ကေန႔မနက္

အသိတေယာက္ကေနေခၚလို႔ ေနာက္အသိတေယာက္အိမ္မွာ မုံ႔ဟင္းခါးသြားစားတယ္။ ရခိုင္နဲ႔ ဗမာ အိမ္ေထာင္က်တာ။

ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းမွာ ျမန္မာဗြီစီဒီက ဖြင့္ထားေသး။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ျပန္ေရာက္ေနသလို။ ဇာတ္လမ္းရယ္ ဇာတ္လိုက္ရယ္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ မသိပါ။ သူတို႔ေျပာၾကာတာ ၾကားတယ္။ ဇာတ္နာေစခ်င္ရင္ ဇာတ္လိုက္တေယာက္က ကင္ဆာျဖစ္ေရာတဲ့။ ကင္ဆာဆာက ရုပ္ရွင္ထဲမွာပိုမ်ားေနသလား။

ျမန္မာျပည္မွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ၾကတဲ့အေလ့အထကို ေျပာၾကတယ္။ အခ်ိန္ေတြေပါလိုက္ၾကတာတဲ့။ ဒီမွာေတာ့ လူတိုင္းမွာ အခ်ိန္ကရွားတယ္။ နားခ်ိန္ကရွားတယ္။ တနာရီဆို တနာရီ။ ဝင္ေငြအတြက္အလုပ္၊ မိသားစုအတြက္အလုပ္ ကိုယ္စီလုပ္ေနၾကရတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ အခ်ိန္ကို အဲလိုသံုးၾကရင္ ႕႕႕

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၃-၇-၂ဝ၁၇

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ