ဆရာဝန္သည္ အခ်ည္းအႏွီးသာျဖစ္သည္
- ၁ -
၁၈၅၇ ခု။
ဂ်ဴလိုင္ ၂၆။ ယေန႔နံနက္ ေနမေကာင္း။ တေန႔လံုး ဖဲကစားသည္။ အကုန္ရွံဳးသည္။ ညစာကို အိမ္တြင္စားသည္။ အဖ်ားတက္လာျပီး၊ ရွက္ဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ဖဲဝါသနာကို ျဖတ္ရန္ ၾကိဳးစားၾကည့္သည္။ သို႔ရာတြင္ တည္ျငိမ္စြာ မေတြးႏိုင္။ အဖ်ားတက္သျဖင့္ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား စဥ္းစားျခင္းမ်ိဳးသာျဖစ္သည္။
ဂ်ဴလုိင္ ၂၇။ ျပင္သစ္မိတ္ေဆြတဦးထံမွ ေငြ ၂ဝဝ ေခ်း၍ ကစားျပန္သည္။ ရွံဳးျပန္သည္။ မိတ္ေဆြမ်ားထံစာေရးသည္။ ေနာက္ထပ္မကစားေတာ့ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ တည္ျငိမ္စြာ စဥ္းစားႏိုင္စျပဳလာျပီ။
ဂ်ဴလုိင္ ၂၈။ အိပ္ယာမွ ၾကည္လင္စြာႏိုးလာသည္။ ယေန႔ ဆရာဝန္ထံသြားျပသည္။ တပတ္ေလာက္ကုရမည္ဟု ေျပာသည္။ သို႔ရာတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္အဖို႔ကား ဆရာဝန္သည္ အခ်ည္းအႏွီးသာျဖစ္သည္။ (ေတာ္လ္စထြိဳင္း၏ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းမ်ားမွ။)
တစ္ေန႔လံုး ဖဲကစားသည္ မဟုတ္။
ျပင္သစ္မိတ္ေဆြတစ္ဦးထံမွ မဟုတ္။
တစ္ပတ္ေလာက္ကုရမည္ဟုေျပာသည္ မဟုတ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၄-၇-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment