ဤေျမႀကီး
လူတို႔စားဖို႔
စပါးစိုက္ခင္း ဤလယ္ကြင္းကား
၀င္း၀င္းလွည့္၀ါ ျမတ္ၾသဇာကို
ကမာၻသို႔ေပး သူလုပ္ေကြ်းလည္း
ေက်းဇူးတံု႔ကို မေတာင္းဆိုတည့္။
လူတို႔သြားဖို႔
အလ်ားေမွာက္ခင္း လမ္းေကာက္စင္းကား
ဆင္ျမင္းယာဥ္သာ စီးနင္းရာကို
ကမာၻသို႔ေပး သူလုပ္ေကြ်းလည္း
ေက်းဇူးတံု႔ကို မေတာင္းဆိုတည့္။
ေက်းဇူးမဆို ဂုဏ္မလိုသည္
ၾကည္ညဳိဖြယ္ခင္း ဤလယ္ကြင္း။
ေက်းဇူးမေမွ်ာ္ ဂုဏ္မေဖာ္သည္
ေတာ္ပါဘိျခင္း ဤလယ္ကြင္း။ (မင္းသု၀ဏ္)
ကြ်န္ေတာ္ တခါကေတြးၿပီး ေရးဖူးတယ္။ လမ္းေဘးေသာက္ေရအိုးစင္မွာ ေက်းဇူးတင္လႊာ ေရးစရာ ဝိႈက္ဘုတ္မရွိလို႔။ အဲလိုမေတြးမီက ေနမေကာင္းလို႔ ေမးတာေတြ တရာမွာ တေယာက္ေလာကသာ သက္သာၿပီလို႔ ျပန္ေျပာတာကို အလိုမက်ျဖစ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆံုးမရပါတယ္။
ကြ်ႏ္ုပ္သည္ကား မင္းသုဝဏ္ကဗ်ာထဲကလို အလ်ားေမွာက္ခင္း လမ္းေကာက္စင္းလို သေဘာမထားတတ္သူပါတကား။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
Comments
Post a Comment