Tagore and Influence တဂိုး နဲ႔ တန္ခိုး

မံုရြာက ဘာသာျပန္စာေရးဆရာတေယာက္ကေျပာပါတယ္။ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝမွာ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးက အလံေတာ္အေလးျပဳရာမွာ ၾသဝါဒေပးပါတယ္။ သိပၸံေက်ာင္းသားျဖစ္ေပမဲ့ ရာဘင္ျဒာနတ္တဂိုးရဲ႕ ဂီတၪၥလီေလာက္ကေတာ့ ဖတ္ဖူးရမယ္တဲ့။

အဲလိုဆရာမ်ိဳးေတြရဲ႕ေခတ္ကို ကြ်န္ေတာ္လည္း အလြန္သတိရတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆယ္တန္း (၁၉၆၄) တက္ေတာ့ သိပၸံ-ဝိဇၨာစခြဲပါတယ္။ ကိုးတန္းအထိ ပထဝီ၊ သမိုင္း၊ အေထြေထြသိပၸံသာ သင္ယူခဲ့ရတယ္။ သိပၸံသင္ေပးမဲ့ဆရာႏွစ္ေယာက္ ကံအားေလွ်ာ္စြာေရာက္လာပါတယ္။ သိပၸံဘာသာတြဲယူခ်င္သူေတြကို တခါမွမၾကားဘူးေသတဲ့ ေဗလင္စီ တရာေလာက္ကို အာဂံုေဆာင္ခိုင္းတယ္။ ဒါနဲ႔ သိပၸံခန္းေရာက္တယ္။

တအိမ္ထဲမွာ အတူေနအမ်ိဳးေက်ာင္းသားက စိတ္ၾကိဳက္ျမန္မာစာယူတယ္။ သူ႔ဆီကေန ဥမၼာဒႏၲီပ်ိဳ႕ကို ငွားဖတ္တယ္။ ဆရာေဇယ်ေရးတဲ့ ျမန္မာ့မ်က္ပြင့္ထဲက ကစြန္းႏြယ္ကို အေတာ္ႏွစ္ျခိဳက္တယ္။ ျပန္ရွာေနတာ ခုထိမေတြ႔ေသးဘူး။

ကြ်န္ေတာ္ေျပာလိုတာက ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္မဟုတ္ပါ။ အနားမွာရွိတဲ့ ျမန္မာစာကို ရသေလာက္ဖတ္တယ္။ တဂိုး စာေတြကိုလည္း ေနာက္မွာဖတ္ပါတယ္။ ဆယ္တန္းက စိတ္ၾကိဳက္ျမန္မာစာ ငွားဖတ္ခဲ့တဲ့တန္ခိုးကၾကီးပါတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၃-၉-၂ဝ၁၆
၂၃-၉-၂ဝ၁၇

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ