အဆင့္စာလံုးမ်ား

ဆရာ စႀကၤာဆိုတဲ့စကားလံုး ႐ိွပါသလား။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က ေတြ႔ဖူးတယ္လို႔ စိတ္ကထင္လို႔ပါဆရာ။ ကေလးငယ္ေတြကစားတဲ့ ေလတိုက္ရင္လည္တဲ့ကစားစရာကို အဲ့လိုေခၚပါသလားခင္ဗ်ာ။

မရွိပါ။ စၾကာလို႔သာေရးရတယ္။ စႀကၤာလို႔ေရးရင္ စင္ၾကာျဖစ္သြားမယ္။ စၾကာ၊ စၾကဝဠာ၊ မယ္စၾကဝဠာ၊ စၾကဝေတးမင္း။

အရင္ကတည္းကဘာသာျခားစာလံုးေတြကို ျမန္မာျပန္ရာမွာပါ အဆင့္ေတြနဲ႔ေရးၾကတယ္။ အဂၤလိပ္၊ အိႏၵိယ၊ ပါကစၥတန္၊ သီရိလကၤာ၊ ကေမာၻဒီးယား၊ အစၥေရး၊ ဣသေရလ၊ စသည္။ အဲတာေတြကို အဆင့္မပါဘဲေရးလည္း သတ္ပံုပ်က္စရာမရွိပါ။

အရင္က ျဖတ္လမ္းေရးနည္းေတြ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဆင့္ေတြပါေလ့ရွိတဲ့ ပါဠိစာနဲ႔ ျမန္မာစာ ေရာေနတာမ်ားခဲ့တယ္။ သၡင္၊ ယၡင္၊ ယၡဳ၊ က်မၼာ၊ မင္းသၼီး၊ ျမမၼာ၊ မိမၼ၊ ဆုမၼ၊ စသည္။ အဲတာေတြကို မဆင့္ေတာ့ပဲ ခြဲေရးတာဟာ ပိုရွင္းလင္းျပီး အဓိပၸါယ္လည္း မပ်က္ေစလို႔ သင့္မွန္တယ္။

ခက္တာေတြကို လြယ္ကူ ရွင္းလင္းေအာင္ ျပင္ေရးၾကတာ။ လြယ္တာကို ခက္ေအာင္ေရးတာက တမင္အေရးခိုင္းတာမ်ိဳး။ ဥပမာ တခါတေလကို တစ္ခါတစ္ေလ၊ သမတကို သမၼတ။ ေပၚလစီသတ္ပံုျဖစ္တယ္။

မိုဃ္း၊ ၍႕၊ ၏့၊ က်မၼာေရး၊ စြဲး၊ စဲး၊ ထဲး၊ ၾဆာ၊ မင္းသၼီး၊ မိုဃ္း၊ မဲးဇာ၊ မႈ႔၊ ယၡင္၊ ျမမၼာ၊ သၡင္၊ သဲး၊ ဥဴး၊ ဧး ေတြကိုလည္း အခု မေရးၾကေတာ့ပါ။ အဲလိုေျပာင္းလဲျခင္းကသာ ေခတ္အရေျပာင္းတာမည္ပါတယ္။ ဝါစဂၤ = ဝါစ + အဂၤ = စကား + အစိတ္အပိုင္းကေတာ့ ပါဠိကေနလာတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၅-၇-၂ဝ၁၇