပန္းငံုျဖတ္သူ ေယာက္်ားထဲမွာ ၁ဝဝ ဆို ၄ဝ က HIV အျဖစ္ နည္းတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲလို ပန္းအေရျပား ျဖတ္ေပးတာေၾကာင့္ ဗက္တီးရီးယားေတြရဲ႕ Ecosystem ေျပာင္းသြားလို႔တဲ့။ ဒီေတာ့ ေယာက္်ား လုပ္သူကေန သူနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ မိန္းမေမြးလမ္း ပိုးဝင္တာ နည္းသြားေစလို႔တဲ့။ ေလမၾကိဳက္တဲ့ ဗက္တီးရီးယား Anaerobic bacteria ေတြကို ရွင္းျပစ္ရာက်တယ္။ ကပ္ကပ္သပ္သပ္ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ျမဴးကပ္စ္ထြက္တဲ့ အေပၚဖံုးက နည္းသြားလို႔ ဆက္ဆံေနတံုး မိန္းမကိုယ္ကထြက္တဲ့ အရည္နဲ႔ေတြ႔ဘိုလဲ နည္းေစတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ရွိခ်င္ရွိေနမဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္နဲ႔ ခုခံအား ဆဲလ္ေတြ အျပန္အလွန္ျပဳတာလဲ နည္းေစတယ္။

ပန္းအဖ်ားခြဲစိပ္လိုက္တာေၾကာင့္ ပန္းကို ထိပ္ဖ်ားမွာဖံုးေနတဲ့ အေရျပားေအာက္လႊာ Inner foreskin ဟာ မာေက်ာလာတယ္။ Keratinization ျဖစ္တာလို႔ ေခၚတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Target immune cells ကို ကာကြယ္မႈ ပိုရေစတယ္။ ေနာက္ျပီး အဲလိုျဖတ္လိုက္လို႔ စိုစြတ္မႈနည္းျပီး ေလပိုရေစလို႔ ေလမၾကိဳက္တဲ့ပိုး Anaerobic bacteria ေတြနည္းေစတယ္။ ဒီအေကာင္ေတြရွိေနရင္ Target immune cells ေတြကို HIV ဒဏ္ ခံရေစႏိုင္တယ္။ ဗက္တီးရီးယား အဆိုးနဲ႔ အေကာင္း အေရအတြက္ ေျပာင္းသြားေစပါသတဲ့။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္က ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြအရ HIV ရတာကို သိသိသာသာ နည္းေစတယ္လို႔ ဆိုခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုလုပ္နည္းက နဲနဲသာ အကာအကြယ္ေပးႏိုင္လို႔ တျခား ကာကြယ္နည္းေတြကို အစားထိုးလို႔ မသင့္ဘူလို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒီ (ေအာ္ပေရးရွင္း) က (ဗဲရီး-မိုင္နာ)ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဆရာဝန္ကိုသာ အားကိုးပါ။ “ေရွ႕ေနပ်ိဳမွ၊ သမားအိုမွ” ဆိုတာရွိတယ္ မဟုတ္လား။ အေတြ႔အၾကံဳမ်ားတဲ့ သူေတြက အေသးစိပ္ကအစ ၾကိဳျမင္တတ္တယ္။ ခြဲစိပ္ဆရာဝန္ တေယာက္ရဲ႕ ရွိအပ္တဲ့ အရည္အေသြး (၃) ရပ္ ေျပာစမွတ္ရွိတယ္။ မိန္းမလက္လို ညင္သာသိမ္ေမြ႔ရမယ္။ သိန္းငွက္တို႔ မ်က္စိလို စူးရွျပီး ျမင္ႏိုင္စြမ္းေကာင္းရတယ္။ ေနာက္ဆံုး ‘ျခေသၤ့တို႔ထံုး ႏွလံုးမူဆိုတာ ပိုအေရးၾကီးတယ္။ သားေကာင္ကို ဖမ္းရင္ သားေကာင္ၾကီးကို စိုက္ထုတ္တဲ့လံု႔လနဲ႔ ယုန္ကေလးကို စိုက္ထုတ္ရတဲ့လံု႔လ အတူတူထားရတယ္၊ (မိုင္နာ-ေအာ္ပေရးရွင္း) ဆိုျပီး ခပ္ေပါ့ေပါ့ မလုပ္ရဘူး။

ဓါတ္ပံု = ၁၇-၁-၂ဝ၁၂ ယမုန္နာေဆးခန္းမွာ ကေလးငယ္ေယာက္ရ့ဲ ပန္းအဖ်ားကို ခြဲစိတ္ျပဳျပင္ေပးခဲ့စဥ္

Dr. တင့္ေဆြ