Presidential Debate စကားစစ္ထိုးပြဲ
ေန႔ခင္းကတည္းက (ဒီဘိတ္) အမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ နာမည္ရခဲ့သူေတြကို အင္တာဗ်ဴးလုပ္တာေတြ (အင္ပီအာ) ေခၚ လူၾကိဳက္မ်ားတဲ့ (အက္ဖ္အင္မ္) ေရဒီယိုကေန လာေနတယ္။ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသာေတြပါတယ္။
(ဒီဘိတ္) ကို စကားရည္လုပြဲလို႔ ေခၚၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က စကားရည္လုပြဲေတြ သြားနားေထာင္ဘူးခဲ့ပါတယ္။ တခါမွေတာ့ ဝင္မေျပာခဲ့ဘူးပါ။ နာမည္ၾကီး စကားအေျပာအေဟာေကာင္းသူေတြေျပာၾကတာ နာယူမွတ္သားစရာေတြ ရခဲ့ပါတယ္။ ဆရာဘုတလင္ခ်စ္ေလးတို႔၊ ဂုဏ္ထူးဦးသိန္းႏိုင္တို႔ေျပာၾကာတာ ခုထိမေမ့ပါ။
ျမန္မာျပည္မွာ ခုေခတ္စားလာတာက (တီဗြီ ဒီဘိတ္) ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေတြ၊ အသင္းအပင္းေတြကေန စီစဥ္သင့္ပါတယ္။ နည္းေတာ့ စကားရည္လုတဲ့အခါ ေျပာရဆိုရတဲ့ သဘာသဘာဝအသိ တိုးတက္လာတာနည္းမယ္။ လက္ခုပ္တီးေအာင္ ေရြးေျပာတာထက္ တက္သင့္ပါတယ္။ ရီေမာစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ရသပါတာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ အခ်က္အလက္ကို ဦးစားေပးတာပါ ျဖစ္လာသင့္ပါတယ္။
ကိုယ္တင္တာမွာ ခိုင္မာမႈရွိတာမ်ိဳး၊ တဖက္လူကို အဆင့္ရွိရွိေခ်ပတာမ်ိဳး၊ စကားအသံုးအႏွဳန္း ေလးနက္ယဥ္ေက်းတာမ်ိဳး၊ ပညာရေစတာမ်ိဳးျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။
အဆိုးအေကာင္းခြဲတာက လြယ္တယ္။ အေကာင္းေတြထဲက ပိုေကာင္းတာ ေရြးရတာမ်ိဳးနဲ႔ ေကာင္းတာမွန္ေပမဲ့ လက္ေတြ႔က်တာမ်ိဳး ေရြးရတာခက္ပါတယ္။ လူရြယ္ေတြကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္တာမွာ စကားရည္လုပြဲေတြကေန အမ်ားၾကီး အက်ိဳးျပဳမယ္ထင္ပါတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၆-၉-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment