Memoir ကိုယ္တိုင္ေရးထုပၸတ္

ကြ်န္ေတာ့္ ႏိုင္ငံေရးအျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ ေရးတိုင္း စာအုပ္အျဖစ္ထုတ္ပါလို႔ မေျပာတဲ့အခါ မရွိပါ။ တိုတိုျပတ္ျပတ္ ေလးေတြနဲ႔ ေျဖခဲ့ပါတယ္။ ၾကီးက်ယ္တာ မရွိ။ ႏိုင္ငံေရးမွာ သူမ်ားထက္ပိုျပီး ထူျခားတာလည္း မဟုတ္။

အသက္ရြယ္စဥ္ကသာ ေရးျဖစ္ရင္ မာန္ေတြ ေဒါေတြ ပါမယ္။ အဲတာမ်ိဳးက မေကာင္း။ အခု အသက္က အိုျပီ။ မာန္လည္း က်လာျပီ။ ေဒါသလည္း နည္းလာျပီ။ ဆရာၾကီးစိတ္ပါ ကင္းျပီ။

အခုႏွစ္ ႏိုဝဘၤာ ၃ ရက္ေန႔က မက္ေဆ့ခ်္တခုရပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေရးထုပၸတ္ကုိ ေမွ်ာ္ေနပါတယ္။ တျခားသူမဟုတ္။ ဆရာေမာင္စြမ္းရည္။

ဟုတ္။ ကြ်န္ေတာ္က ၾကီးက်ယ္သူေတာ့ မဟုတ္။ ေဖ့စ္ဘြတ္ ပရိုဖိုင္းလ္ေလာက္သာ ရွိတယ္။ ေမာင္စြမ္းရည္က ဆက္ေရးတယ္။

ဘာျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ဦး၀င္းတင္ေျပာတဲ့ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပုံတပ္သားတဦးလို႔ေတာ့ လူတိုင္းကုိခၚႏိုင္ပါတယ္။ စာအုပ္ျဖစ္ဖို႔ေတ့ာ ကိုေအာင္ရွင္ရွိသားပဲ။ အေရးေတာ္ပုံခရီးစဥ္ေပါ့။ မုံ႐ြာ မႏၲေလးကေန အိႏၵိယမွ အေမရိကသုိ႔ ေရာက္လာပုံေပါ့။ ဆရာအိႏၵီးယမွအိႏၵီးယားနားသသို႔ဆိုရင္တိုမယ္။ အတၴုပၸတၲိ စဆုံးမွဖတ္ေကာင္းမွာ။

ဟုတ္ဆရာ။ ေစာေစာကေျဖလိုက္တာက ဆရာကေရးတာလို႔ မထင္ခဲ့မိပါဆရာ။ စုေဆာင္းထားတာေလးေတြ ရွိေနပါျပီ။ သူငယ္ခ်င္းတင္မိုး ဖတ္ၿပီးၿပီ။ ထပ္ဖတ္ရဦးမယ္ဆရာ။

ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္ပိုင္အေၾကာင္းေလးေတြ တိုတိုတိတိေရးထားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ဘာေရးေရး အကုန္သိမ္းထားတာ။ စာအုပ္ရယ္ဘာရယ္ ထုတ္ခ်င္လို႔ရည္ရြယ္ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ပရိုဖိုင္းလ္ဆိုတဲ့ ဖိုင္နာမည္ေအာက္မွာ ၁၄၄ ပုဒ္ ရွိတယ္။ ထပ္မျဖည့္အားေသးလို႔ က်န္တာေလးေတြလည္းရွိတယ္။ ဆန္ခါက်ဲ ဆန္ခါစိပ္နဲ႔ေတာ့ စစ္ရဦးမယ္။

ေမာင္စြမ္းရည္က ဆက္ျပီး စာအုပ္ေလာကက အထင္ကရလူအမည္ေတြပါ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ ဆရာ အျမန္ျပင္ထားပါ။ ကြ်န္ေတာ္မၾကာခင္ ရန္ကုန္ေရာက္မယ္။ ကုိေအာင္ရွင္နဲ႔ ေတြ႕ၿပီး၀င္ကူညီမယ္။ ပရုဖတ္ေပးမယ္။ စာအုပ္ရိုက္ရင္ ဆရာကိုယ္တိုင္ ရန္ကုန္ျပန္ရိုက္မွာလား။ ဆုံျဖစ္ဖု႔ိႀကိဳစားမယ္။ ထုတ္သူ ရိုက္သူ အသိေတြရိွတယ္။

ေဆးစာအုပ္ ၃ အုပ္ကို ရန္ကုန္ေနတူမက စာအုပ္တိုက္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ေပးတယ္။ ပဌမ ပုဂံတိုက္။ ေနာက္ ၂ အုပ္က စိတ္ကူးခ်ိခ်ိဳ။ အတူတူလိုနဲ႔ တူပါရဲ႕။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာ့ မသြားႏိုင္ေလာက္ပါ။

ပုဂံစာအုပ္တုိက္ကေမာင္ေခ်ာ ေသလို႔ မရွိေတာ့။ စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳလဲသိပါတယ္။ ေကာင္းတယ္။ သူဆီရုိက္ရင္ကူညီနိုင္မယ္။ ဆရာ့စာမူဘယ္ေတာ ့အသင့္ျဖစ္မလဲ။ ေရွ႕တလနဲ႔ၿပီးမလား။

ၾကိဳးစားပါမယ္ဆရာ။ အာမေတာ့ မခံႏိုင္ေသး။

ရတယ္။ ၂လေစာင့့္ေနမယ္။

ကြ်န္ေတာ္က စာေတြသာေရးေနတာ စာေရးက မေကာင္း။ ျပင္စရာေတြမ်ားတာလည္း သိတယ္။ အခုလိုဆို ျဖစ္လာေလမလား။ အခ်ိန္ကို ဘယ္ကေန ေခ်းငွားရမလဲ။ သမိုင္းဆန္တဲ့စာ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ရသဆိုတာ မပါလဲ ေနပါေစ။ ငါတေကာ မေကာမိေကာင္းပါရဲ႕။ ငါမရွိတာ စာလိုေတာ့ သိတယ္။

ေဆာရီး ဆရာ။ တႏွစ္တိတိရွိသြားျပီ။ ဆရာ ရန္ကုန္တေခါက္ ေရာက္ေနတာလည္း သိတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္စာေတြက ကြန္ျပဴတာထဲမွာ အိပ္စက္ေနၾကတုန္း။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၇-၁၁-၂၀၁၈
၂၇-၁၁-၂၀၁၉

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

Furamin BC သံဓါတ္အားေဆး