Cheer or Fear လက္ညွိဳးမ်ား
တိုင္းျပည္အျပင္မွာသာေနရတာၾကာေတာ့ စာအုပ္သစ္ေတြနဲ႔ပါ ရွင္ကြဲကြဲရတယ္။ ပိုးဟပ္စားခံထားရတဲ့ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းတစံုနဲ႔ ဘာသာေရးစာအုပ္နည္းနည္းေလာက္သာ လက္ထဲမွာရွိတယ္။ မေန႔ကတင္ အဖံုးအေႏွာင့္ ကြာေနတဲ့စာအုပ္ကို လူနာကပ္တဲ့ပလာစတာနဲ႔ ေဆးထည့္ေပးရေသးတယ္။
စာအုပ္သစ္ေတြထဲမွာ၊ ေခတ္ေဟာင္းက စာအုပ္ေကာင္းေတြကို ျပန္ထုတ္ၾကတာ တန္ဖိုးေတာ့ရွိပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ သတ္ပံုသစ္ေတြနဲ႔ ရိုက္ၾကတာေတြဆိုေတာ့ စာအုပ္လက္ေဆာင္မေပးၾကပါနဲ႔လို႔ ေျပာပါရေစ။
တ ကို တစ္လုပ္တာအပါအဝင္ သတ္ပံုသစ္ေတြျဖစ္လာတာ ၁၉၈ဝ ေက်ာ္ကေနစခဲ့ပါတယ္။ ဦးေနဝင္းကလို႔ေျပာတာ အျပည့္အစံုမမွန္ပါ။ သူကေန တေျပးညီေအာင္လုပ္ၾကလို႔သာ မိန္႔မွာတယ္။ အဲတာ လက္ညွိဳးတေခ်ာင္းသာရွိေသးတယ္။
အဲတာကို အဲဒီေခတ္က ပညာရွိေတြ ပညာရွင္ေတြက ဖိန္႔ဖိန္႔တံုေၾကာက္ျပီးသကာလ တစ္ေတြခ်ည္းလုပ္လိုက္ၾကတယ္။ အဲသည္အထိမွာ ဆိုးတာက လက္ညွိဳး ႏွစ္ေခ်ာင္းသာရွိေသးတယ္။
(နအဖ) စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ တစ္မေရးရင္ ထုတ္ေဝခြင့္မေပးတာက ပိုဆိုးသြားေစတယ္။ လက္ညွိဳးသံုးေခ်ာင္း ျဖစ္သြားတယ္။ သတ္ပံုက်မ္းေတြ၊ အဘိဓာန္ေတြကိုလည္း အကုန္ျပင္ေစတယ္။ လက္ညွိဳးေလးေခ်ာင္းမကျဖစ္သြားတယ္။
အာဏာရွင္နဲ႔ အာဏာရွိသူဆိုရင္ ျပားျပားဝပ္တဲ့အက်င့္နဲ႔ ဝသီကစြဲေနၾကတယ္။ အဲတာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ျငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔ (နဝတ) လို႔ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးကေန နာမည္ေပးအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အခုထိ ပိျပားေနၾကေသးတဲ့ ပညာရွင္ေတြကို ေခါင္းေထာင္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။
ဦးေနဝင္း ၾသဇာသီးၾကိဳက္တယ္ေျပာသံၾကားတာနဲ႔ ျပည္ကေနအျပန္မွာ တီအီးကားတစီးစာ ပို႔ေပးတယ္တဲ့။ ဦးေနဝင္းအလြန္လား ၾသဇာခံေတြအလြန္လား။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃ဝ-၇-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment