Patent Rights အတတ္ပညာဆိုင္ရာ မူပိုင္ခြင့္

ဥပေဒအရ မွတ္ပံုတင္ပိုင္ခြင့္ဆိုတာရွိတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာက အသံုးနည္းေသးတယ္။ တိုးတက္တဲ့တိုင္းျပည္ေတြမွာ Patent Rights ဆိုတာကို သိပ္အေလးထားၾကတယ္။ အဲတာသူ႔ကိုယ္ပိုင္ပဲ။ အစိုးရကေန ေပးအပ္ထားတဲ့ သည္းျခား ပိုင္ဆိုင္ခြင့္တခုျဖစ္တယ္။ ကာလသတ္မွတ္မႈရွိတယ္။ Intellectual property အတတ္ပညာပိုင္းဆိုင္ရာ ပိုင္ဆိုင္မႈတခု ျဖစ္တယ္။

Intellectual property (IP) ဆိုတာ ဥပေဒအရ မိုႏိုပိုလီလုပ္ပိုင္ခြင့္ရရွိထားတယ္။ Trademarks ကုန္သြယ္ေရး အမွတ္တံဆိပ္၊ Copyright ေကာ္ပီခြင့္၊ Patents ေပးတင့္၊ Industrial design rights စက္မႈဒီဇိုင္းအခြင့္ စတာေတြ ပါတယ္။ Music ေတးဂီတ၊ Literature စာေပ၊ Artistic works အႏုပညာအလုပ္မ်ား ပါဝင္တယ္။ Discoveries and inventions ရွာေဖြေတြ႔ရွိမႈႏွင့္ အသစ္တီထြင္မႈ၊ Words စကားလံုး၊ Phrases စကားစု၊ Symbols သေကၤတနဲ႔ Designs ဒီဇိုင္းေတြလည္း အက်ံဳးဝင္တယ္။

ေဆးေတြလည္း သည္အတိုင္းပဲ။ ေဆးစတင္ေဖၚစပ္တဲ့ ကုမၸဏီက မွတ္ပံုတင္ထားတာကို တျခားကုမၸဏီေတြက နာမည္တူနဲ႔ ထုတ္မရပါ။ အတုေတြေနရာတကာရွိတယ္။ အတုဆိုတာ သိတဲ့အတိုင္းပဲ။ အရည္အေသြးမမီပါ။ အတုကို အားကိုးရတာ ဆင္းရဲလို႔၊ ညံ့လို႔။

ျမန္မာျပည္မွာ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာေတြနာမည္ကို တျခားလူေတြကယူသံုးတာရွိတယ္။ သူတို႔စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ၊ သီခ်င္းေတြကိုလည္းအဲလိုပဲ။ အဲတာေတြကို ကြ်န္ေတာ္သိသေလာက္ မွတ္ပံုတင္မထားၾကပါ။ ဒါေပမယ့္ ပိုင္ရွင္အစစ္က ကန္႔ကြက္တာ တရားနည္းလမ္းက်ပါတယ္။

ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ၊ စာေရးဆရာေတြ၊ ကဗ်ာဆရာေတြ၊ ေရးထားခဲ့တာေတြကို ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ သတ္ပံုျပင္ ထုတ္ေဝျခင္းဟာ မလုပ္သင့္တာျဖစ္တယ္။ ဥပေဒျပဳျပီး အေရးယူသင့္တယ္။ ပညာဆိုတာ စီးပြါးေရးထက္ကို သိကၡာ ပိုထိန္းရတာျဖစ္တယ္။

အနႏၲသူရိယ၊ ရွင္ဥတၲမေက်ာ္၊ သွ်င္မဟာသီလဝံသ၊ နဝေဒး၊ နတ္သွ်င္ေနာင္၊ စေလဦးပုည၊ ဦးၾကင္ဥ၊ နန္းမေတာ္မျမေလး၊ လိႈင္ထိပ္ေခါင္တင္တို႔မွာ အသိပညာဆိုင္ရာ မူပိုင္အခြင့္အေရး ရွိသင့္ပါတယ္။

မင္းပူး၊ ေမာင္းေထာင္၊ မံုေရြး၊ မန္လည္၊ က်ည္းကန္ရွင္ၾကီး၊ လယ္တီဆရာေတာ္ေတြမွာလည္း ဉာဏ္ေတာ္ဆိုင္ရာ မူပိုင္အခြင့္အေရး ရွိသင့္ပါတယ္။

ေခတ္စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာေတြ တစ္ၾကတာလည္း သူတို႔မူပိုင္။

သူမ်ားလုပ္ထား ေရးထာတာကို ျပင္တာ၊ အတုလုပ္တာနဲ႔ ခိုးတာ သိပ္မကြာလွပါ။ သူခိုးေဘးက ေဝးပါေစသတည္း။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ