September 30, 1994

၁၉၉၄ ခုႏွစ္ စက္တဘၤာလ (၃ဝ) ရက္ေန႔ ဒုိင္ယာရီ

ျပင္သစ္သံရံုးသို႔ ထပ္သြား၍ ဗီဇာကိစၥထပ္လုပ္ရ။ (မိန္း ဒက္စတီေနးရွင္း) အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဟု ေရးခဲ့သည္ကို ျပန္ျပင္ရ။ ဂ်ာမဏီဟုျပင္ေရး။ (ကာဗာ လက္တား) လိုသည္ဆို၍ မိမိ၏ပဒ္ျဖင့္တေစာင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရံုး (လက္တာဟက္) နဲ႔ တေစာင္ေပးလိုက္။ အဆင္ေျပ။ ရက္ (၉ဝ) ထက္မပိုေသာ ရက္တိုျပည္ဝင္ခြင့္ဗီဇာရတယ္။ (၁၂ဝဝ) ရူးပီးသြင္းခဲ့ရ။ ညေန (၄) နာရီ ဗီဇာရ။

အဲဒီရက္ေတြမွာ ဥေရာပယူနီယံ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မတီကစီစဥ္တဲ့ အစည္းအေဝးတခုတက္ဘို႔ အေဝးေရာက္အစိုးရက ကြ်န္ေတာ့္ကို တာဝန္ေပးထားပါတယ္။ အစည္းအေဝးေနရာက ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ (စထြက္စ္ဘာ့ခ္) ျမိဳ႕မွာျဖစ္တယ္။ ဂ်ာမဏီဗီဇာ အရင္ေလွ်ာက္ရတယ္။ ေနာက္ ျပင္သစ္ဗီဇာေလွ်ာက္တယ္။ ဥေရာပေရာက္ေနတုန္းမွာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရံုးရွိရာ ဝါရွင္တန္ဒီစီ ကိုလည္း ဆက္သြားဘို႔စီစဥ္တယ္။ ျပင္သစ္ဗီဇာေလွ်ာက္ေတာ့ ျပင္သစ္ကေန ယူအက္စ္ေအအထိ သြားမယ္လို႔ေရးတာ ယူအက္စ္ေအဗီဇာက မရွိေသးေတာ့ အရင္ေန႔ကသြားတာ အဆင္မေျပခဲ့လို႔ ေနာက္တေန႔ ထပ္သြားရတာပါ။

ဂ်ာမဏီဘြန္းျမိဳ႕ကိုအရင္ေရာက္တယ္။ ဒီမိုကေရေရးမွာ စိတ္အားထက္သန္စြာပါဝင္ေနသူ ဦးႏြယ္ေအာင္က အစစအရာရာ ကူညီတယ္။ (ဘြန္း) ကေန (စထြက္စ္ဘာ့ခ္) ျမိဳ႕ကိုဆက္သြားတယ္။ ဘြန္းမွာ အေမရိကန္သံရံုးသြားျပီး (ယူအက္စ္ေအ) ဗီဇာေလွ်ာက္တယ္။ ၂-၃ ေခါက္သြားေပမဲ့ အဆင္မေျပပါ။ အဲဒီတေခါက္ အေမရိကကို မေရာက္ႏိုင္ခဲ့ပါ။

(၂၂) ႏွစ္တိတိရွိသြားျပီပဲ ႕႕႕႕႕

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃ဝ-၉-၂ဝ၁၆

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ