Burma–Thailand relations ျမန္မာ-ထိုင္းဆက္ဆံေရးသမိုင္း
ျမန္မာ-ထိုင္းစစ္ (၁၅၄၈-၁၅၄၉)
ပဲခူးဘုရင္နဲ႔ အယုဒၶယဘုရင္တို႔ စစ္ျဖစ္ၾကတယ္။ ပဲခူးဘုရင္ ထပင္ေရႊထီးကေန သြားတိုက္တာျဖစ္တယ္။ ဘုရားသံုးဆူလမ္းကေနသြားတယ္။ ေပၚတူကီေတြဆီကရတဲ့ စစ္လက္နက္ေတြစသံုးခဲ့တယ္။ အယုဒၶယမွာ ႏိုင္ငံေရးအရႈပ္အေထြးျဖစ္သြားေစတယ္။ (မဟာ ခ်တ္ကရာဖတ္) နန္းတက္လာတယ္။ ထိုင္းဖက္က မိဖုရားၾကီး (ဆူရီယိုထိုင္း) ဆင္ေတာ္ေပၚမွာ က်ဆံုးခဲ့တယ္။
ျမန္မာ-ထိုင္းစစ္ (၁၅၈၄-၁၆ဝ၅)
အင္အားေကာင္းလာတဲ့ထိုင္းကေန ျမန္မာျပည္ဖက္ကို ထိုးစစ္ဆင္တာျဖစ္တယ္။ အယုဒၶယဘုရင္ (နာရက္ဆြမ္) ကေန ျမိတ္ျမိဳ႕ကို စတိုက္တယ္။ ေတာင္ငူအထိ တက္လာတယ္။
ျမန္မာ-ထိုင္းစစ္ (၁၇၈၅-၁၇၈၆)
ဘိုးေတာ္ဘုရားကေန နယ္ခ်ဲ႕တာျဖစ္တယ္။ ျမန္မာဖက္က စစ္ေၾကာင္း ကိုးေၾကာင္းနဲ႔ခ်ီတက္လာလို႔ ကိုးတပ္စစ္လို႔လည္း ေခၚတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း (လန္န) ကိုတိုက္တယ္။ (လမ္ဖန္း) က ဘန္ေကာက္စစ္ကူလာတဲ့အထိ ခုခံေနတယ္။ (ပစ္ဆန္ႏူေလာ့) ကိုသိမ္းတယ္။ ပဌမ (ရာမ) ဘုရင္ ေျမာက္ဖက္ကိုဆုတ္ခြါရတယ္။ (ကန္ခ်နပူရီ) မွာလည္း တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္တယ္။ (ထာလင္း) ေခၚ (ဖူးခက္) ကိုလည္းတိုက္တယ္။ မၾကာခင္က ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရဲ႕ ဇနီး (ခ်န္း) နဲ႔ ႏွမ (မုခ္) တို႔ကခုခံကာကြယ္ၾကတယ္။ သူတို႔ညီအမက ထိုင္းရာဇဝင္မွာ သူရဲေကာင္းေတြျဖစ္ၾကတယ္။ (ဆြန္ခလ) ကိုသိမ္းယူတယ္။ (ဖက္ထာလြန္း) အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးထြက္ေျပးရတယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီး (ဖရာ မဟာ) က ထိုင္းျပည္သူေတြကို စည္းရံုးတယ္။ ေနာက္မွာ (ရာမ ၁) ကေန ဆရာေတာ္ကို ခ်ီးေျမွာက္တယ္။ (တ ဒင္ ဒန္း) တိုက္ပြဲမွာ ဘိုးေတာ္တပ္ေတြကရွံဳးနိမ့္တယ္။ ၁၇၈၆ မွာ ဘိုးေတာ္ဘုရား တပ္ေတြ ျပန္ဆုတ္ခြါတယ္။
ဒုတိယကမာၻစစ္
၁၉၄၁ မွာ ထိုင္းကေန (ဖါယက္) စစ္တပ္ကို ရွမ္းျပည္နယ္နဲ႔ ကယားျပည္နယ္ကိုတိုက္ဘို႔ေစလႊတ္တယ္။ စစ္တိုက္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘိန္းရလိုမႈအတြက္သာျဖစ္တယ္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရမ်ားေခတ္
၁၉၈၈ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္တပ္ကေနအာဏာသိမ္းေတာ့ တိုင္းျပည္မွာ ဘ႑ာေငြမက်န္သေလာက္ျဖစ္တယ္။ အေနာက္တိုင္းနဲ႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံၾကီးေတြက စစ္အစိုးရကို ဆက္ဆံေရးေတြေလွ်ာ့ခ်တာနဲ႔ ဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈေတြ လုပ္တယ္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ တရုပ္နဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံေတြကို အားကိုးတယ္။ ျမန္မာ့အဖိုးတန္သစ္ေတာေတြကို လက္ညွိဳးထိုးေရာင္းစားေတာ့ ထိုင္းစီးပြါးေရးသမားၾကီးေတြက သစ္ေတာေတြကို ျမက္ရွင္းသလိုခုတ္လွဲယူၾကတယ္။ ျမန္မာ့ေရပိုင္နက္ထဲက ပင္လယ္စာေတြကို ငါးဖမ္းသေဘၤာၾကီးေတြနဲ႔ မတရားသျဖင့္ဖမ္းယူခြင့္ရခဲ့ၾကတယ္။ ထိုင္းဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး (ေယာခ်ာယြတ္) ကအဓိကက်သူျဖစ္တယ္။ (နဝတ) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြလည္း ခ်မ္းသာလာၾကေတာ့တယ္။ ျမန္မာ့ျဂိဳလ္တုဆက္သြယ္ေရးကို ထိုင္းဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ (တပ္ဆင္) ဆီကေန ဝယ္တယ္။
(နအဖ) လက္ထက္မွာ ျမန္မာ့သဘာဝဓါတ္ေငြေတြကို ထိုင္းကေနပိုက္နဲ႔ဝယ္ယူတယ္။ ေနာက္မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံအက်ိဳးစီးပြါး မ်ားမ်ားရေစတဲ့ ထားဝယ္ဆိပ္ကမ္းစီမံကိန္းၾကီး လုပ္လာတယ္။ ျမန္မာျပည္ဖက္ကေန သန္းနဲ႔ခ်ည္တဲ့ ေရြ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြ၊ စစ္ေျပးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဒုကၡသည္ေတြ ထိုင္းဖက္ကိုသြားၾကရတယ္။
ျမန္မာ့သဘာဝသယံဇာတေတြကို ထိုင္းႏိုင္ငံကို လက္လႊတ္စပယ္ လက္ညွိဳးထိုးေရာင္းစားခဲ့သူေတြဟာ (၁) ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရထဲ၊ (၂) စစ္တပ္ထဲနဲ႔ (၃) ျပည္ခိုျဖိဳးပါတီထဲ ေရာက္ေနၾကသူေတြသာျဖစ္တယ္။ တရုပ္နဲ႔ ထိုင္းဟာ ျမန္မာျပည္က စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ရွင္သန္ၾကီးထြားေစခဲ့တဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ဓါးျပကိုသာ အျပစ္တင္ရမွာမဟုတ္ပါ။ သူခိုးဓါးရိုးကမ္းတဲ့သူနဲ႔ ဓါးျပကိုလမ္းျပသူေတြကိုပါ အျပစ္ျမင္ရပါမယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၅-၁၂-၂ဝ၁၅
ပဲခူးဘုရင္နဲ႔ အယုဒၶယဘုရင္တို႔ စစ္ျဖစ္ၾကတယ္။ ပဲခူးဘုရင္ ထပင္ေရႊထီးကေန သြားတိုက္တာျဖစ္တယ္။ ဘုရားသံုးဆူလမ္းကေနသြားတယ္။ ေပၚတူကီေတြဆီကရတဲ့ စစ္လက္နက္ေတြစသံုးခဲ့တယ္။ အယုဒၶယမွာ ႏိုင္ငံေရးအရႈပ္အေထြးျဖစ္သြားေစတယ္။ (မဟာ ခ်တ္ကရာဖတ္) နန္းတက္လာတယ္။ ထိုင္းဖက္က မိဖုရားၾကီး (ဆူရီယိုထိုင္း) ဆင္ေတာ္ေပၚမွာ က်ဆံုးခဲ့တယ္။
ျမန္မာ-ထိုင္းစစ္ (၁၅၈၄-၁၆ဝ၅)
အင္အားေကာင္းလာတဲ့ထိုင္းကေန ျမန္မာျပည္ဖက္ကို ထိုးစစ္ဆင္တာျဖစ္တယ္။ အယုဒၶယဘုရင္ (နာရက္ဆြမ္) ကေန ျမိတ္ျမိဳ႕ကို စတိုက္တယ္။ ေတာင္ငူအထိ တက္လာတယ္။
ျမန္မာ-ထိုင္းစစ္ (၁၇၈၅-၁၇၈၆)
ဘိုးေတာ္ဘုရားကေန နယ္ခ်ဲ႕တာျဖစ္တယ္။ ျမန္မာဖက္က စစ္ေၾကာင္း ကိုးေၾကာင္းနဲ႔ခ်ီတက္လာလို႔ ကိုးတပ္စစ္လို႔လည္း ေခၚတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း (လန္န) ကိုတိုက္တယ္။ (လမ္ဖန္း) က ဘန္ေကာက္စစ္ကူလာတဲ့အထိ ခုခံေနတယ္။ (ပစ္ဆန္ႏူေလာ့) ကိုသိမ္းတယ္။ ပဌမ (ရာမ) ဘုရင္ ေျမာက္ဖက္ကိုဆုတ္ခြါရတယ္။ (ကန္ခ်နပူရီ) မွာလည္း တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္တယ္။ (ထာလင္း) ေခၚ (ဖူးခက္) ကိုလည္းတိုက္တယ္။ မၾကာခင္က ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရဲ႕ ဇနီး (ခ်န္း) နဲ႔ ႏွမ (မုခ္) တို႔ကခုခံကာကြယ္ၾကတယ္။ သူတို႔ညီအမက ထိုင္းရာဇဝင္မွာ သူရဲေကာင္းေတြျဖစ္ၾကတယ္။ (ဆြန္ခလ) ကိုသိမ္းယူတယ္။ (ဖက္ထာလြန္း) အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးထြက္ေျပးရတယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီး (ဖရာ မဟာ) က ထိုင္းျပည္သူေတြကို စည္းရံုးတယ္။ ေနာက္မွာ (ရာမ ၁) ကေန ဆရာေတာ္ကို ခ်ီးေျမွာက္တယ္။ (တ ဒင္ ဒန္း) တိုက္ပြဲမွာ ဘိုးေတာ္တပ္ေတြကရွံဳးနိမ့္တယ္။ ၁၇၈၆ မွာ ဘိုးေတာ္ဘုရား တပ္ေတြ ျပန္ဆုတ္ခြါတယ္။
ဒုတိယကမာၻစစ္
၁၉၄၁ မွာ ထိုင္းကေန (ဖါယက္) စစ္တပ္ကို ရွမ္းျပည္နယ္နဲ႔ ကယားျပည္နယ္ကိုတိုက္ဘို႔ေစလႊတ္တယ္။ စစ္တိုက္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘိန္းရလိုမႈအတြက္သာျဖစ္တယ္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရမ်ားေခတ္
၁၉၈၈ ျမန္မာျပည္မွာ စစ္တပ္ကေနအာဏာသိမ္းေတာ့ တိုင္းျပည္မွာ ဘ႑ာေငြမက်န္သေလာက္ျဖစ္တယ္။ အေနာက္တိုင္းနဲ႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံၾကီးေတြက စစ္အစိုးရကို ဆက္ဆံေရးေတြေလွ်ာ့ခ်တာနဲ႔ ဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈေတြ လုပ္တယ္။ ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ တရုပ္နဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံေတြကို အားကိုးတယ္။ ျမန္မာ့အဖိုးတန္သစ္ေတာေတြကို လက္ညွိဳးထိုးေရာင္းစားေတာ့ ထိုင္းစီးပြါးေရးသမားၾကီးေတြက သစ္ေတာေတြကို ျမက္ရွင္းသလိုခုတ္လွဲယူၾကတယ္။ ျမန္မာ့ေရပိုင္နက္ထဲက ပင္လယ္စာေတြကို ငါးဖမ္းသေဘၤာၾကီးေတြနဲ႔ မတရားသျဖင့္ဖမ္းယူခြင့္ရခဲ့ၾကတယ္။ ထိုင္းဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး (ေယာခ်ာယြတ္) ကအဓိကက်သူျဖစ္တယ္။ (နဝတ) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြလည္း ခ်မ္းသာလာၾကေတာ့တယ္။ ျမန္မာ့ျဂိဳလ္တုဆက္သြယ္ေရးကို ထိုင္းဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ (တပ္ဆင္) ဆီကေန ဝယ္တယ္။
(နအဖ) လက္ထက္မွာ ျမန္မာ့သဘာဝဓါတ္ေငြေတြကို ထိုင္းကေနပိုက္နဲ႔ဝယ္ယူတယ္။ ေနာက္မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံအက်ိဳးစီးပြါး မ်ားမ်ားရေစတဲ့ ထားဝယ္ဆိပ္ကမ္းစီမံကိန္းၾကီး လုပ္လာတယ္။ ျမန္မာျပည္ဖက္ကေန သန္းနဲ႔ခ်ည္တဲ့ ေရြ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြ၊ စစ္ေျပးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဒုကၡသည္ေတြ ထိုင္းဖက္ကိုသြားၾကရတယ္။
ျမန္မာ့သဘာဝသယံဇာတေတြကို ထိုင္းႏိုင္ငံကို လက္လႊတ္စပယ္ လက္ညွိဳးထိုးေရာင္းစားခဲ့သူေတြဟာ (၁) ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရထဲ၊ (၂) စစ္တပ္ထဲနဲ႔ (၃) ျပည္ခိုျဖိဳးပါတီထဲ ေရာက္ေနၾကသူေတြသာျဖစ္တယ္။ တရုပ္နဲ႔ ထိုင္းဟာ ျမန္မာျပည္က စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ရွင္သန္ၾကီးထြားေစခဲ့တဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ဓါးျပကိုသာ အျပစ္တင္ရမွာမဟုတ္ပါ။ သူခိုးဓါးရိုးကမ္းတဲ့သူနဲ႔ ဓါးျပကိုလမ္းျပသူေတြကိုပါ အျပစ္ျမင္ရပါမယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၅-၁၂-၂ဝ၁၅
Comments
Post a Comment