ပိုးလမ္းမၾကီးနဲ႔ ပိုးေကာင္ေလး

ျမန္မာျပည္ဟာ တရုပ္နဲ႔ အိႏၵိယၾကားမွာတည္ရွိတဲ့ အသားညွပ္ေပါင္မံု႔လို႔ တင္စားေလ့ရွိၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ အလယ္က အသားေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ျပဳတ္တူနဲ႔ ညွပ္ခံထားရတဲ့ မလူးသာမလြန္႔သာ သတၲဳေခ်ာင္းေလးပမာ။

မဟာအိမ္နီးခ်င္းေတြအေၾကာင္းေျပာရင္ အေျခခံအက်ဆံုးအခ်က္ေတြကို ေမ့မထားမွသာ မွန္တာနဲ႔ နီးစပ္မယ္။ တရုပ္ဘာလဲ။ အိႏၵိယဘာလဲ။ လတ္တေလာျဖစ္တာ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္စုတစုေလာက္ကျဖစ္တာာေတြ ၾကည္တာနဲ႔ မလံုေလာက္ပါ။

ဒုတိယကမာၻစစ္ေလာက္ကိုၾကည့္ရင္ အိႏၵိယက အဂၤလိပ္ကိုလိုနီ။ တရုပ္ကလည္း မဟာမိတ္ေတြဘက္က။ အဲတာနဲ႔ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ဖ်ားမွာ စတီးဝဲလ္လမ္းမၾကီးျဖစ္လာတယ္။ လြတ္လပ္ေရး ကိုယ္စီရၾကျပီး စစ္ေအးကာလမွာ အိႏၵိယက ဆိုဗီယက္လူ။ တရုုပ္ကလည္း ကြန္ျမဴနစ္။ ျမန္မာျပည္က ၾကားေန။ ဆိုဗီယက္နဲ႔ တရုပ္လမ္းခြဲၾကေတာ့ အိႏၵိယက ဆိုဗီယက္လူအျဖစ္ က်န္ရစ္ကတည္းက ျပိဳင္ဘက္သာမက ရန္ဘက္ျဖစ္လာၾကတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာ စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းကတည္းက တရုပ္ကိုပူးတယ္။ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္တာ အလြန္အမင္းၾကာေတာ့ ေျမြက အိမ္ဦးခန္းေရာက္သလို ျဖစ္လာတယ္။ တကယ့္ သံုးပြင့္ဆိုင္။ တကယ့္ ေရႊတရိဂံ။ တကယ့္ ေျမြေဟာက္။

အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုသာမက သူတို႔တေတြရဲ႕ ေသြးကိုပါ သိရမယ္။ တရုပ္ေသြးနဲ႔ အိႏၵိယေသြးဟာ အသားအေရာင္ထက္ ပိုျပီးကြဲျပားတယ္။ အိႏၵိယက သူ႔ျခံကိုသူ ၾကည့္တယ္။ သူ႔ေျခေထာက္ေပၚသူ ရပ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္တယ္။ သူ႔အိမ္သားေတြကို ဝလင္ေအာင္ေကြ်းႏိုင္ဘို႔ ၾကိဳးစားတယ္။ သူ႔ထုတ္ကုန္ကိုသာ အားေပးတယ္။ တကယ့္ကို ဆိုရွယ္လစ္ဆန္တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္တရုပ္က ေအာ္ေတာ့ ေမာ္။ အေမရိကန္ထက္ပိုျပီး အရင္းရွင္ဆန္တယ္။

အိႏၵိယလည္း နည္းနည္းေျပာင္းလာတယ္။ တံခါးေတြ ပြင့္လာတယ္။ နားစြန္႔၊ မ်က္စိပို ပြင့္လာတယ္။ တရုပ္ကေတာ့ ဟိုတုန္းက နယ္ခ်ဲ႕လို႔ေခၚတာကို ပိုးသားနဲ႔ယက္လုပ္လာတယ္။ ပိုးထည္ကို ဝယ္ခ်င္ေအာင္ ေရာင္းတတ္တယ္။ ပိုးသားမွာ ပင့္ကူအိမ္ပါေနတယ္။

မဟာပိုးလမ္းမၾကီးစီမံကိန္းကို အိႏၵိယက သပိတ္ေမွာက္လိုက္ျပီ။ ဗမာျပည္က ဆက္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲ။ အိႏၵိယမွာ အထက္ကအေၾကာင္းခံေတြအျပင္ ခုခံစြမ္းအား ရွိလို႔ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔တိုင္ျပည္မွာ ခုခံအားက်ေနတာ ၾကာျပီ။ မၾကိဳက္တာရွိတိုင္းလည္း ဆႏၵျပတာနဲ႔ မရႏိုင္။ ေနရူးေျပာခဲ့တာက သူ႔ထက္ေကာင္းတာမရွိလို႔ ဒီမိုကေရစီက အေကာင္းဆံုးတဲ့။ အခုက ျမန္မာျပည္ကေခါင္းေဆာင္ေတြက အဲလိုေျပာဖို႔ျဖစ္လာတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ပိုက္ဆံတမတ္သာရွိလို႔ ငၾကင္းေခါင္းကိုင္ခ်င္လို႔မျဖစ္။ ရွိတဲ့တမတ္ကလည္း သံုးမရ။ ပင့္ကူအိမ္ထဲက ပိုးေကာင္ေလးမွာ ဒုကၡ။

ခုခံအားက်ေရာဂါဆိုတာ တသက္လံုးေဆးေသာက္ေနရတာ။ ေရာဂါဘယ္တုန္းကရခဲ့သလဲ ေျပာစရာမလိုပါ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၉-၄-၂၀၁၉