Tin Moe ဆရာတင္မိုး မွတ္ခ်က္

ကြ်န္ေတာ္ ျမန္မာစာသတ္ပံုအေၾကာင္းေရးတာကို အားေပးၾကသူေတြရွိတယ္။ မ်က္မုန္းက်ိဳးသူေတြလည္းရွိတယ္။ မသိက်ိဳးကြ်ံေတြက အမ်ားဆံုး။ အမွန္က ကြ်န္ေတာ္လည္း မွားတတ္လို႔ ၾကိဳးစားေနတာပါ။ ဆယ္တန္းနဲ႔ ေဆးေက်ာင္း ဒုတိယႏွစ္အထိ ျမန္မာစာသင္ခဲ့ရတယ္။ ေက်ာင္းမွာသင္တာေတြနဲ႔ ဖတ္ခဲ့တဲ့စာအုပ္ေတြေၾကာင့္ အေရးအသား၊ သဒၵါနဲ႔ သတ္ပံု အေတာ္မွန္ခဲ့ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဆးေက်ာင္းအတန္းၾကီးကစျပီး အျပင္စာအဖတ္နည္းခဲ့ရတယ္။ အလုပ္ထဲ ေရာက္ေတာ့ ပိုနည္းသြားတယ္။

ႏိုင္ငံေရးထဲေရာက္ေတာ့ ခဏနဲ႔ျပည္ပထြက္ရတယ္။ အျပင္မွာ ျမန္မာစာအုပ္ကရွား၊ သူမ်ားေတြကို ျပန္ေျပာႏိုင္ေအာင္ အဂၤလိပ္လိုေတြသာဖတ္ရ၊ အဂၤလိပ္လိုသာ ေရးရေတာ့တာမို႔ ျမန္မာစာနဲ႔ အလွမ္းပိုေဝးလာခဲ့တယ္။ ျပည္ပမွာ ျမန္မာလို စာအုပ္ေတြထုတ္ၾကပါတယ္။ စာအုပ္ထုတ္ေတာ္လွန္ေရးလို႔ေတာင္ တင္စားခံရေသးတယ္။ ေဒလီကို ဆရာတင္မိုး လာတံုးက လူငယ္တေယာက္ကေမးတယ္။ ဆရာ ႕႕႕ အျပင္မွာ ထုတ္ေဝေနတဲ့ စာအုပ္ေတြကို ဘယ္လိုသေဘာရပါသလဲ။

ဆရာတင္မိုးက ျပန္ေျဖတယ္။ ေကာင္းပါတယ္ ႕႕႕ စာရြက္သား ႕႕႕ မင္က်မင္န ႕႕႕ စာပံုႏွိပ္တာေတြတဲ့။ စာအရည္အေသြးနဲ႔ သတ္ပံုကို တမင္ခ်န္သြားမွန္းသိတယ္။

စစ္အစိုးရေတြတက္လာေတာ့ ၁၉၈၁ ေနာက္ကစျပီး၊ မူရင္းျမန္မာသတ္ပံုတခ်ိဳ႕ကို အာဏာနဲ႔ေျပာင္းေစလိုက္တယ္။

ကြ်န္ေတာ့္ေဆးပညာစာေတြကို စာအုပ္ထုတ္ေပးခ်င္တဲ့ ထုတ္ေဝသူတေယာက္နဲ႔ စကားေျပာဘူးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ ေလာက္ကပါ။ ေအးဗ်ာ ကြ်န္ေတာ့္ နာမည္ရင္းနဲ႔ဆို ပံုႏွိပ္ခြင့္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္က စာေရးဆရာလည္းမဟုတ္ေတာ့ ကေလာင္နာမည္က မရွိ။ ဒါနဲ႔ ႕႕႕ နာမည္ဝွက္တခု ေရြးေပးတယ္။ သတ္ပံုေတြကိုလည္း အစိုးရခြင့္ျပဳတာနဲ႔သာ ရိုက္မွာလည္းသိပါတယ္။ လုပ္ေပါ့ဗ်ာ ႕႕႕ ထြက္လာရင္ ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ဖတ္ရမွာေပါ့လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ စာအုပ္မထုတ္ျဖစ္ခဲ့ပါ။

ေနာက္ထုတ္ေပးမယ္ဆိုသူေတြကိုလည္း အယ္ဒီတာနဲ႔ စာျပင္ဆရာေကာင္းေကာင္းကို အရင္ေမးပါတယ္။ တအုပ္ေတာ့ ထြက္ပါျပီ။ ေနာက္လည္းလာပါမယ္။ ေပၚလစီသတ္ပံုနဲ႔ေတာ့ ဘာစာအုပ္မွမထုတ္ပါခင္ဗ်ား။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂ဝ-၉-၂ဝ၁၆

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ