Supplementary foods ကေလးအတြက္ ျဖည့္စြက္စာ

၁။ ဆရာရွင့္ ကြ်န္မသမီးေလးက ယခုဆို ၂ လခြဲရွိပါၿပီဆရာ။ ကြ်န္မသမီးကို ဘယ္အခ်ိန္မွာ အစာစေကြ်းရင္အေကာင္းဆံုး ပါလည္းဆရာ။ ဆရာဝန္ကိုေမးေတာ့ ၆ လမွေရစတိုက္ၿပီး၊ အစာစေကြ်းလို႔ေျပာေပမယ့္ ကြ်န္မမိတ္ေဆြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက သူတို႔ကေလးကို ၄ လဆိုရင္ အစာစေကြ်းၿပီလို႔ ေျပာပါတယ္ဆရာ။ ကြ်န္မ ယခုမိခင္နို႔တစ္မ်ိဳးတည္းကိုသာ တိုက္ေနပါတယ္ဆရာ။ ၆ လအထိ မိခင္နို႔တစ္မ်ိဳးတည္း တိုက္ေကြ်းရင္ေကာ မိခင္နို႔ေလာက္နိုင္ပါ့မလားဆရာ။

၂။ ဆရာရွင့္ အမ်ားအားျဖင့္ ကေလးငယ္ေတြကို ၆ လျပည့္မွ ျဖည့္စြက္စာ ေကြ်းရမယ္လို႔ သိထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မသားေလးကို ၄ လျပည့္ၿပီး၊ ေနမေကာင္းလို႔ ေဆးခန္းသြားျပေတာ့ ကေလးအထူးကုက ျဖည့္စြက္စာေကြ်းလို႔ရၿပီလို႔ ေျပာပါတယ္ရွင့္။ က်မလည္း nestle ကေလးအဟာရမွဳန္႔ ေကြ်းေနပါတယ္ေဒါက္တာ။ အဲ႔ဒါ ဘယ္လိုနားလည္ရမလဲဆိုတာ ရွင္းျပေပးပါအံုးရွင့္။ ဘာေတြျဖစ္နိုင္သလဲလို႔လည္း သိခ်င္ပါတယ္ဆရာ။

ကေလးအတြက္ ျဖည့္စြက္စာ ေမးလာသူေတြ မနည္းပါ။ ခပ္တိုတိုေတြသာေျဖခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ ျဖည့္စြက္စာ စာတပုဒ္ ေရးျဖစ္သြားလို႔ ေမးတဲ့သူကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကေလးေဆးပညာလို ေရးရင္ ဖတ္ရတဲ့သူအတြက္ ခက္ေနမွာမို႔ ရိုးရိုး ရွင္းရွင္းသာ ေရးပါရေစ။ အစဥ္အလာ ဆရာဝန္ေတြသင္ခဲ့တာက ကေလးေတြကို ၄-၆ လကစျပီး ျဖည့္စြက္စာေၾကြး၊ ၁ ႏွစ္၊ ၁ ႏွစ္ခြဲရွိလာရင္ ႏို႔ျဖတ္။ ေနာက္ ေနာက္ကိုယ္ဝန္ ရွိလာရင္လဲ ႏို႔ျဖတ္။ ႏို႔မျဖတ္ခင္မွာ မိခင္ႏို႔လဲတိုက္ပါ၊ ျဖည့္စြက္စာလဲ ေၾကြးပါ။ ႏို႔တခုတည္းနဲ႔ေတာ့ ၆ လေနာက္မွာ မလံုေလာက္ပါ။

ဘယ္လိုအစာေၾကြးပါဆိုတာ ေယဘုယ်ေျပာရရင္ လူၾကီးစားတာထဲက မမာတာ နဲ႔ မစပ္တာေတြအကုန္ျဖစ္ပါတယ္။ သြားမေပါက္ခင္ တခါထဲျမိဳခ်ႏိုင္တာကို ေၾကြးရပါမယ္။ အသား-ငါး၊ အသီး-အရြက္၊ ပဲ၊ ထမင္း။ ဆီ နဲနဲ ပါပါေစ။ ဝါးစရာ မလိုေလာက္ေအာင္ ေပ်ာ့တာ၊ ႏူးတာလုပ္ျပီး ေၾကြးႏိုင္ပါတယ္။ ဟင္းရည္၊ ပဲဟင္းရည္ တိုက္ႏိုင္တယ္။ ၾကက္ဥျပဳတ္၊ အာလူးျပဳတ္၊ ကန္စြန္းဥျပဳတ္ စတာေတြ ေၾကြးႏိုင္တယ္။ အဆင္သင့္လုပ္ ကေလးစာေတြလဲ ရပါတယ္။

ကေလးေတြလဲ လူၾကီးေတြလိုဘဲ အၾကိဳက္ဆိုတာ ေရြးမယ္။ အသီးေဖ်ာ္ရည္ကို အိမ္မွာလုပ္တာလဲ ေကာင္းတယ္။ ဆိုင္ကအသင့္လုပ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဆင္ေျပတာ သံုးႏိုင္ပါတယ္။ Junk food လို အသင့္ထုပ္ပိုးျပီး ေခတ္ေပၚအစာေတြ ေရွာင္ပါ။ အိမ္မွတင္လဲ လူၾကီးထမင္းဝိုင္းက ကေလးနဲ႔ မပူ-မစပ္တဲ့ ဟင္းအရည္ကို တိုက္ႏိုင္တယ္။ အသီးအႏွံထဲကလဲ ဝါးစရာမလိုတာကို ေသးေသးေလးေတြလုပ္ျပီး ေၾကြးႏိုင္ပါတယ္။ ကေလးဆိုတာ တေန႔မွာ အၾကိမ္မ်ားမ်ား၊ တခါမွာ နည္းနည္း ေၾကြးရမယ္။ ပ်ားရည္၊ ၾကက္ဥ၊ အာလူး၊ ငွက္ေပ်ာသီး၊ လိမ္ေမာ္သီး၊ သေဘၤာသီး စတာေတြ ရပါျပီ။

၁ ႏွစ္ေက်ာ္ရင္ အစံုေကြ်းႏိုင္ပါတယ္။ အစံုဆိုတာ ထမင္း-ဟင္းေတြ ေျပာတာပါ။ လူၾကီးေတြလိုဘဲ ႏြားႏို႔၊ လက္ဘက္ရည္၊ ေကာ္ဖီ၊ အသီးအႏွံ၊ သြားရည္စာ စားႏိုင္ျပီေပါ့။ သိတဲ့အတိုင္း သြားရည္စာ မ်ားရင္ ပင္မအစား ထမင္းနည္းတတ္တယ္။

ႏြားႏို႔ကို ႏိုင္ငံေတြမွာ ေရာင္းခ်ပံုမတူၾကပါ။ က်န္းမာေရးနဲ႔ညီတာ စံသတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔အညီသာေရာင္းခ်ရတဲ့ဆီမွာေတာ့ ထူးေျပာစရာမရွိပါ။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ေျပာစရာေတြ မ်ားလြန္းတဲ့အထဲမွာ ႏြားႏို႔လဲပါတယ္။ ႏြားကေနကူးစက္တဲ့ (တီဘီ) ဆိုတာရွိလို႔ ႏြားႏို႔ကို Pasteurized milk ေခၚတဲ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့အပူခ်ိန္အထိေပးထားတာကိုသာ ေရာင္းခ်ခြင့္ရွိတယ္။ ဒါေတာင္မွ ႏြားႏို႔ထဲမွာ ရွိရွိသမွ် ပိုးေတြ အကုန္ ေသေသးတာမဟုတ္ပါ။ ပြက္ေအာင္က်ိဳလိုက္ရင္ ပိုးေတြေသျပီလို႔ မွတ္ယူႏိုင္ပါတယ္။ ကေလးတိုက္ဘို႔ဆိုရင္ လူၾကီးေတြလို အဆီထုတ္ေနစရာမလိုပါ။

ေခ်ာကလက္လဲ ေကာင္းတဲ့အစာပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ ကေလးေတြ သြားမေကာင္းျဖစ္ရတဲ့ တရားခံလဲျဖစ္တယ္။ အခ်ိဳစာမွန္သမွ် သြားသတိထားရမယ္။ အခ်ိဳစာေတြထဲမွာပါတဲ့ သၾကားဓါတ္က သြားရည္နဲ႔ ေပါင္းေတာ့ အက္စစ္ထြက္ျပီး သြားရဲ႕ အေပၚယံ ေၾကြလႊာကို ဒုကၡေပးတယ္။ အခ်ိဳဆိုတာထဲ အကုန္ပါတယ္။ ထမင္း၊ သၾကား၊ ထန္းခ်က္၊ ေခ်ာကလက္၊ အိုက္စ္ခရင္မ္၊ အခ်ိဳရည္။


ကေလးဥာဏ္ေကာင္းဘို႔ဆိုတာ အစာအာဟာရလဲ သက္ေရာက္ေစႏိုင္ပါတယ္။ အစာဆိုတာ နည္းတာ-မ်ားတာအျပင္ မွ်တဘို႔က ပိုသတိထားရတယ္။ မွ်တတယ္ဆိုတာ အမ်ိဳးအမယ္ စံုရမယ္၊ သင့္ရတယ္။ မ်ိဳးဗီဇ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ေလ့လာမႈ၊ သင္ၾကားေပးမႈ၊ ေရာဂါဘယကင္မႈေတြ အားလံုးက ကေလးရဲ႕ ကိုယ္-စိတ္က်န္းမာေရးကို သက္ေရာက္ေစပါတယ္။

ကေလး အားေဆးဆိုတာ အေျခခံက ဗီတာမင္ (ဘီ) အုပ္စုျဖစ္တယ္။ သြားေပါက္ခ်ိန္မို႔ (ကယ္လ္စီယမ္) ပါေပးႏိုင္တယ္။ အားေဆးေတြကို နာမည္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေနရာတကာ ဝယ္လို႔ရတယ္။ ေစ်းၾကီးတိုင္း ပိုေကာင္းမယ္ မဟုတ္ပါ။ နာမည္ရတဲ့ ကုမၸဏီကေန ထုတ္တာဆိုရင္ ျပီးတာပါဘဲ။ အားေဆးတိုက္တာ အစာစားျပီခ်ိန္ ေကာင္းပါတယ္။ လူၾကီးေတြလို တေန႔ ၂ ၾကိမ္၊ မနက္-ညေန တိုက္ႏိုင္ပါတယ္။

တခ်ိဳ႕မိဘေတြက တမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကြးျပီး တခုခုျဖစ္ရင္ ေၾကြးလိုက္တာနဲ႔ မတည့္ဘူးလို႔ တထစ္ခ်မွတ္တတ္ၾကတယ္။ မမွန္ပါ။ မတည့္ဘူးဆိုတာ ရွားလြန္းပါတယ္။ မတည့္တဲ့လကၡဏာေတြ သပ္သပ္ရွိပါတယ္။ (အလာဂ်ီ) နဲ႔ အစာအဆိပ္သင့္ျခင္း လကၡဏာေတြျဖစ္တယ္။ ဝမ္းပ်က္ရင္ အဲဒီတနပ္မွာ ဝမ္းပ်က္ေစတာ ပါသြားလို႔ျဖစ္မယ္။ မေၾကြးပဲထားရင္ ကေလးရဲ႕ အစာေခ်လမ္းက အဲလိုအစားအေသာက္မ်ိဳးကို ေက်ခ်က္ဘို႔ ခ်က္ခ်င္းမလုပ္တတ္ေတာ့ပဲျဖစ္သြားမယ္။ က်င့္ယူေနရလိမ့္မယ္။

အစာလမ္းကေန ကူးစက္ေရာဂါေတြကို ေရွာင္ဘို႔သာ အေရးၾကီးပါတယ္။ ဝမ္းပ်က္၊ ဝမ္းကိုက္၊ တိုက္ဖြိဳက္၊ အသဲေရာင္ (ေအ)၊ စတာေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြအားလံုးဟာလဲ အပူလံုေလာက္ေအာင္ေပးတာနဲ႔ ပိုးေတြက ေသၾကတယ္။ မီးေပၚမတင္ရတဲ့အစားေတြကို ပိုဂရုစိုက္ပါ။ ယင္၊ ပိုးဟပ္၊ ၾကြက္ေတြရန္က ေရွာင္ပါ။ ပုလင္း၊ ဇြန္း၊ ပန္းကန္၊ အိုး၊ ဒယ္ေတြကို သန္႔ပါေစ။ ကာကြယ္ေဆးေတြ စနစ္တက်ထိုးပါေလ။


ေဒါက္တာတင့္ေဆြ

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ