ငယ္က ေမႊးျမ
လြမ္းရံု လြမ္းေသာ၊ ခ်စ္ဇာတ္ေျမာ၌
ေလ်ာတိုက္ လြင့္ပါ၊ ဆင္းရဲတာရွည္
ရာသီ ေျခာက္ဆယ္၊ မပ်က္ျပယ္ခဲ့
ငယ္က ပ်ံ႕ေမႊး၊ ေမတၲာေႏြးခဲ့
တေရးေရးျမင္၊ သူ႔ရုပ္သြင္ပင္
တလြင္လြင္ၾကား၊ သူ႔စကားသံ
ခံစားထိတ္ထိတ္၊ သူ႔စိတ္ႏူးညံ့
မူးပ်ံ႕ဆြတ္ၾကည္၊ သူနားလည္ဟန္
ခိုမီခ်င္လွ၊ သူ႔ယုယဟန္
အလွကဗ်ာ ဂီတသာေသာ
တမ္းရာဘဝ၊ လြဲခဲ့ရ၍
ညယံ ညွိဳးငယ္၊ ေန႔လယ္ ညည္းေငြ႔
တေျမ့ေျမ့ေတြး၊ ဘယ္ေန႔ေဝး၌
ပူေဆြး ေျပေလ်ာ့၊ ေမ့ေပ်ာ္မည္လဲ။ (ၾကည္ေအး)
မွတ္ခ်က္။ တစ္ေရးေရးျမင္ မဟုတ္။ တစ္လြင္လြင္ၾကား မဟုတ္။ တစ္ေျမ့ေျမ့ေတြး မဟုတ္။
သတ္ပံုမွန္ေတြ တေရးေရးျမင္၊ စကားပီပီသသ ေျပာဆိုခဲ့ၾကတာေတြကို တလြင္လြင္ၾကား၊ တေျမ့ေျမ့ေတြးျပီးခံစား၊ ပူေဆြး ေျပေလ်ာ့ရပါေစသား။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
Credit to Aungmyint Oo
Comments
Post a Comment