Okara ေလးဒီးစ္ ဖင္းဂါး

ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြစားတာကို အေမရိကားမွာ စိုက္ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္အိမ္ျခံမွာစိုက္ထားျပီး ေဖ့စ္ဘြတ္ကေန ပို႔စ္တင္တယ္။ Smile ကြန္မင့္တခုေရးလိုက္တာ အိမ္တိုင္ယာေရာက္ လာေပးတယ္။

ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္၊ ပင္စိမ္းရြက္၊ ငရုပ္သီးနဲ႔ (ေလဒီးစ္ဖင္းဂါး)။

ေနာက္ဆံုးစားစရာကိုမွ အဂၤလိပ္လိုေရးရာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ အစိုးရထုတ္ ျမန္မာအဘိဓာန္မွာ (ရံုးပတီသီး) တဲ့။ အြန္လိုင္းသတ္ပံုက်မ္းက (ရံုးမတီသီး) တဲ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႔အရပ္မွာ (ရံုးပေလသီး) လို႔သာေခၚတယ္။ ေဒလီမွာ (ေလဒီးစ္ဖင္းဂါး) ဆိုရင္ လူတိုင္းသိတယ္။ အေမရိကားမွာေတာ့ တမ်ိဳးတဘာသာ (အိုကရာ) တဲ့။

ၾကံဳၾကိဳက္လို႔ ေျပာရအံုးမယ္။ ေဒလီတံုးကေဆးခန္းေလးမွာ ဆရာမေတြကိုစာသင္ေပးရေတာ့ ခြဲစိတ္ကုဆရာဝန္ဆိုတာ အရည္အခ်င္း (၃) ရပ္ရွိအပ္တယ္လို႔ သင္ေပးပါတယ္။
၁။ (အီးဂဲလ္စ္ အိုင္း) သိန္းငွက္တို႔မ်က္စိလို စူးရွျပီး ျမင္ႏိုင္စြမ္း ေကာင္းရတယ္။
၂။ (လိုင္းယြန္းစ္ ဟဒ္) ျခေသၤ့လို သားေကာင္ငယ္ပါေစ စိုက္ထုတ္တဲ့လံု႔လကို မေပါ့ရ။
၃။ (ေလးဒီးစ္ ဟင္း) မိန္းကေလးလက္ေတြလို ကိုင္တာတြယ္တာ ညင္သာရမယ္။

ေနာက္ရက္ေတြမွာ မွတ္မိၾကလား ျပန္ေမးေတာ့ ဆရာမ ၃-၄ ေယာက္က နံပတ္ (၃) ကို တထပ္တည္း ေျဖၾကတယ္။ (ေလးဒီးစ္ ဖင္းဂါး) တဲ့။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၇-၇-၂ဝ၁၆
Thanks to Ma Hnin and Aung Kyaw Moe

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ