ထိပ္ဆံုးသို့
တေတာင္ေပၚ တေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ ပတ္ျခံရံ။
တေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ့
တလံုး က်န္ျပန္ေပသမို့
ဖန္ဖန္ေလ အားအင္နွိုးလို့ရယ္
ျကိုးေလွ်ာက္ရျပန္။
ခါတေလ
တကယ္ပန္းတာေျကာင့္
ေတာ္ပါျပီ ဆက္မလွမ္းခ်င္ဘူ့
ရပ္တန္းက ရပ္မယ္ျကံ
အမွန္ေတာ့ ျဖစ္နိုင္မလား။
စ ခဲ့မိဟာေပါ့
တေန့မွာ ဆံုးရာေရာက္ပါလိမ့္
အားေလွ်ာ့ကာ
ဆုတ္ခ်င္စမ္းပါနဲ့
စိတ္နြမ္း အသာေျဖအံုး
မာလာေငြ ကန္ေရေအးရယ္နွင့္
ငွက္ေတးကို အာရံုဆင္လို့
မူတသြင္ အားအင္ သစ္လိုက္ေပါ့
ခ်စ္ဖြယ့္လူသား။ ။ (ေငြတာရီ)
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၇-၁-၂၀၂၀
၂၈-၇-၂၀၂၀
Comments
Post a Comment