မႏုသီဟ

ဆရာ႐ွင္။ ကြၽန္မကို ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဘုရားမွာ တံခြန္တိုင္ထားရတဲ့အေၾကာင္းေလးနဲ႔ မႏုသီဟ ထားၾကတဲ့ အဓိပၸါယ္ေလးကို ေျပာျပေပးပါဦး႐ွင္။ စကားအမွား႐ွ္ိရင္ ႏူးၫႊတ္စြာ ေတာင္းပန္ပါတယ္႐ွင္။ စာလံုးေပါင္းမွားခဲ့လဲ ျပင္ေပးပါ႐ွင္။

အဲတာေတြအားလံုးက အေဆာင္အေယာင္ေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ဟိုကေန သည္ကေန ေရာေႏွာကူးစက္လာတာေတြ။ ဘုရားလက္ထက္မွာ ဘာတခုမွ မရွိခဲ့ပါ။ အဲလိုဟာေတြက ၾကာေလမ်ားေလ။ ဘာမွန္းမသိတာေတြ။ ဘာသာေရးအရ မလိုအပ္တာေတြျဖစ္တယ္။ သုတအျဖစ္ေတာ့ သိလိုရင္ ရွာဖတ္ႏိုင္တယ္။

မႏုသီဟစကားက ပါဠိစကားျဖစ္တယ္။ လူျခေသၤ့လို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။ ျခေသၤ့ကုိယ္နဲ႔ လူဦးေခါင္းတပ္ဆင္ထားတယ္။ ေရွးေဟာင္းအီဂ်စ္ စဖင့္ရုပ္နဲ႔ဆင္တယ္။ မႏုသီဟ ဖင္ႏွစ္ခြလို႔ေျပာၾကတယ္။ တကယ္ရွိသတၱဝါ မဟုတ္ပါ။ အဲလို အေကာင္ေတြ၊ ပံုေတြ၊ ရုပ္တုေတြဟာ ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈထြန္းကာခဲ့တဲ့ေနရာတိုင္းမွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္။ ဥပမာ ဂရိယဥ္ေက်းမႈထဲ၊ ပံုျပင္ေတြထဲမွာ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ေရွးေခတ္လူေတြက စိတ္ကူးဥာဏ္ဆန္းျပီး ထြင္ခဲ့တာေတြသာ ျဖစ္တယ္။ ကေန႔လူေတြထြင္ၾကတာေတြကိုလည္း ေနာင္တခ်ိန္မွာ မဟုတ္ကယ္ထင္မွတ္ၾကဦးမယ္။

မႏုသီဟရုပ္က ဘယ္ကာလမွာစေပၚသလဲ မသိပါ။ စာေတြထဲမွာေတာ့ အထင္နဲ႔ ေရးထားၾကတာေတြရွိတယ္။ ဥပမာ သာသနာလကၤာရစာတန္းမွာ သာသာနာ ၂၃၅ ခုႏွစ္၊ ရာမညတုိင္း၊ သုဝဏၰဘူမိ သထုံျပည္၊ သီရိဓမၼာေမသာကမင္း၊ ေရေစာင့္ဘီလူးမ၊ မေထရ္၊ ျခေသၤ့ႏွင့္တူေသာ ေခါင္းတလုံး ကုိယ္ႏွစ္ခုရွိေသာ မႏုသီဟဖန္ဆင္း။

မႏုသီဟရုပ္ေတြထြန္းကားတာ အမရပူရေခတ္လို႔ ေရးတာလည္း ဖတ္ရတယ္။ အႀကီးဆုံးႏွင့္ အခ်ဳိးအက်ဆုံး မႏုသီဟရုပ္ေတြကုိ အမရပူရ၊ ေတာင္သမန္ ေက်ာက္ေတာ္ႀကီးမွာလို႔ ဆိုပါတယ္။

တံခြန္တိုင္ကို ဘုရားဝင္းထဲ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြထဲမွာထားေလ့ရွိၾကတယ္။ ဘုရားလက္ထက္မွာ ရာဇၿဂိဳဟ္သေဌးႀကီးက အေတာင္ေျခာက္ဆယ္ျမင့္တဲ့အထိ ဝါးေတြကိုဆက္ျပီး ေထာင္ထားတဲ့တိုင္ထိပ္မွာ စႏၵကူးသပိတ္ကို ခ်ိတ္ဆြဲထားၿပီး စြမ္းႏိုင္သူယူလို႔ ေၾကညာေမာင္းခတ္ေတာ့ အရွင္ပိေ႑ာလမေထရ္က စ်ာန္တံခိုးနဲ႔ ယူလိုက္တယ္လို႔ဖတ္ရပါတယ္။ တံခြန္၊ ကုကၠား၊ အလံတို႔ဟာ အျမင့္၊ အထြတ္အျမတ္သေဘာ အေလးအျမတ္ျပဳၾကတဲ့သေဘာျဖစ္မယ္။

အဲလိုဟာေတြကို သမိုင္းသုေတသနလုပ္သူေတြက ေရးထားၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မဝင္စားလွပါ။ ေမးလို႔သာ သိတာေလးေျဖတယ္။ မဟုတ္ရင္ ျပင္မယ္။ သူမ်ားေတြ တန္ဖိုးထား လက္ခံယံုၾကည္ေနၾကတာကို လိုက္အျပစ္ေျပာဘို႔ေတာ့ မသင့္ပါ။ အစဥ္အလာသေဘာ၊ အႏုပညာသေဘာမွာ တန္ဖိုးရွိပါတယ္။

မႏုသီဟရုပ္ေရွ႕ ဆြမ္းေတာ္တင္ရင္ေတာ့ လြဲျပီ။ လူျခေသၤ့ ကိုးကြယ္ရင္ေတာ့ မွားျပီး။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၆-၁၁-၂ဝ၁၇
၂၇-၁၁-၂ဝ၁၉

သီဟ

ကြန္မင့္တခုရတယ္။ အသံထြက္က မနုတ္သၤီဟ လို႔ထြက္ေတာ့ က်ေနာ္သိေနတဲ့စာလံုးေပါင္းက မႏုႆီ ဟ။ မေသခ်ာ။ ကိုယ္ပဲမွားသလား။

သီဟ = ျခေသၤ့၊ သိဟ္ရာသီ။

Leo: The Lion (July 23-Aug 22) ျခေသၤ့ (သိဟ္ရာသီ)

မႏုႆီဟ ႏွင့္ မႏုသီဟ

ကြန္မင့္တခုရတယ္။ လူျခေသၤ့ = မႏုႆ+ သီဟ= မႏုႆီဟ၊ က်ေနာ္ထင္တာပါလို႔ေရးတယ္။

အရွင္ဗုဒၶသိႆေရးတာက မႏုႆီဟသတၱ၀ါဆန္းႀကီးဇာတ္ေၾကာင္းေရးတယ္။ ေနဝင္းျမင့္ကလည္း မႏုႆီဟ ၀တၳဳတုိမ်ားေရးတယ္။ ေစာမံုညင္းကလည္း မႏုႆီဟလို႔ေရးတယ္။ KML DICTIONARY မွာလည္း မႏုႆီဟလို႔ပါတယ္။ အြန္လိုင္းသတ္ပံုက်မ္းမွာလည္း မႏုႆီဟလို႔ပါတယ္။

အရွင္သုဇနာစာရ (တကၠသုိလ္စာသင္သား)၊ သာသနာ့တကၠသီလဓမၼာစရိယ B.A BUDDHISM မဟာဓမၼာစရိယက်မ္းျပဳ ကိုယ္ေတာ္က ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း အတြဲ (၈) ကိုကိုးကားျပီး မႏုသီဟလို႔ေရးတယ္။

ဦးဟုတ္စိန္ျပဳစုတဲ့ ပါဠိ-ျမန္မာအဘိဓါန္မွာေတာ့
ျခေသၤ့ = သီဟ၊
ျခေသၤ့ခံေသာပလႅင္ = သီဟာသနလို႔ပါတယ္။

ဘုရားေရွ႕မွ ျခေသၤ့ၾကီး
ဘုရားေရွ႕မွ၊ လည္ဆံဖြ၍
ေခါင္းၾကြ ရင္ေမာက္၊ အျမီးေျမွာက္လ်က္
ေဟာက္ေတာ့မည့္ပံု၊ ခုန္ေတာ့မည့္လား
မာန္ဝံ့ၾကြားသည္
အုတ္သားျခေသၤ့ ခန္႔ပါေပ့။

တေန႔ခါတြင္၊ သူ႔ေက်ာျပင္ထက္
ေက်းငွက္စြန္႔ထား၊ ေညာင္ေစ့မ်ားသည္
အုတ္သားကိုေဖါက္၊ အပင္ေပါက္ခဲ့
ဟိန္းေဟာက္မာန္ခ််ီ၊ ျခေသၤ့သည္ကား
မထီမာန္တက္ျမဲပါကို။ (ေမာင္စြမ္းရည္)

တစ္ေန႔ခါတြင္ မဟုတ္။ အဆိုပါျခေသၤ့ ကေန႔ထိရွိတယ္။ ျခေသၤ့ေနာက္လိုက္ တစ္သတ္ပံုသမားေတြက ျငင္းလိုၾကရင္ ဆရာေမာင္စြမ္းရည္ ရန္ကုန္မွာရွိေနပါတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၇-၁၁-၂၀၁၉