Bamboo Bed ဝါးကြပ္ျပစ္

ကြန္မင့္တခုရတယ္။ လက္ကိုင္ဖုန္း မေပၚေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာေမြးလာခဲ့တဲ့ လူအိုႀကီးေတြရဲ႕ စကားဝိုင္းမွာ ေဝဆာေနရမယ့္ ေ႐ွးေဟာင္း ေႏွာင္းျဖစ္ေတြကို လက္ကိုင္ဖုန္းေတြက အဟန္႔အတားျဖစ္ေနေစေလသလား လူငယ္ေတြစကားဝိုင္း ဆိုရင္ေတာ့ ဆိုဖြယ္မ႐ွိေတာ့ပါ တဲ့။

ငယ္ငယ္က ဝါးကြပ္ျပစ္မွာ မၾကာခဏ ထိုင္ခဲ့ဘူးတယ္။ လွဲေနခဲ့၊ အိပ္စက္ခဲ့ဘူးတယ္။ တခါတခါ တေယာက္တည္း။ အမ်ားအားျဖင့္ ေဆာ့ေဖၚေဆာ့ဘက္ေတြနဲ႔။ 

ဝါးကြပ္ျပစ္ေပၚထိုင္ရင္း လူၾကီးသူမေတြေျပာတာကို နားထာင္ခဲ့ရတယ္။ ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြနဲ႔။ 

ေျပာၾကဆိုၾကတာေတြက မိုးေလဝသ၊ စိုက္ပ်ိဳးသီးႏွံ၊ ရပ္ေရးရြာေရး၊ တိုင္းေရးျပည္အေရး၊ ေတာျဖစ္ဗဟုသုတ။ အဲဒီကာလမွာ သူပုန္ေတြေပါတယ္။ ခုေခတ္မွာ ပိုပိုျပီးမ်ားလာတယ္။ မေျပာရဲၾက။

ဝါးကြပ္ျပစ္မွာထိုင္ရင္း ငယ္ရြယ္သူေတြကို စကားေျပာခြင့္မရေတာ့ပါ။ ဝါးကြပ္ျပစ္မရွိတဲ့ေနရာမွာ ေရာက္ေနလို႔လား မသိ။ လူၾကီးသူမစကားကို ၾကားလိုသူေတြ မရွိေတာ့လို႔လား မသိပါ။

ဝါးလည္းရွား၊ စကားလည္း ရွားျပီ။ နားလည္သူ နည္းျပီ။ ကိုယ္က နားမလည္တာ မ်ားလာျပီ။ 

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၂-၅-၂၀၂၀

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ