New Year Habit ႏွစ္သစ္ကူးေရာဂါ
ႏွစ္ကူးမွာျဖစ္ရင္ ထူးတယ္လို႔ယူေလ့ရွိတာ ထံုးစံပါ။ ႏွစ္ကူးတိုင္းမွာ ေပ်ာ္ၾကျပံဳးၾကတာ အစဥ္အလာ။ ေပ်ာ္စရာေတြ ဖန္တီး။ စုေဝးျပီး စားၾကေသာက္ၾက။ တေနရာရာသြားျပီး လည္ၾကပတ္ၾက။ မိသားစုေတြလည္း ျပန္ဆံုႏိုင္ေအာင္ တင္ၾကိဳစီစဥ္ျပီး၊ စုစုေဝးေဝး၊ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး၊ အဆိုးကို ေမ့ထားျပီး၊ အေကာင္းကိုေမွ်ာ္ၾကတယ္။ ႏွစ္ဦးမွာ မဂၤလာယူစရာမွန္သမွ် ေဆာင္ရြက္ၾကတယ္။ ဒီအထိေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။
ျပကၡဒိန္ႏွစ္ကူး၊ ျမန္မာႏွစ္ကူးမွ မဟုတ္ပါ၊ ႏႈတ္ဆက္ပြဲတို႔၊ ေကာက္သစ္ပြဲတို႔၊ ေအာင္ပြဲတို႔၊ မဂၤလာေဆာင္၊ ေမြးေန႔ကအစ အသုဘ၊ ေသာက္ၾကစားၾကတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳး ပုိဆိုးသလားပဲ။ အေပ်ာ္လြန္ရင္ ငိုရတတ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီလိုရက္ေတြေရာက္ရင္ ဆရာဝန္ေတြ မ်က္ခုံးလႈပ္ၾကရတယ္။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ခ်ဳပ္ေပးရမလဲ ျပင္ထားရတယ္။
က်န္းမာေရးမွာ အလုပ္လုပ္သူေတြကလည္း အယူသည္းၾကတာပါပဲ။ ေဆးရံုကစားပြဲကုိ လက္နဲ႔မေခါက္ေလနဲ႔၊ ဆရာဝန္ မ်က္ေမွာင္ကုတ္လိမ့္မယ္။ သားဖြါးခန္းမွာ ပစၥည္းတခုခု လြတ္မက်ေလနဲ႔ ဆရာမေတြက မ်က္ေစာင္းခုတ္လိမ့္မယ္။ အဲလိုလုပ္ရင္ လူနာက်တတ္တယ္။ ကိုယ္ေတြ႔ေျပာရရင္ ျမိဳ႕သာတိုက္နယ္ေဆးရံုမွာ တာဝန္က်စဥ္ကပါ။ ႏွစ္ဆန္းတရက္ေန႔မွာ သံုးေလာင္းေရာက္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ကဆို တႏွစ္ပတ္လံုး ရဲမႈခင္းလူနာေတြ လာလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။
ႏွစ္ကူးမွာ မူးၾကတာ မံုရြာေဆးရံုကို ျပန္သတိရတယ္။ ေဆးရံုဝန္ထမ္းတေယာက္ ရွိတယ္။ အရက္ကို ေသာက္သလား မေမးနဲ႔။ ဝင္ေငြကနည္းေပမဲ့ ျပင္းေပ့ဆိုတာမွ။ ဆရာဝန္ေတြက ပိုက္ဆံေပးရင္ သိပ္ေက်းဇူးမတင္။ ဆရာမေတြက အရက္ျပန္နည္းနည္းေပးရတယ္။ အရက္ျပန္ဆိုတာ မီသိုင္းလ္ဓါတ္ပါတယ္။ ဒီအတိုင္း မေသာက္ရဘူး။ ပါရမီျဖည့္ခ်င္တဲ့ ဆရာဝန္တေယာက္က မေနသာလို႔ နည္းေပးလမ္းျပတာ၊ ဆားခပ္ေသာက္တဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ မံုရြာေဆးရံုကေန ေျပာင္းျပီးေနာက္ မၾကာပါ။
ေခတ္တခု ရွိခဲ့ပါတယ္။ မရွိမျဖစ္တဲ့ေဆးရံုသံုးပစၥည္း အရက္ျပန္ဟာ ဗမာျပည္မွာ ရွားတယ္။ အရက္ဦးေရ ရွာသံုးရတယ္။ ျပင္းမွျပင္း။ ေတာေဆးရံအတြက္ ေတာအရက္၊ နံမွနံ။ အရက္မွန္သမွ် ပိုးေတြကို ေသေစတာေတာ့ အမွန္ပါ။ ပိုးသာမက လူကိုလည္း မွ်ဥ္းသတ္သလို သတ္တဲ့အစြမ္းပါ ရွိတယ္။ ဦးေရေသာက္သူေတြ အသက္တိုတယ္။ မီးေတာက္ၾကိဳက္သူမ်ား မုဆိုးမထားခဲ့ရတတ္တယ္။ ေစ်းေပါေပါအရက္ ပက္ခ်င့္ေသာက္သူမ်ား ဖတဆိုးကေလးမ်ား ပေထြးရပါလိမ့္မည္။
အရက္သမားရဲ႕ႏွလံုး၊ အဆုပ္၊ ဦးေႏွာက္နဲ႔ အသည္းအလုပ္ေတြကို လိုရင္လိုသလို စစ္ေပးရတယ္။ အသည္းဆိုတာ ကိုယ္ထဲဝင္တဲ့ မေကာင္းတာမွန္သမွ်ကို ေျခရဖ်က္ရတဲ့တာဝန္ ထမ္းပါတယ္။
အရက္စြဲတာဟာ ကုလို႔ရတဲ့ ေရာဂါပါ။ ကုခ်င္တယ္လို႔ကိုယ္တိုင္က ရိုးရိုးသားသားခ်တဲ့ အဆံုးအျဖတ္ျဖစ္မွ။ ျဖတ္ခန္းစတာနဲ႔ အနည္းနဲ႔အမ်ား ခံစားရပါလိမ့္မယ္။ ေျခတံုလက္တံုကေန စိတ္ဂေယာက္ဂယက္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေတြအားလံုး ေဆးရံုတက္တက္ မတက္တက္ ကုလို႔ရတာေတြျဖစ္တယ္။ အရက္ဆိပ္ကို ေျဖတဲ့အဆင့္က အလြန္ဆံုး တပတ္သာၾကာတာပါ။ ဒီေခတ္မွာ အရက္ျဖတ္နည္းနဲ႔ ကုစရာေနရာေတြက အရက္ဆိုင္ေပါသလို ေပါေနပါျပီ။
ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းထားၾကသူမ်ား အသည္းလည္းေကာင္းပါမွ ဆုေတာင္းေတြ ျပည့္ပါလိမ့္မည္။ စိတ္ေကာင္း၊ အသည္းေကာင္းျပီး၊ ဦးေႏွာက္ေကာင္းဆိုရင္ေတာ့ လိုရာမွန္သမွ် တလံုးတဝ ျပည့္ဝပါလိမ့္မည္။
Dr. တင့္ေဆြ
ျပကၡဒိန္ႏွစ္ကူး၊ ျမန္မာႏွစ္ကူးမွ မဟုတ္ပါ၊ ႏႈတ္ဆက္ပြဲတို႔၊ ေကာက္သစ္ပြဲတို႔၊ ေအာင္ပြဲတို႔၊ မဂၤလာေဆာင္၊ ေမြးေန႔ကအစ အသုဘ၊ ေသာက္ၾကစားၾကတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳး ပုိဆိုးသလားပဲ။ အေပ်ာ္လြန္ရင္ ငိုရတတ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီလိုရက္ေတြေရာက္ရင္ ဆရာဝန္ေတြ မ်က္ခုံးလႈပ္ၾကရတယ္။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ခ်ဳပ္ေပးရမလဲ ျပင္ထားရတယ္။
က်န္းမာေရးမွာ အလုပ္လုပ္သူေတြကလည္း အယူသည္းၾကတာပါပဲ။ ေဆးရံုကစားပြဲကုိ လက္နဲ႔မေခါက္ေလနဲ႔၊ ဆရာဝန္ မ်က္ေမွာင္ကုတ္လိမ့္မယ္။ သားဖြါးခန္းမွာ ပစၥည္းတခုခု လြတ္မက်ေလနဲ႔ ဆရာမေတြက မ်က္ေစာင္းခုတ္လိမ့္မယ္။ အဲလိုလုပ္ရင္ လူနာက်တတ္တယ္။ ကိုယ္ေတြ႔ေျပာရရင္ ျမိဳ႕သာတိုက္နယ္ေဆးရံုမွာ တာဝန္က်စဥ္ကပါ။ ႏွစ္ဆန္းတရက္ေန႔မွာ သံုးေလာင္းေရာက္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ကဆို တႏွစ္ပတ္လံုး ရဲမႈခင္းလူနာေတြ လာလိုက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။
ႏွစ္ကူးမွာ မူးၾကတာ မံုရြာေဆးရံုကို ျပန္သတိရတယ္။ ေဆးရံုဝန္ထမ္းတေယာက္ ရွိတယ္။ အရက္ကို ေသာက္သလား မေမးနဲ႔။ ဝင္ေငြကနည္းေပမဲ့ ျပင္းေပ့ဆိုတာမွ။ ဆရာဝန္ေတြက ပိုက္ဆံေပးရင္ သိပ္ေက်းဇူးမတင္။ ဆရာမေတြက အရက္ျပန္နည္းနည္းေပးရတယ္။ အရက္ျပန္ဆိုတာ မီသိုင္းလ္ဓါတ္ပါတယ္။ ဒီအတိုင္း မေသာက္ရဘူး။ ပါရမီျဖည့္ခ်င္တဲ့ ဆရာဝန္တေယာက္က မေနသာလို႔ နည္းေပးလမ္းျပတာ၊ ဆားခပ္ေသာက္တဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ မံုရြာေဆးရံုကေန ေျပာင္းျပီးေနာက္ မၾကာပါ။
ေခတ္တခု ရွိခဲ့ပါတယ္။ မရွိမျဖစ္တဲ့ေဆးရံုသံုးပစၥည္း အရက္ျပန္ဟာ ဗမာျပည္မွာ ရွားတယ္။ အရက္ဦးေရ ရွာသံုးရတယ္။ ျပင္းမွျပင္း။ ေတာေဆးရံအတြက္ ေတာအရက္၊ နံမွနံ။ အရက္မွန္သမွ် ပိုးေတြကို ေသေစတာေတာ့ အမွန္ပါ။ ပိုးသာမက လူကိုလည္း မွ်ဥ္းသတ္သလို သတ္တဲ့အစြမ္းပါ ရွိတယ္။ ဦးေရေသာက္သူေတြ အသက္တိုတယ္။ မီးေတာက္ၾကိဳက္သူမ်ား မုဆိုးမထားခဲ့ရတတ္တယ္။ ေစ်းေပါေပါအရက္ ပက္ခ်င့္ေသာက္သူမ်ား ဖတဆိုးကေလးမ်ား ပေထြးရပါလိမ့္မည္။
အရက္သမားရဲ႕ႏွလံုး၊ အဆုပ္၊ ဦးေႏွာက္နဲ႔ အသည္းအလုပ္ေတြကို လိုရင္လိုသလို စစ္ေပးရတယ္။ အသည္းဆိုတာ ကိုယ္ထဲဝင္တဲ့ မေကာင္းတာမွန္သမွ်ကို ေျခရဖ်က္ရတဲ့တာဝန္ ထမ္းပါတယ္။
အရက္စြဲတာဟာ ကုလို႔ရတဲ့ ေရာဂါပါ။ ကုခ်င္တယ္လို႔ကိုယ္တိုင္က ရိုးရိုးသားသားခ်တဲ့ အဆံုးအျဖတ္ျဖစ္မွ။ ျဖတ္ခန္းစတာနဲ႔ အနည္းနဲ႔အမ်ား ခံစားရပါလိမ့္မယ္။ ေျခတံုလက္တံုကေန စိတ္ဂေယာက္ဂယက္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေတြအားလံုး ေဆးရံုတက္တက္ မတက္တက္ ကုလို႔ရတာေတြျဖစ္တယ္။ အရက္ဆိပ္ကို ေျဖတဲ့အဆင့္က အလြန္ဆံုး တပတ္သာၾကာတာပါ။ ဒီေခတ္မွာ အရက္ျဖတ္နည္းနဲ႔ ကုစရာေနရာေတြက အရက္ဆိုင္ေပါသလို ေပါေနပါျပီ။
ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းထားၾကသူမ်ား အသည္းလည္းေကာင္းပါမွ ဆုေတာင္းေတြ ျပည့္ပါလိမ့္မည္။ စိတ္ေကာင္း၊ အသည္းေကာင္းျပီး၊ ဦးေႏွာက္ေကာင္းဆိုရင္ေတာ့ လိုရာမွန္သမွ် တလံုးတဝ ျပည့္ဝပါလိမ့္မည္။
Dr. တင့္ေဆြ
Comments
Post a Comment