ခုေခတ္မွာ

အရာရာဟာ ထန္းရည္ဆိုင္နဲ႔တူေနတယ္။

၂၀၀၈ ဖြဲစည္းပံုကလည္း သည္သေဘာပဲ။ စာအုပ္ထဲပါတာ အကုန္လိုက္နာ နာခံၾကရတယ္။

ျမန္မာစာဟာ ထန္းရည္ဆိုင္နဲ႔တူေနတယ္။ စစ္အစိုးရေခတ္မွာ ထပ္ထုတ္တဲ့ သတ္ပံုစာအုပ္နဲ႔ အဘိဓာန္ေတြထဲမွာ ပါတာ အကုန္ လိုက္နာ ေရးသားၾကရတယ္။

စာေရးဆရာေတြ၊ ကဗ်ာဆရာေတြ၊ ျမန္မာစာဆရာေတြ၊ မီဒီယာေတြက မွားသေလာ မွန္သေလာ စစ္ေၾကာမေနၾက။ အမိန္႔ရထန္းေရဆိုင္က ေရာင္းတာေသာက္ၾကတယ္။

အမိန္႔ရထားေတာ့ ဘာေရာရာ ေရာင္းခြင့္ရွိတယ္။ ထန္းရည္အစစ္ အခုေခတ္မွာ ရွားသြားျပီ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၃-၁-၂၀၂၀

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ