မိုး

မိုးတသားေလာက္၊
ဖြားလိုက္ေစခ်င္
ေရႊျမက္ခင္းျပင္၊
အိပ္ခင္းဆင္။

ေကာင္းကင္အေမ
လ်ွပ္ေရႊ႐ိုးရဲ၊
ေရမႊာကြဲေအာင္
သြန္ႀကဲ ေမြးဖြားလိုက္ပါဦး။

႐ိုးတံလက္က်ဲ၊ ညိဳ မြဲမြဲနဲ႔
ဝမ္းဆြဲသစ္ပင္၊ လံု႔လရွင္လဲ
ဖြားျမင္ခ်ိန္ေစ့၊ ဆီးႀကိဳ ေပြ႕ဖို႔
ေမ်ွာ္လို႔မဆံုး၊ ေႏြညဥ့္လံုး။ ။

ဇြန္ ၁၉၈၅ ထုတ္ စံပယ္ျဖဴ အမ်ိဳးသမီးမဂၢဇင္းပါ ၾကည္ေအာင္ေရးတဲ့ကဗ်ာ။

ခုေခတ္မွာ မိုးတစ္သားလို႔ေရးၾကေတာ့ ဝမ္းဆြဲသစ္ပင္ လံု႔လရွင္မွာ ဖြားျမင္ခ်ိန္ေစ့ေပမဲ့ တစ္ေနရွာတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၆-၄-၂၀၁၉
Aungmyint Oo ေက်းဇူး။

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ