Jonathan Livingston Seagull ေယာနသံ ဇင္ေယာ္
အိမ္မွာရိွတဲ႔စာအုပ္ပါဆရာ
စာအုပ္အမည္ကို ေဂ်ာ္နာသန္ လစ္ဗင္းစတုန္း စင္ေရာ္ငွက္လို႔ အမည္ေပးရင္ ျမန္မာလိုစာဖတ္သူေတြ စိတ္ဝင္စားမႈ အေတာ္နည္းပါမယ္။ ရိုးရွင္းလို႔၊ အ, လြန္းလို႔။
ဘသန္း (ဓမၼိက) ကေန ဘာသာျပန္ေတာ့ ေယာနသံ ဇင္ေယာ္ လို႔အမည္ေပးပါတယ္။ စာအုပ္ကို မဖတ္ဖူးသူေတြက ဘာလဲမသိ။ ပါဠိစာလံုးလို႔ ထင္မွတ္ေတြးမိၾကပါမယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္းပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က အဲလို ဟိုလိုလို သည္လိုလို ထင္ေစတာမ်ိဳး မၾကိဳက္ပါ။ ေဆာရီး။ ဇင္ေယာ္နဲ႔ စင္ေရာ္ သတ္ပံု မူကြဲျဖစ္ပါတယ္။
Richard Bach ေရးသားတဲ့နာမည္ေက်ာ္စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္စာအုပ္။ ၁၉၆၀ ေက်ာ္မွာ အခန္းဆက္ ေရးရာကေန ၁၉၇၀ မွာ စာအုပ္ျဖစ္လာတယ္။ ဘက္စ္ဆဲလားျဖစ္တယ္။ အခန္း ၁ ကေန ၄ အထိပါတယ္။
အမည္ေပးထားတဲ့ စင္ေရာ္ငွက္ေလးဟာ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အစာရွာေနရတဲ့ ဘဝကို ျငီးေငြ႔လာျပီး၊ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ပါတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ အဆင္းရဲအပင္ပန္းခံျပီး ၾကိဳစားတယ္။ အစြမ္းအစသစ္ေတြ ရလာျပီး၊ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့စရာေကာင္းတဲ့ဘဝကို ပိုင္ဆိုင္လာပါေတာ့တယ္။
စာအုပ္ပါဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္ကို ေရးလိုတာ မဟုတ္ပါ။ ဘာသာျခားစာေတြကို ျမန္မာမႈျပဳတာမွာ မဖတ္ခင္ အလြဲေတြေတြး ထင္ေစတတ္တဲ့ ဥပမာတခုကို တင္ျပလိုတာပါ။ ဂ်တ္ဆန္ကို ယုဒသန္လို႔ျပန္တယ္။ တခ်ိဳ႕က ယုဒႆန္လုပ္တယ္။ ဂရိ ေရွးေဟာင္းကဗ်ာရွည္ၾကီးထဲက အမည္ေတြကို အဆင့္စာလံုးေတြ ပါဠိစာလံုးေတြထည့္ျပီး ဘာသာျပန္ေတာ့ ခန္႔သလိုလို၊ နန္းဆန္သလိုလို။ ကြ်န္ေတာ္က တယ္မၾကိဳက္ပါ။
ရာမဇာတ္လည္း သည္လိုပဲ။ မၾကိဳက္လွပါ။ အႏုပညာလက္ရာအေနနဲ႔ေတာ့ တန္ဖိုးရွိပါတယ္။ ေလ့လာအား မသန္သူေတြက ၾကာေတာ့ သူမ်ားဟာေတြကို ကိုယ့္စာထင္သူေတြမ်ားလာျပီး၊ ကိုယ္ပိုင္တန္ဖိုးေတြ ေရေရာခံရတယ္လို႔ ထင္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ဟိုလိုလို သည္လိုလို ထင္ေစတာမ်ိဳး မၾကိဳက္ပါ။ ေဆာရီး။
ဘသန္း (ဓမၼိက) သာသာျပန္စာအုပ္မွာ ကမာ႔ၻရသစာေပေလာက၏ အံ့တပါးလို႔ စာအုပ္ဖံုးမွာ ေရးထားတယ္။ ထုတ္ေဝျပီး တႏွစ္အတြင္း စာသားတမ်က္ႏွာလွ်င္လို႔လည္းေရးထားတယ္။
ေဂ်ာ္နာသန္ လစ္ဗင္းစတုန္းစာအုပ္ကို ထပ္ထပ္ထုတ္ရတာ အၾကိမ္ေပါင္း အလြန္ကိုမ်ားတယ္။ စပယ္လင္ မျပင္ၾကပါ။ ေယာနသံ ဇင္ေယာ္ကို ထပ္ထုတ္ေတာ့ သတ္ပံုေတြျပင္ၾကတယ္။ အဲလိုျပင္သူေတြက ဘသန္း (ဓမၼိက) ထက္ ပိုေတာ္ၾကတယ္လို႔ နည္းနည္းေလးမွ မထင္ပါ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃၀-၈-၂၀၁၉
၄-၃-၂၀၂၀
Comments
Post a Comment