Book printing စာပံုႏွိပ္ျခင္း
တဂိုး နဲ႔ တန္ခိုး ပို႔စ္ထဲမွာ ကစြန္းႏြယ္စာကို တမ္းတမိေၾကာင္းေရးတာမွာ ဆရာေဇယ်ကို မွားေရးခဲ့မိျပီး၊ ျမန္မာ့မ်က္ပြင့္ကိုလည္း ေမ့ေနလို႔ သိတဲ့သူႏွစ္ေယာက္က ေထာက္ျပတယ္။ ေနာက္ထပ္သူငယ္ခ်င္းက ျမန္မာ့မ်က္ပြင့္စာအုပ္လင့္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္စရာ သံုးေယာက္ရွိသြားတယ္။
ျမန္မာ့မ်က္ပြင့္စာအုပ္ကို ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ၁၉၆၂ ကထုတ္တာလို႔ရိုက္ထားေပမဲ့ ကြန္ျပဴတာစာစီျဖစ္ေနတယ္။ ငါးသိန္းတန္စာတစ္အုပ္၊ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ စတာေတြကို ဖတ္ရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆယ္တန္းျပ႒ာန္းစာအုပ္ထဲမွာ သတ္ပံုက အဲလိုဟုတ္ခဲ့ရဲ႕လား စဥ္းစားေနမိတယ္။ ကြန္ျပဴတာစာစီဆိုရင္ လန္႔ေနရျပီ။
ကြန္ျပဴတာနဲ႔စာရိုက္ရတဲ့ရာဇဝင္ကို ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ၁၉၉၃ မွာ ဘန္ေကာက္မွာရွိတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ NCGUB ရံုးကိုေရာက္ေတာ့မွသာ ကြန္ျပဴတာစကိုင္ရတယ္။ DOS ေခၚစနစ္သာရွိေသးတယ္။ Windows မေပၚေသးပါ။ Mouse လည္းမေပၚေသးပါ။ ၁၉၉၅ ေလာက္ ေဒလီကိုျပန္လာျပီးေတာ့ စားပြဲတင္ကြန္ျပဴတာဝယ္သံုးတယ္။ 486 ဆိုတာ အဆင့္အျမင့္ဆံုး။ ဘလက္-အင္-ဝိႈက္ ဆခရင္သာရွိေသးတယ္။ တေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းမည္တဲ့ ေဒ့ါမက္ထရစ္ပရင္တာ သံုးရတယ္။ ျမန္မာစာေဖါင့္မွာ အင္ဂ်င္းက စေပၚလာတယ္။
အရင္ထုတ္စာအုပ္ေတြကို အြန္လိုင္းမွာ တင္ေပးၾကတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြန္ျပဴတာစာစီဆိုရင္ ေပၚလစီသတ္ပံုေတြမို႔ လန္႔ေနရျပီ။ ခဲစာလံုးေတြနဲ႔စာစီ တေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းမည္တဲ့စက္နဲ႔ရိုက္ခဲ့ရတဲ့စာအုပ္ေတြကို လြမ္းပါတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၃-၉-၂ဝ၁၆
ျမန္မာ့မ်က္ပြင့္စာအုပ္ကို ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ၁၉၆၂ ကထုတ္တာလို႔ရိုက္ထားေပမဲ့ ကြန္ျပဴတာစာစီျဖစ္ေနတယ္။ ငါးသိန္းတန္စာတစ္အုပ္၊ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ စတာေတြကို ဖတ္ရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆယ္တန္းျပ႒ာန္းစာအုပ္ထဲမွာ သတ္ပံုက အဲလိုဟုတ္ခဲ့ရဲ႕လား စဥ္းစားေနမိတယ္။ ကြန္ျပဴတာစာစီဆိုရင္ လန္႔ေနရျပီ။
ကြန္ျပဴတာနဲ႔စာရိုက္ရတဲ့ရာဇဝင္ကို ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ၁၉၉၃ မွာ ဘန္ေကာက္မွာရွိတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ NCGUB ရံုးကိုေရာက္ေတာ့မွသာ ကြန္ျပဴတာစကိုင္ရတယ္။ DOS ေခၚစနစ္သာရွိေသးတယ္။ Windows မေပၚေသးပါ။ Mouse လည္းမေပၚေသးပါ။ ၁၉၉၅ ေလာက္ ေဒလီကိုျပန္လာျပီးေတာ့ စားပြဲတင္ကြန္ျပဴတာဝယ္သံုးတယ္။ 486 ဆိုတာ အဆင့္အျမင့္ဆံုး။ ဘလက္-အင္-ဝိႈက္ ဆခရင္သာရွိေသးတယ္။ တေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းမည္တဲ့ ေဒ့ါမက္ထရစ္ပရင္တာ သံုးရတယ္။ ျမန္မာစာေဖါင့္မွာ အင္ဂ်င္းက စေပၚလာတယ္။
အရင္ထုတ္စာအုပ္ေတြကို အြန္လိုင္းမွာ တင္ေပးၾကတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြန္ျပဴတာစာစီဆိုရင္ ေပၚလစီသတ္ပံုေတြမို႔ လန္႔ေနရျပီ။ ခဲစာလံုးေတြနဲ႔စာစီ တေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းမည္တဲ့စက္နဲ႔ရိုက္ခဲ့ရတဲ့စာအုပ္ေတြကို လြမ္းပါတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၃-၉-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment