အ အာ အား

ေစာေစာကပဲ ေမးတယ္။
၁။ ဆရာ႐ွင့္ အိုက္ေဆးကို တစ္ျခားၿမိဳ႕မွာသြားဝယ္တာရလာတယ္။ ည ၁၀ နာရီက ႕႕႕႕႕

အိုက္ေဆးကို မသိပါ။ ေဆာရီး။ အဲဒီေဆးကိုေျပာတာလားလို႔ ေျဖလိုက္ပါတယ္။

အိုက္ = ပူအိုက္၊ အိုက္စပ္၊

အခုပဲ ေနာက္တေယာက္ ေမးတယ္။
၂။ ႕႕႕႕႕ အာ့ေတြက စာလုံးေပါင္း အမွန္ကို ေျပာတာလားဆရာ။

အဲတာလို႔ ေရးရပါမယ္။ အသံထြက္ရင္ (အဲဒါ) ထြက္တယ္။ (အဲဒါ) လို႔လည္းေရးၾကတယ္။

အဲတာ = ထိုဟာ၊ ၎၊ ယင္း၊ အႏွီ၊ လို႔လည္းေရးႏိုင္တယ္။

(အာ့) ဆိုတာ မရွိပါ။ (အ၊ အာ၊ အား) သာရွိတယ္။

အာ = က်ီးအာသီး၊ အာၾကမ္းႏႈတ္ၾကမ္း၊ အာေခါင္၊ အာစလွ်ာစ၊ အာပူမႈတ္၊ အာဂႏၲဳဧည့္သည္၊ အာဂံုေဆာင္၊ အာဇာနည္၊ အာနႏၵာ၊ အာႏုေဘာ္၊ အာပတ္ေျဖ၊ အာမဘေႏၲ၊ အာယုကပ္၊ အာရံုေၾကာ၊ အာရံုခံစား၊ အားတိုးေဆး၊ အာဟာရ၊ အာလိမ္ငါးဆင့္၊ အားအင္ျပည့္ျဖိဳး၊ အားအင္ကုန္ခမ္း၊ အားက်၊ အားၾကီး၊ အားတက္သေရာ၊ အားႏြဲ႔သူ၊ အားပါးတရ၊ အားေလ်ာ့၊ အားသန္၊ အားနာ၊ အားမကိုး၊ အားရရႊင္လန္း၊ “အာကနဂါး၊ ေရနတ္သားသည္”

ေအာက္ျမင့္က (၏) အစားထည့္တယ္။ ကြ်ႏ္ုပ္၏၊ ေမာင္ဘ၏၊ စား၏၊ သြား၏၊ အရင္က (၏့) လို႔ေရးခဲ့ၾကတယ္။

ေမးခြန္းႏွစ္ခုက နမူနာေတြသာျဖစ္တယ္။ ေမးခြန္း အေတာ္မ်ားမ်ားမွာပါတယ္။ အသံထြက္နဲ႔ စာေရးတာ ခြဲျခားမသိတာေတြ မ်ားေနသလား။ သိသြားတဲ့ေနာက္မွာ ျပင္လိုက္ပါ။ မွန္သြားမယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၅-၉-၂ဝ၁၆

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ