Kohima ကိုဟီးမား
ကြ်န္ေတာ္က နာဂလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေရစက္ပါတယ္ေျပာရမယ္။ မဆလ ေခတ္က တိုင္းအဆင့္ပါတီလူၾကီး နာဂလူမ်ိဳးက ကြ်န္ေတာ္တာဝန္က်လို႔ ေျပာင္းသြားတဲ့ေဆးရံုအထိလိုက္လာျပီး သူ႔သားကို ခြဲစိတ္ေပးဘို႔လာအပ္တယ္။
ျပည္ပထြက္ေတာ့ ေတြ႔ရေပါင္းရတဲ့နာဂေတြကမနည္းပါ။ နာဂတို႔ ေနထိုင္ၾကတဲ့ နာဂလင္းျပည္နယ္က ကိုဟီးမာျမိဳ႕နဲ႔ ဒင္မာပူျမိဳ႕ေတြကိုေရာက္ဖူးတယ္။ လည္တာေတာ့မဟုတ္ပါ။ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရး ကြန္ဖရင့္တခု သြားလုပ္တာ။
အိႏၵိယနာဂေတြနဲ႔ပါ ခင္တယ္။ BCD ေခၚ ေဒလီျမန္မာစင္တာမွာ အတူလုပ္ခဲ့သူ အိႏိၵယနာဂအမ်ိဳးသမီး Dr. Alana Golmei နဲ႔ နယူးေဒလီအေျခစိုက္ ORF ပညာရွင္မ်ားအဖြဲ႔က အိႏိၵယနာဂအမ်ိဳးသား Dr. K. Yhome တို႔ကို သတိရတယ္။
အိႏိၵယမွာေနခဲ့စဥ္က နာဂနဲ႔ ကူကီး တိုက္ေနတံုးကာလေတြမွာ နာဂေတြေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ကို ကူကီးနယ္ထဲ သယ္မသြားရဲပါ။ ကူကီးကေပးတာကိုလည္း နာဂနယ္ထဲမွာ မသံုးရဲပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို သူပုန္လို႔ေခၚတဲ့ လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြ တခုကမွ ဒုကၡမေပးခဲ့ၾကပါ။
ကိုဟီးမားျမိဳ႕က လွတယ္။ ပံုထဲကေနာက္ခံေတာင္တန္းၾကီးကို ပတ္ကြိဳင္ေတာင္ေခၚတယ္။ ျမန္မာနာဂေတြ ေနထိုင္ၾကတယ္။ အိႏၵိယကိုေရာက္စမွာ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ကေန နာဂလန္းကိုျဖတ္ျပီး ေဒလီကိုတက္ရေတာ့ ကိုဟီးမားျမိဳ႕ကို ျဖတ္္သြားရတယ္။ နာဂေယာက္်ားမိန္းမေတြ ဂ်င္းပင္နဲ႔ စကပ္နဲ႔ ျမင္ေတာ့ အံ့ၾသမိတယ္။ ကိုယ့္ဆီက နာဂလူမ်ိဳးေတြဘဝနဲ႔ ကြာလြန္းလို႔။ ျမန္မာနာဂေတြလည္း တိုးတက္လာပါေစသာ ဆုေတာင္းေနမိတယ္။
ျဗိတိသွ်ေတြက ၁၈၄၀ မွာ နာဂေဒသထဲဝင္တယ္။ နာဂေတြက အျပင္းအထန္ ခုခံၾကတယ္။ ကိုဟီးမားစစ္လို႔ ေခၚတယ္။ လိုနီေခတ္မွာ ကိုဟီမားကို နာဂေတာင္တန္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနခ်ဳပ္လုပ္တယ္။ ၁၉၆၃ ေရာက္ေတာ့ နာဂလင္း ျပည္နယ္ ျမိဳ႕ေတာ္လို႔ တရားဝင္သတ္မွတ္တယ္။ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းမွာလည္း ကိုဟီးမာစစ္ပြဲ တိုက္ရတယ္။ အင္ဖါးတိုက္ပြဲနဲ႔ ဆက္ေနတယ္။ အဲတာအားလံုးဟာ ဘက္တဲလ္ ေအာ့္ဖ္ ဘာမား ေခၚ ျမန္မာျပည္စစ္ပြဲၾကီးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြ ျဖစ္တယ္။
မဟာမိတ္တပ္ေတြရဲ႕ ကိုဟီးမားစစ္သင္းခ်ိဳင္းရွိတယ္။ အဲဒီမွာ ဂြ်န္ မက္စ္ဝဲလ္ အဒ္မြန္ေရးခဲ့တဲ့စာသားတခု ရွိပါတယ္။
သင္တို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ကြ်န္တာ္တို႔ အမ်ိဳးအေဆြေတြကို ေျပာျပလိုက္ပါ။ သူတို႔ရဲ႕မနက္ျဖန္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေပးဆပ္ခဲ့ပါတယ္လို႔။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁-၁၂-၂၀၁၈
ျပည္ပထြက္ေတာ့ ေတြ႔ရေပါင္းရတဲ့နာဂေတြကမနည္းပါ။ နာဂတို႔ ေနထိုင္ၾကတဲ့ နာဂလင္းျပည္နယ္က ကိုဟီးမာျမိဳ႕နဲ႔ ဒင္မာပူျမိဳ႕ေတြကိုေရာက္ဖူးတယ္။ လည္တာေတာ့မဟုတ္ပါ။ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရး ကြန္ဖရင့္တခု သြားလုပ္တာ။
အိႏၵိယနာဂေတြနဲ႔ပါ ခင္တယ္။ BCD ေခၚ ေဒလီျမန္မာစင္တာမွာ အတူလုပ္ခဲ့သူ အိႏိၵယနာဂအမ်ိဳးသမီး Dr. Alana Golmei နဲ႔ နယူးေဒလီအေျခစိုက္ ORF ပညာရွင္မ်ားအဖြဲ႔က အိႏိၵယနာဂအမ်ိဳးသား Dr. K. Yhome တို႔ကို သတိရတယ္။
အိႏိၵယမွာေနခဲ့စဥ္က နာဂနဲ႔ ကူကီး တိုက္ေနတံုးကာလေတြမွာ နာဂေတြေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ကို ကူကီးနယ္ထဲ သယ္မသြားရဲပါ။ ကူကီးကေပးတာကိုလည္း နာဂနယ္ထဲမွာ မသံုးရဲပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို သူပုန္လို႔ေခၚတဲ့ လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြ တခုကမွ ဒုကၡမေပးခဲ့ၾကပါ။
ကိုဟီးမားျမိဳ႕က လွတယ္။ ပံုထဲကေနာက္ခံေတာင္တန္းၾကီးကို ပတ္ကြိဳင္ေတာင္ေခၚတယ္။ ျမန္မာနာဂေတြ ေနထိုင္ၾကတယ္။ အိႏၵိယကိုေရာက္စမွာ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ကေန နာဂလန္းကိုျဖတ္ျပီး ေဒလီကိုတက္ရေတာ့ ကိုဟီးမားျမိဳ႕ကို ျဖတ္္သြားရတယ္။ နာဂေယာက္်ားမိန္းမေတြ ဂ်င္းပင္နဲ႔ စကပ္နဲ႔ ျမင္ေတာ့ အံ့ၾသမိတယ္။ ကိုယ့္ဆီက နာဂလူမ်ိဳးေတြဘဝနဲ႔ ကြာလြန္းလို႔။ ျမန္မာနာဂေတြလည္း တိုးတက္လာပါေစသာ ဆုေတာင္းေနမိတယ္။
ျဗိတိသွ်ေတြက ၁၈၄၀ မွာ နာဂေဒသထဲဝင္တယ္။ နာဂေတြက အျပင္းအထန္ ခုခံၾကတယ္။ ကိုဟီးမားစစ္လို႔ ေခၚတယ္။ လိုနီေခတ္မွာ ကိုဟီမားကို နာဂေတာင္တန္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနခ်ဳပ္လုပ္တယ္။ ၁၉၆၃ ေရာက္ေတာ့ နာဂလင္း ျပည္နယ္ ျမိဳ႕ေတာ္လို႔ တရားဝင္သတ္မွတ္တယ္။ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းမွာလည္း ကိုဟီးမာစစ္ပြဲ တိုက္ရတယ္။ အင္ဖါးတိုက္ပြဲနဲ႔ ဆက္ေနတယ္။ အဲတာအားလံုးဟာ ဘက္တဲလ္ ေအာ့္ဖ္ ဘာမား ေခၚ ျမန္မာျပည္စစ္ပြဲၾကီးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြ ျဖစ္တယ္။
မဟာမိတ္တပ္ေတြရဲ႕ ကိုဟီးမားစစ္သင္းခ်ိဳင္းရွိတယ္။ အဲဒီမွာ ဂြ်န္ မက္စ္ဝဲလ္ အဒ္မြန္ေရးခဲ့တဲ့စာသားတခု ရွိပါတယ္။
သင္တို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ကြ်န္တာ္တို႔ အမ်ိဳးအေဆြေတြကို ေျပာျပလိုက္ပါ။ သူတို႔ရဲ႕မနက္ျဖန္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေပးဆပ္ခဲ့ပါတယ္လို႔။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁-၁၂-၂၀၁၈
Comments
Post a Comment