Disgusting မသတီစရာပံုေတြ မပို႔ပါနဲ႔
ေမးနည္းစည္းကမ္းထဲမွာ ပံုေတြကို လိုသလားအရင္ေမးျပီးမွပို႔ပါလို႔ ထည့္ထားတယ္။ ဆီး၊ ဝမ္း၊ အန္ဖတ္၊ ႏွပ္၊ ကိုယ္ဝန္ပ်က္၊ ရာသီဆင္းတာေတြကို ပို႔ၾကတယ္။ အဲလိုဟာေတြကို မ်က္စိနဲ႔စစ္ရတာ မဟုတ္ပါ။ ဓါတ္ခြဲခန္းမွာ မွန္ဘီလူးနဲ႔သာ စစ္ရတယ္။
အသံဖိုင္ေတြ၊ ဗီဒီယိုဖိုင္ေတြ မဖြင့္ပါ။ ဖုန္းဆက္ေမးရင္ မကိုင္ပါ။ က်ား-မ လိင္အဂၤါပံုေတြကိုလည္း လိုအပ္သလား အရင္ေမးျပီးမွသာပို႔ပါ။
မသတီစရာပံုေတြ၊ ေအာ့ႏွလံုးနာစရာပံုေတြနဲ႔ ေမးၾကတယ္။ မႏွစ္ျမိဳ႕တဲ့ ျမင္ကြင္းဆိုတာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မတူပါ။ လွတယ္ဆိုျပီး ဒီဇိုင္းလုပ္ထားတဲ့ ဆံပင္ကြက္ၾကားတို႔ တက္တူးရုပ္တို႔ကို သူမ်ားေတြျမင္ရင္ အန္ခ်င္တယ္။ အင္တာနက္ကပံုေတြျပျပီး ေမးၾကတယ္။ ပံုေတြက အစစ္မဟုတ္ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ တခ်ိဳ႕ပံုေတြကို ေခါင္းထဲကေန အခုထိေဖ်ာက္လို႔ မရေသးပါ။ တကယ့္ေရာဂါကိုေမးတာလည္း မဟုတ္။ အၾကီးအက်ယ္ ဒုကၡေပးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က တခါတေလ မနက္စာစားရင္း၊ တခါတေလ အဆာေျပစားရင္း ေမးခြန္းေတြကို ေျဖရပါတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္၊ ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ အနံ႔ရတာလုပ္မထားေသးလို႔။
ကြ်န္ေတာ့္မွာ ႏိုင္ငံေရးတာဝန္မရွိကတည္းက သီးသန္႔ရံုးခန္း မရွိပါ။ ကိုယ့္အိမ္ခန္းထဲမွာပဲ အလုပ္လုပ္ရတယ္။ အိမ္ကို အမ်ိဳးအေဆြေတြ ဧည့္သည္ေတြလာၾကတယ္။ သြားေလရာကို ကြန္ျပဴတာ ယူသြားျပီး၊ ေမးခြန္းေတြကို ေျဖရတယ္။ တခါတေလ စာသင္ေက်ာင္းမွာ။ တခါတေလ ဘုန္ၾကီးေက်ာင္းမွာ။ တခါတေလ ကားေပၚမွာ။ တခါတေလ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ။ ကြ်န္ေတာ့္ေဘးမွာ လူမျပတ္ပါ။ အဲလိုဟာေတြကို သူမ်ားျမင္ရင္ ကြ်န္ေတာ့္သိကၡာက်ေစတယ္။
လူ႔သဘာဝနဲ႔ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈကို နားလည္ၾကေစခ်င္တယ္။ ဆရာဝန္ေတြမွာ လူနာရဲ႕လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြကို ထိန္းသိမ္းတဲ့ က်င့္ဝတ္ကို လိုက္နာရတယ္။ ဖတ္တဲ့သူေတြ ကန္ေတာ့ပါ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
အသံဖိုင္ေတြ၊ ဗီဒီယိုဖိုင္ေတြ မဖြင့္ပါ။ ဖုန္းဆက္ေမးရင္ မကိုင္ပါ။ က်ား-မ လိင္အဂၤါပံုေတြကိုလည္း လိုအပ္သလား အရင္ေမးျပီးမွသာပို႔ပါ။
မသတီစရာပံုေတြ၊ ေအာ့ႏွလံုးနာစရာပံုေတြနဲ႔ ေမးၾကတယ္။ မႏွစ္ျမိဳ႕တဲ့ ျမင္ကြင္းဆိုတာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မတူပါ။ လွတယ္ဆိုျပီး ဒီဇိုင္းလုပ္ထားတဲ့ ဆံပင္ကြက္ၾကားတို႔ တက္တူးရုပ္တို႔ကို သူမ်ားေတြျမင္ရင္ အန္ခ်င္တယ္။ အင္တာနက္ကပံုေတြျပျပီး ေမးၾကတယ္။ ပံုေတြက အစစ္မဟုတ္ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ တခ်ိဳ႕ပံုေတြကို ေခါင္းထဲကေန အခုထိေဖ်ာက္လို႔ မရေသးပါ။ တကယ့္ေရာဂါကိုေမးတာလည္း မဟုတ္။ အၾကီးအက်ယ္ ဒုကၡေပးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က တခါတေလ မနက္စာစားရင္း၊ တခါတေလ အဆာေျပစားရင္း ေမးခြန္းေတြကို ေျဖရပါတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္၊ ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ အနံ႔ရတာလုပ္မထားေသးလို႔။
ကြ်န္ေတာ့္မွာ ႏိုင္ငံေရးတာဝန္မရွိကတည္းက သီးသန္႔ရံုးခန္း မရွိပါ။ ကိုယ့္အိမ္ခန္းထဲမွာပဲ အလုပ္လုပ္ရတယ္။ အိမ္ကို အမ်ိဳးအေဆြေတြ ဧည့္သည္ေတြလာၾကတယ္။ သြားေလရာကို ကြန္ျပဴတာ ယူသြားျပီး၊ ေမးခြန္းေတြကို ေျဖရတယ္။ တခါတေလ စာသင္ေက်ာင္းမွာ။ တခါတေလ ဘုန္ၾကီးေက်ာင္းမွာ။ တခါတေလ ကားေပၚမွာ။ တခါတေလ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ။ ကြ်န္ေတာ့္ေဘးမွာ လူမျပတ္ပါ။ အဲလိုဟာေတြကို သူမ်ားျမင္ရင္ ကြ်န္ေတာ့္သိကၡာက်ေစတယ္။
လူ႔သဘာဝနဲ႔ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈကို နားလည္ၾကေစခ်င္တယ္။ ဆရာဝန္ေတြမွာ လူနာရဲ႕လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြကို ထိန္းသိမ္းတဲ့ က်င့္ဝတ္ကို လိုက္နာရတယ္။ ဖတ္တဲ့သူေတြ ကန္ေတာ့ပါ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
Comments
Post a Comment