ဝက္သက္ကယ္တျဖာႏွင့္
ဝက္သက္ကယ္တျဖာႏွင့္၊ ၾကက္တက္ပါ အနာေက်ာက္ကယ္တို႔၊ တေလတခါ ေမႊလွာေရာက္ေနၾက၊ ရြာေနာက္ေတာင္ အစြန္ဖ်ားတြင္မွ၊ ေလးငါးအိမ္ဝင္ကာေပါက္လို႔၊ ေလးေယာက္သူငယ္၊ ေက်ာက္လယ္၍ဆံုးေသာေၾကာင့္၊ ကြယ္ပုန္းကာ မသိုဝွက္ဝံ့ဘု၊ ရံုးထက္မွာ ဆက္ကာေလွ်ာက္ရ၊ ရြာေပါက္မွာ အလႊာကပ္ေသာေၾကာင့္၊ တျခားတရြာ အသြားအလာ ျပတ္ၾက၊ ရွားလွပ္၍ၾကဥ္။
စာအုပ္ပါ ျမန္မာသတ္ပံုေတြကို တင္ျပပါတယ္။ ဝက္သက္ကယ္တျဖာႏွင့္၊ တေလတခါ၊ တျခားတရြာလို႔သာ ေရးပါတယ္။ တေတြကို စမသတ္ပါ။
ဦးေနဝင္းအုပ္စိုးေနခ်ိန္ ၁၉၇၈ နဲ႔ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္ကာလမွာ ျမန္မာစာအဖြဲ႔လည္းေပၚလာတယ္။ သတ္ပံုက်မ္းတခု လံုးပမ္းေစတယ္။
နဝတ လက္ထက္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာ ျမန္မာအဘိဓာန္ ေခၚ သတ္ပံုက်မ္းသစ္ စထုတ္ပါတယ္။ အေျခတည္ခဲ့တဲ့သတ္ပံုေတြနဲ႔ ကြဲလြဲေနတယ္။ ေနာက္ထုတ္သမွ် သတ္ပံုစာအုပ္မ်ိဳးစံုနဲ႔ အဘိဓာန္မ်ိဳးစံုတို႔ဟာ ၁၉၉၁ မူအတိုင္းသာ ေရးထားၾကတယ္။ အဲတာကို မွန္တယ္လို႔ မထင္ပါ။ ကန္ေတာ့။ ေဆာရီး။
ဆုတ္ကပ္မွာ မဟုတ္မဟပ္ သာလို႔ေျပာခ်င္ၾက သေဘာခံညဏ္ပညာႏွင့္၊ မမွန္ရာမွန္ရာ မေထာက္ဘု၊ အခုထိတိုင္သာ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃၁-၁-၂၀၂၀
Comments
Post a Comment