Mission impossible မစ္ရွင္
တျမန္ေန႔က ဆရာစိန္ဝင္းကေန ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နာရီဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ စကားေျပာၾကတယ္။ ဆရာကေျပာျပတာ မ်ားတာပါ။ သူက အျမဲစဥ္းစားေတြးေခၚေနသူ။ အိုင္ဒီယာရလာရင္ အဲလိုပဲ ဖုန္းဆက္ပါတယ္။
ဆရာေျပာတာကို မီဒီယာကေပးလိုက္တဲ့ေခါင္းစီးက သင့္ျမတ္ပါတယ္။ ေဒါက္တာစိန္ဝင္းက ကြ်န္ေတာ္လို ဆရာဝန္ မဟုတ္ပါ။ သခ်ၤာပါရဂူဘြဲ႔ကို ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ (ဟမ္းဘုဂ္) ကေနရထားသူျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရပညာေတာ္သင္က မာစတာဘြဲ႔ အတြက္လႊတ္တာမွာ၊ သူက ပီအိတ္ခ်္ဒီ ဆက္တက္လို႔ ျပန္ေခၚတာသူကမျပန္ပဲ၊ ပညာဆံုးခန္းတိုင္သင္ျပီးမွသာ ျပန္လာေတာ့ အေရးယူခံရတယ္။ စာပိုသင္တာ အျပစ္ၾကီးတဲ့ေခတ္ကပါ။
ျပန္လာ ဘာလုပ္ ႕႕႕႕႕ ဆရာတို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔အရြယ္ေတြက ေမာင့္က်က္သေရနဲ႔ မေတာ္ၾကေတာ့ပါ။ ငယ္စဥ္အခါ ဝါသနာေနာက္ကို လိုက္တတ္ၾကတယ္။ ၾကီးလာေတာ့ ဝါသနာကို အေကာင္အထည္ေဖၚခ်င္တယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ဝါသနာေတြက နည္းနည္းမ်ားတာ ခက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္က စာမသင္ဖူးပါ။ ေဆးကုေပးခ်င္ေပမဲ့ ကိုယ့္ထက္ ေတာ္တဲ့တတ္တဲ့ဆီမွာသာ ကုသမႈရၾကေစခ်င္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ေနာက္လူေတြေနရာေပးလို႔ အသံေကာင္းဟစ္ရေအာင္ ကိုယ့္မွာ ေနရာဆိုတာ မရွိခဲ့ဘူးပါ။
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ျပီး ေလကန္ခ်င္ေပမဲ့ အခ်ိန္ကိုအသံုးခ်တတ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈကိုသာ ေပးခ်င္ေနတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၃-၉-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment